Het succes van de Eftelingmusical CARO lijkt geen einde te kennen. Het zit natuurlijk nog niet in het kaliber Soldaat van Oranje, maar met ruim 4,5 jaar op de teller en 500 voorstellingen verder mogen we absoluut spreken van een waanzinnig succes. En terecht! Dus dit moest gevierd worden. Op 4 april speelde de cast (die in wisselende bezetting speelt) in feestelijke sferen de 500e show in het Eftelingtheater.

Caro

In CARO volgen we het leven van Oscar, van het prilste begin tot nagenoeg het einde. Moeilijke onderwerpen die in het leven plaatsvinden worden niet ongemoeid gelaten. Pijn, verdriet en dood zie je terug, maar ook juist intense vreugde, verliefdheid en het wonder van nieuw leven. De voorstelling wordt niet voor niets ‘met een lach en met een traan’ omschreven. Juist de herkenning van de cruciale punten in een mensenleven vormen de kracht van deze voorstelling. Het zit hem niet in het aantal woorden dat gesproken wordt, want de woorden die gesproken worden zijn op een hand te tellen. Het is vooral een visueel spektakel, waarin het verhaal wordt verteld door middel van uitmuntend spel, muziek die direct nostalgische en gelukkige gevoelens losmaakt en waanzinnige dans. Hoe vaak je de show ook zult zien, er is altijd iets nieuws te zien en het niveau van de voorstelling is iedere keer weer overweldigend.

Dat de voorstelling een representatie van opgroeien in het dagelijks leven is, dat wordt ook duidelijk binnen de cast. Zo is een acteur in de loop der jaren al van de rol van ‘kleine Oscar’ naar de rol van ‘tiener Oscar’ doorgeschoven en speelt Ton Peeters al 4,5 jaar de rol van de 50 én 60-jarige Oscar. Ondertussen is hij zelf 56 en zit dus perfect tussen zijn rollen in. Om het iedere keer weer verfrissend en nieuw te houden na zo’n lange tijd werkt het heel erg mee dat er steeds gespeeld wordt met een andere cast. Daarnaast wordt Peeters ook enthousiast van de verschillende samenstellingen van mensen binnen een publiek. Dit geeft altijd weer een nieuwe energie om de rol te kunnen spelen.

De Efteling heeft met deze voorstelling niet alleen het Nederlandse publiek verrast, maar toont ook avond aan avond aan de internationale gasten de grote hoeveelheid talent dat we in Nederland hebben rondlopen. De voorstelling is uitstekend te volgen voor mensen die de Nederlandse taal niet machtig zijn. Het waanzinnige decor draait continu in rondjes, zoals een echte carrousel betaamd. Het publiek zit geheel rondom het podium, wat het voor de acteurs extra uitdagend maakt. Maar ook als het oorspronkelijke verhaal rondom Oscar zich even aan de andere kant van het podium afspeelt, is er als kijker genoeg te zien en wordt er niets gemist van het verhaal als geheel. Een ongekende prestatie.

Naadloos verweven

Goede algemeen bekende liederen als ’99 Luftballons’ en ‘All you need is love’ zijn naadloos verweven met het verhaal van deze musical. Een knappe prestatie is dat deze klassiekers wel degelijk in het bekende Eftelingsausje gegoten zijn, maar niemand de bekende versie van het origineel mist. De combinatie van herkenning en de vibe van de Efteling maakt dat iedereen gedurende de voorstelling zit mee te deinen. Het meeslepende verhaal zorgt vervolgens weer dat de kijker toch op het puntje van zijn stoel komt te zitten om te kijken hoe het afloopt.

Dit jaar nog te boeken

Nog tot het eind van het jaar zijn tickets te boeken voor deze show op de website van de Efteling: https://www.efteling.com/nl/theater/caro. De voorstelling is geschikt voor de hele familie (kinderen vanaf 5 jaar) en een ticket is perfect om te combineren met een ticket naar het pretpark. Na een energieke dag in het park kun je even tot rust komen bij de voorstelling en tegelijk aan het nadenken gezet worden. Het laat je even alles om je heen vergeten en het geeft je de gelegenheid om te duiken in het leven van een ander. De voorstelling leert je om met een helicopterview naar je eigen leven te kijken en weer oog te krijgen voor de wereld als geheel. De show CARO beeldt uit wat de wereld eigenlijk wat meer nodig heeft. Het leven is een cadeau en gaat, met vallen en opstaan, toch onvermoeibaar door.

Verslag: Jenny Evendijk
Foto’s: Sanne Bitter