In de eindexamenvoorstelling muziektheater Fontys ‘Sorry voor de rommel’ schittert Juulke van Vroenhoven als een kleurrijke zangeres en authentieke performer. Met de rol van Frankie laat Juulke zien dat ze niet alleen een bijzonder muzikaal talent is, maar ook een artiest die volledig durft te staan voor wie ze is. Ze zingt, speelt en beweegt alsof het haar levensverhaal betreft — en dat voel je in elke vezel van de voorstelling.
Neem mij zoals ik ben – een boodschap die resoneert
Hoewel ‘Sorry voor de rommel’ meerdere thema’s en lagen bevat, is het vooral de boodschap “Neem mij zoals ik ben” die door Juulke’s vertolking van Frankie krachtig wordt belichaamd. In elk woord, elke noot en elke blik hoor en zie je een jonge vrouw die zich niet langer aanpast, maar haar plek opeist. Juulke is Frankie – dwars, dapper, breekbaar en intens gevoelig.
Een stem die niemand onberoerd laat
Juulke’s rauwe, krachtige stem is het kloppend hart van de voorstelling. Ze weet haar stemgeluid volledig ten dienste te stellen van haar personage en het verhaal, waardoor elk nummer aanvoelt als een persoonlijke bekentenis. Of ze nu fluistert of uithaalt — Juulke zingt altijd met betekenis. Haar kleurgebruik is rijk, haar expressie oprecht, haar timing loepzuiver. De muziek – vol ruige poprock – lijkt voor haar geschreven.
Juulke heeft een uitzonderlijk talent om zichzelf helemaal te geven op het toneel. Ze verbergt zich niet achter techniek of theatertrucjes, maar durft haar binnenwereld te tonen. Het resultaat is een performance vol hartslag en bezieling. Juulke liet zichzelf zien. Zonder filter. Zonder opsmuk. Puur.
Gesteund door het juiste team
Een belangrijk aspect van Juulke’s succes is haar vermogen om zich te omringen met de juiste mensen. In deze productie wist ze het juiste team om zich heen te verzamelen, waardoor ze zich gedragen en versterkt voelde. Naast Juulke zet Sabine Beens een indrukwekkende moeder neer: gespannen, perfectionistisch, maar met een diepe innerlijke strijd. De scènes tussen Frankie en de moeder zijn pijnlijk herkenbaar en soms ronduit confronterend — een prachtig samenspel tussen twee sterke spelers. Lindy Zimmer brengt als Jo een kwetsbare maar krachtige energie op het podium. Arthur Vets (Phoenix), Lisa Kavsek (Bella), Josephine van Waesberghe (Lily) en Matthijs Tio (David) vullen het verhaal aan met gevoel, timing en overtuiging. De cast vormt een hecht ensemble, waarin iedereen zijn of haar moment krijgt om te stralen, zonder het grotere geheel uit het oog te verliezen. Regisseur Lieke van den Broek kiest voor een sobere, rake aanpak, waarin emoties en relaties centraal staan. Er is ruimte voor stilte, chaos en kwetsbaarheid. De regie, de muziek, het spel – alles leek op zijn plek te vallen rondom haar. Juulke werd opgetild, maar bleef stevig geworteld in haar eigen verhaal.
Klaar voor het professionele podium
Met deze indrukwekkende eindexamenvoorstelling laat Juulke van Vroenhoven zien dat ze klaar is voor het grote werk. Haar unieke combinatie van stem, spel, persoonlijkheid en expressie maakt haar tot een performer die je bijblijft. Ze is geen gelikte theaterfiguur, maar een artiest met karakter, lef en bezieling.
