Een avond waarop het publiek buikpijn gelachen heeft. Dat was het geval op 23 oktober in Den Haag. De gloednieuwe muzikale komedie ging in première in de Koninklijke Schouwburg. Met het werk van Jane Austen als uitgangspunt werden de hele avond door actuele thema’s scherp en een tikkeltje cynisch onder de loep genomen, maar kwamen ook zeker uitdagingen die door alle eeuwen heen spelen aan de orde. Een knap staaltje werk, geschreven door Ilse Warringa die zelf ook een wezenlijke rol in het stuk vertolkte.

Maar wie denkt dat de show enkel lachen geblazen is, heeft het mis. Alle schandalen, hormoonperikelen en taboes kwamen op het toneel naar voren. Polyamoreusiteit, feminisme, beperkingen, misvattingen in de politiek, stereotypen over liefde… alles wordt op de hak genomen en dat is duidelijk voor het publiek een verademing. Met slechts vijf mensen, maar des te meer personages, op het podium weten Plien van Bennekom, Rop Verheijen, Wart Kamps, Bart Rijnink en Ilse Warringa eenvoudig een complex verhaal in ruim 1,5 uur volledig te vertellen.

In het verhaal keren we twee eeuwen terug in de tijd, maar tijdens het verhaal worden vaak sprongen gemaakt naar het heden. Dat loopt door elkaar. Die overgangen maken de acteurs op een ludieke manier, maar soms is het ook een beetje verwarrend. In het verhaal volgen we een gezin van drie zussen en hun moeder die ieder hun weg banen in de jungle van de liefde. Daar waar de oudste dochter volledig in haar hoofd lijkt te zitten en zich aan regels vastklampt, daar volgt de middelste dochter haar gevoel, met alle gevolgen van dien. De jongste dochter… tsja, dat is een verhaal apart!

Wart Kamps kruipt onder andere in die rol van jongste dochter. Dat hij dat prima kan heeft hij al eerder in De Gelaarsde Poes bewezen. De hilariteit die alleen al ontstaat door zijn verschijning, evenals ‘moeder’ Rop Verheijen, blijft iedere keer als ze opkomen. Dit blijft, ook wanneer ze als kolonel of kuisheidheer ten tonele verschijnen. Hun komische timing en samenspel is geweldig en hun rappe en veelvuldige verkledingen zijn indrukwekkend. Bart Rijnink maakt het drietal ‘heren’ compleet en speelt de Romeo van het stuk. Van sul tot hartenverslinder, hij speelt het allemaal weg alsof het hem geen moeite kost.

De twee vrouwen in het stuk zorgen voor de duidelijke dramatische noot. Ilse Warringa duikt in twee totaal verschillende rollen: als tourmanager en als middelste dochter en maakt hiermee heel duidelijk dat meerdere typetjes op haar lijf geschreven zijn. Plien van Bennekom is de enige in het stuk die continu in haar rol als oudste dochter blijft en is de hele voorstelling lang het veilige baken voor de toeschouwers. Wanneer zij verdriet heeft, is dit ook voelbaar in de zaal, ondanks dat het een komedie is. Zij zet hiermee een grote prestatie neer, met een prachtige opbouw naar een indrukwekkende climax.

Voor alle acteurs dwingen een ongelooflijk groot respect af door de grote hoeveelheid tekst die ze in hun hoofd hebben weten te stampen. Van zangerige filosofische liefdesparodieën tot plat geschreeuw en hippe raps, niets is te gek en dat maakt deze hilarische show eveneens veelzijdig. Het zangniveau is wisselend, maar zelfs dat heeft zijn charme. Het decor past compleet bij het stuk: simpel, maar tegelijk vol en kleurrijk. Het geeft een mooie verbeeldingsvrijheid voor het publiek. De show verdient zeker 4 sterren, want je wordt een avond volledig entertaint en je gaat met een lach op je gezicht naar buiten.

De Ongeplukte Zusters is nog tot 2 maart 2024 in theaters door heel Nederland te zien. Voor informatie en tickets: https://www.bostheaterproducties.nl/default.asp?keuze=producties&productie=550

Verslag: Jenny Evendijk
Foto’s: Mariska Steenbergen