Na de eerste voorzichtige terugkomst in het theater met ‘Delphi’ zijn ‘de Maatjes’ direct doorgestoomd naar een volgende productie: Aïda. ‘Dit weekend zou het openingsweekend van het nieuwe seizoen zijn’, vertelt Ineke de Geus ons. Direct na Delphi werd zij gevraagd of ze ook voor 200 man publiek een musicalvorm kon bedenken.

De Maatjes

De Maatjes, bestaande uit regisseur Ineke de Geus en muzikaal leider Gerbrand van Kolck hebben hiermee hun vechtlust en creatieve mindset ingezet om, in de tijd van geannuleerde voorstellingen en uitgestelde producties, te kiezen voor een klassieke titel waarvan je vooraf je zou kunnen afvragen hoe ze dat in hemelsnaam gaan brengen, rekening houdend met alle maatregelen die gelden. Daar komt bij dat waar normaal gesproken een amateurgezelschap een jaar of half jaar heeft om zich voor te bereiden er nu maar 6 weken de tijd was.

Voor het publiek is een titel als Aida natuurlijk smullen geblazen. Een zeer geliefde voorstelling met prachtige muziek van Elton John, gebracht door het Grand Circle Orchestra. De voorstelling is aangepast naar een één-akter van iets meer dan 90 minuten. In het Cool Kunst en Cultuur theater in Heerhugowaard is de zaal ingedeeld in setjes van twee stoelen naast elkaar en overal is genoeg aandacht voor de maatregelen.

Het verhaal

Tijdens een expeditie op vijandelijk gebied neemt de Egyptische legerkapitein Radames een groep Nubische vrouwen gevangen, waaronder de beeldschone Aïda. Hij is op slag verliefd, maar schenkt haar als slavin aan zijn verloofde, prinses Amneris. Zonder het te beseffen roept Radames daarmee het noodlot over hun drieën af, want Amneris komt er achter dat haar aanstaande echtgenoot van een ander houdt. Op haar beurt raakt Aïda in een innerlijke tweestrijd, omdat zij de dochter van de koning van Nubië is en een verhouding met Radames gezien zal worden als verraad van haar volk.

De cast

In de hoofdrollen zien we bekende gezichten;
Heel slim is er gecast op Radames (Jos Neuvel) en Aïda (Laura Verdonschot) die buiten het theater om ook al een connectie hebben, en samenwonen. Zij waren dan ook de enige die regelmatig binnen 1.5 mtr konden staan van elkaar, iets wat de liefdesverhouding uitbeelden wel geloofwaardiger maakt.

Amneris, de dochter van de Farao, wordt gespeeld door Daphne Dekker, die in Delphi nog de rol van Perseus met verve vervulde. Ook nu was haar humor en timing een genot en maakt ze daarmee het verwende, narcistische prinsesje toch ‘likeable’. Voor de vader van Radames is gekozen voor Dennis Burger, eveneens een bekende uit de stal van Brassica Musicals. Door goed overtuigend spel wist hij het gebrek aan leeftijdsverschil te verbloemen.

Melwin Moeskops mag de rol van Mereb invullen. Mereb is een Nubische man die al op jonge leeftijd gevangen wordt genomen door Radames en is degene die Aïda herkent als de dochter van zijn koning Amonasro, gespeeld door Luuk Schwering. Melwin als Mereb sluit je direct in je hart en zijn tragische einde is dan ook hartverscheurend. Een andere gevangene is Nehebka (Jennifer Terwel), die samen met Aïda in een slavenkamp belandt en daar een heldendaad verricht. Jennifer is, zoals wij al weten, de vocale powervrouw van de Noordkop en ook nu kon zij met o.a. het nummer ‘Gezegend Nubië’ al haar registers opentrekken.

Zijn het dan allemaal oudgediende in de cast? Zeker niet; nieuw gezicht binnen de Maatjesfamilie is Seth van Heeringen. Seth speelt de farao die gedurende het verhaal zijn macht ziet afnemen en wellicht te veel vertrouwt op zijn raadsheer Zoser. De Farao (en Amneris overigens ook) is gehuld in een prachtig kostuum, wat hem een waardige farao-uitstraling geeft. Ook nieuw is Lisa Wessels. Zij speelt, samen met Marlou Schoen, Nubische vrouwen én een dienstmaagd van Amneris. De vrouwen worden vergezeld door Femmy Appelman en Daphne de Groot en het Nubische volk is compleet met ook de mannen Marco Kenter en Dave Moses.

Het was heel fijn om te zien dat ook het gebruik van een ‘ensemble’ echt wel kan en al deze stemmen samen zorgden voor een krachtige en pure theaterbeleving. Extra uitdaging voor hen was het bewegen op toneel met afstand en toch één geheel te vormen. Vooral de bewegingen tijdens ‘Gezegend Nubië’ vielen positief op. Deze zijn ontstaan tijdens een workshop van Panda van Proosdij, een bewegingscoach en choreografe die ‘choireography’ heeft bedacht.

Choireography

Choreografie is beweging voor dansers. Door één letter toe te voegen aan het bestaande woord ontstond een omschrijving voor beweging voor zangers. Energie speelt een grote rol als het gaat om wat beweging toevoegt. Het zorgt er ook voor dat adem stroomt waardoor muziek zich vloeiend kan ontwikkelen.  De juiste beweging maakt zingen makkelijker waardoor het ook beter gaat klinken.

Afstandstheater

Met alle aanpassingen en het gebruik van een breed decor met twee grote verrijdbare driehoekige doeken die zowel een schip, als een Pyramide, als een paleisvertrek vormden heeft Stichting de Maatjes laten zien dat er nog heel veel mogelijk is. Met zowel Delphi als nu Aida heeft Ineke de Geus ontzettend veel ervaring opgedaan in het regisseren en produceren van 1,5 meter voorstellingen, iets dat ze heel goed kan inzetten bij haar werk met de amateurverenigingen.
Maar ze bewijst hiermee ook een groter doel en dat is dat theater niet klein te krijgen is en men dan ook blijft strijden om de cultuursector staande te houden. Hiermee is een nieuw tijdperk geopend, waar publiek weer kan gaan genieten van het samenkomen van creativiteit en vermaak, en wij als musicalliefhebbers juichen dat ten zeerste toe en delen hiervoor ons respect naar de huidige pioniers in het vak die dingen proberen, hun nek uit steken en weigeren ten onder te gaan. Het is aan het publiek om dit te omarmen en ervoor te zorgen dat die zalen uitverkocht zijn en de schade beperkt blijft. Met producties als deze krijgt men in ieder geval meer dan waard voor zijn geld.

Foto’s en verslag: Mariska Steenbergen

Lees ook:
‘Delphi’ herenigt ‘De Maatjes’ weer in het theater…
Musicalsites praat met: Buddy Vedder