Na 44 jaar komt er een einde aan de vele werkzaamheden van dansdocent Agaath Verspeten bij Factorium. Naast het lesgeven was ze hoofd Dans én coördinator van de MusicAllFactory Volwassenen.
“Lesgeven en met dans bezig zijn vind ik fan-tas-tisch”, zegt ze enthousiast. Dat heeft ze al van jongs af aan. “Ik weet nog dat mijn vriendin naar balletles ging, dat was gewoon in een gymzaal en het kostte een kwartje om mee te doen.” Ze zeurde bij haar moeder om ook deel te mogen nemen aan die lessen, en dat lukte. “Ik was in die gymzaal met een balletjuf, met muziek en opdrachten en ik vond het geweldig!”
Haar broer in Amerika stuurde haar vaak klassieke lp’s. “Dan draaide ik altijd Tsjaikovski en de hele reutemeteut, dat vonden we heerlijk thuis.” Ze speelde al piano, maar al snel merkte ze dat ballet haar wat meer trok. “Bij piano moet je stil zitten, ik hou meer van bewegen.”
Gescout
Al snel werd ze gescout en kwam ze in een selectieklas terecht waar ze drie keer in de week naartoe moest. “Vervolgens deed ik de vooropleiding voor het Brabants Conservatorium, als kindje.” Dat vond ze zó leuk dat ze op school niets meer deed. “Toen zei mijn moeder: nu ga je potverdorie hard werken, want als je zo veel onvoldoendes hebt moet je van balletles af.” Dat doet ze nooit, dacht de kleine danseres toen. “Maar dat deed ze wel… Toen moest ik van mijn vooropleiding af.” Een klap in haar gezicht. Gelukkig mocht ze nog amateur dansles volgen, maar hard studeren zou ze. “Ik wilde terug, op wat voor manier dan ook”. Na de middelbare school heeft ze meteen opnieuw geauditeerd voor het Brabants Conservatorium, waar ze werd herkend van vroeger. Agaath kwam er toen ze ouder werd pas achter dat ze liever lesgaf dan zelf danste en begon aan de docentenopleiding klassiek ballet, jazz en modern. “Ik vind het doorgeven van dans van klein tot groot heel fijn om te doen.”
Familie
De dansopleiding volgde ze samen met vriendin en collega Moniek Hombergen, die alles aan haar gaat missen. “Ik kijk met veel spanning aan hoe het gaat worden als ze weg is”, begint ze. “We kennen elkaar al bijna vijftig jaar en we zijn écht een soort familie geworden.” De twee houden zeker nog contact, maar gaan elkaar natuurlijk wel een stuk minder zien. In de jaren dat ze samengewerkt hebben, hebben ze veel meegemaakt. “Drieënhalf jaar geleden is onze collega en vriendin Marina Dees overleden, zij werkte ook al zo’n veertig jaar bij Factorium. Kort daarna hadden we onze eerste voorstelling weer en hebben Agaath en ik staan huilen achter de coulissen omdat zij er niet bij was. Dat we dat toen samen konden delen, was een heel bijzonder moment.” Gelukkig hebben ze een vaste traditie dat ze na iedere voorstelling samen bij de Chinees gaan eten om alles na te bespreken. Ze ziet Agaath als een hele leuke, lieve en hartelijke vrouw die veel passie heeft voor haar vak en werk. “En bevlogen, toegewijd, energiek, enthousiast, creatief en een mensenmens!”
TikTok-dansjes
Na haar stage bij Factorium, destijds de Tilburgse Dans- en Muziekschool, is ze 44 jaar gebleven en doceerde ze de voorstellingsgroep en de selectieklas. Eva Meulesteen zat in die selectieklas en heeft twaalf jaar les gekregen van Agaath. “Ze kon ontzettend streng zijn”, lacht ze. “Maar ook heel blij en met veel humor grappen maken.” Een energieke, maar vooral hele creatieve docente. “Je hebt nu al die TikTok-dansjes, zoiets zou zij nooit hebben gedaan. Het was altijd anders dan anders, iets heel bijzonders.” Eva is als zesjarig meisje begonnen met danslessen, is twaalf jaar gebleven en kwam na tien jaar weer terug. “En ook nu nog weet ze écht nog wie je bent en hoe je was toen je klein was, dat is fantastisch. Zij ademt mijn verleden, zij ademt de Dans- en Muziekschool.” Ook haar twee dochters worden door Agaath herkend. “Omdat ze op mij lijken! Dat is toch bijzonder?” Ze is van mening dat er met het vertrek van het Hoofd Dans een gezicht verloren gaat. “Het is een hele krachtige dame, vol met talent en ontzettend gepassioneerd. Ze legde de lat altijd heel hoog, voor zichzelf, maar ook voor ons. Ze wilde echt het allerbeste uit je halen.”
Producties
Als er iets te doen was, deed Agaath de choreografie. Dit deed ze voor musicals en opera’s, maar ook voor mode- en schoenenshows. “Ik vond alles leuk en een uitdaging.” Iets waar ze met veel plezier aan gewerkt heeft is de opera Oedipus Rex met het mannenkoor Sint Caecilia. “Dat vond ik geweldig. Echt prachtig om te doen.” Daarnaast mocht ze werken met componisten en nieuwe regisseurs en maakten ze voorstellingen voor in de schouwburg. “Gewoon heerlijk!”, zegt ze enthousiast. Eén van die regisseurs was Bas Groenenberg. “Onze allereerste productie samen was The Lion King en dat klikte gelijk al zó goed.” Ze zaten meteen op één lijn. “Soms kwamen we op hetzelfde moment op hetzelfde idee en begonnen we te gillen”, vertelt hij lachend.
Ze hebben een tijd samen een kantoorruimte gedeeld toen hij bij Factorium werkte als Hoofd Muziektheater. “Als het heel druk was bleven we ’s avonds samen op school en haalde Agaath lekker eten bij de slager.” Dat kan Moniek Hombergen beamen. “Agaath zit regelmatig nog tot heel laat op school en dan gaat ze thuis nog verder, die moet strakjes wel een beetje afkicken!”
Agaath is enorm toegewijd aan haar vak en aan de opleiding, maar heeft vooral een groot hart voor haar leerlingen. Bas: “Ze wil dat ze op een goede plek terecht komen, daarom kan ze ook heel streng zijn soms.” Hij is al een tijdje weg bij Factorium en hoopt dat, nu ze met pensioen gaat, ze wat meer tijd heeft om met hem af te spreken. “Ze was altijd heel hard aan het werk en in de vakanties moest ze weer bijkomen van dat werk.”
MusicAllFactory
In 1995 startte ze samen met zangdocent Edward Hoepelman de MusicAllFactory Volwassenen en dat was meteen een groot succes. “We maakten beiden een sprong in het diepe en het is ons gelukt. Zie wat het nu geworden is!”, zegt Edward trots. Daarna volgden ook de MAF Jongeren en de MAF Junior. “Veel van de MAF stromen door naar de overkant, volgen daar een opleiding, gaan het veld in en komen hier lesgeven. Dat is zo mooi”, vertelt Agaath, doelend op de Fontys Hogeschool voor de Kunsten aan de overkant van de straat.
“Agaath staat vol in het leven”, zo begint Edward, “ze gaat voor de dans en de musical en staat voor haar studenten én docenten. Ze wordt ook wel de Moeder van de MAF genoemd, dat zegt genoeg. Iedereen houdt van Agaath!” Omdat ze jarenlang zó nauw hebben samengewerkt, kennen de twee elkaar goed. “Ze kan zeer opvliegend en chaotisch zijn.” Zo weet hij nog dat ze tijdens een auditie de deur hard voor de neus van een kandidaat dichtgooide omdat die nog niet aan de beurt was. “Maar daarna stelde ze haar met volle liefde weer gerust, want dat kan zij als geen ander.” Edward omschrijft haar dan ook als een hele lieve vrouw, maar ook hard en altijd recht door zee. “Je weet altijd wat je aan haar hebt.”
Jesus Christ Superstar
Musicalacteur Paul Donkers zat, samen met slechts acht anderen, in de allereerste lichting van de MAF. Als rockzanger met lange haren volgde hij zangles van Edward Hoepelman, die hem vroeg mee te doen aan de rockmusical Jesus Christ Superstar. Daar leerde hij Agaath kennen als choreografe. “Dat ze mij aan het dansen heeft gekregen is heel spectaculair!” Dankzij Agaath en Edward ontdekte hij zijn liefde voor musical en knipte hij zijn lange rockers haren af. “Ik ben van rockzanger naar musicalmietje gegaan”, vertelt hij lachend. “Uiteindelijk heb ik zelfs Cats gedaan, een échte dansmusical in strakke spandex pakjes! Agaath heeft die danser er echt uitgepeuterd.” Hij heeft, zo zegt hij, zijn hele carrière en het verloop van zijn leven te danken aan Agaath en Edward. “Zij hebben mijn hele leven absoluut veranderd.”
Rokende ballerina
Die danslessen van Agaath zal Paul nooit vergeten. “Hoe zij daar in die zaal stond in een balletpakje en een sigaret in haar mond.” Hij moet lachen als hij eraan terugdenkt. “Zo’n mooi gevormde dame die jou dan in het zweet laat werken en zelf staat te roken met het raam op een kiertje.” Ze is volgens hem een enorm betrokken dansdocente. “Zij wil alleen het beste voor haar leerlingen en is heel gedreven, enthousiast en positief.” Paul en nog drie anderen van zijn MAF-klas kwamen na de tweejarige opleiding direct terecht in de musical Miss Saigon van Joop van den Ende. Agaath vindt het geweldig om haar oud-leerlingen in musicals te zien stralen. “Omdat ik al zo lang meega, weet je natuurlijk van een heleboel zangers en dansers waar ze vandaan komen en hoe keihard ze gewerkt hebben.” Die voorstellingen bezoekt ze graag samen met collega Edward. “Dat zijn momenten met Agaath die ik nooit meer zal vergeten, dan zijn we zó trots.”
Vakantie
In juli neemt ze afscheid, maar zal Factorium altijd in de gaten blijven houden. “Het is natuurlijk een heel groot deel van mijn leven geweest.” Maar eerst lekker op vakantie: “Naar mijn nicht… in Hawaii! En naar mijn familie in Amerika, dat heb ik nooit kunnen doen.” Daarnaast wil ze graag mensen met beginnende Parkinson helpen bewegen. “Ik vind het fijn om me op die manier in te zetten.”
Oproep
Heb jij nog mooie MAF-memories of heerlijke anekdotes van jouw tijd aan de barre met Agaath? Deel ze met ons!