Stephen King staat garant voor spanning en sensatie in zijn verhalen, Oberon voor uitdaging en kwaliteit op musicalniveau. Voeg deze twee bij elkaar, onder leiding van een artistiek team bestaande uit Sjors Arts (regie), Babbe van Kraaij (choreografie) en Simone Dekker (muzikale leiding) en er ontstaat iets bovennatuurlijks.
Afgelopen zaterdag waren we uitgenodigd om mee te kijken bij de doorloop van ‘Carrie’ de musical, die Oberon volgend weekend gaat spelen in De Vest in Alkmaar. ‘We halen de originele tribune weg, er komt een soort hoekige opstelling waar de cast doorheen kan lopen. Dat creëert straks een mooie diepte’, legt Sjors ons vooraf uit. De thrillermusical gaat over Carrie White (gespeeld door Sophia), een religieus meisje met telekinetische krachten dat gepest wordt op school. Als ze tijdens de gymles voor het eerst ongesteld wordt, escaleert alles. Bij haar moeder (Fleur) vindt ze ook geen steun, met harde hand probeert deze haar te beschermen tegen Satans kwaad. Als het eindbal nadert en de mooiboy van school Tommy Ross (Rens) Carrie vraagt als zijn promdate, kiest zij voor haar eigen ogenschijnlijk geluk en gaat ze tegen haar moeder in. Maar of dat nu zo goed idee is? Want megapester Chris (Nikka) heeft nog een appeltje met haar te schillen en zo’n eindbal is een perfect moment voor ultieme wraak. En wat is de rol van Sue (Leonne), het vriendinnetje van Tommy eigenlijk in dit alles? We zullen zeker niet alles spoilen maar dat het een bloederig, spannend en niet al te best einde heeft mag duidelijk zijn.
Geen makkelijke opgave voor de jongeren van Oberon. Hoewel wij al weten dat zij stuk voor stuk niet voor 1 gat te vangen zijn en geen uitdaging uit de weg gaan, was dit toch wel een tandje bijzetten voor de meesten. Maar al gedurende de eerste akte blijkt dat deze groep beschikt over bovennatuurlijk talent. Het spel, de zang, de timing van dans, beweging en de discipline waarmee elk lid zorgt dat het getoonde plaatje helemaal klopt is bewonderenswaardig en buitengewoon. De scenes tussen Sophia en Fleur (Carrie en haar moeder) worden zo intens en tergend gespeeld dat er naast mij aan de AT-tafel al wat trotse tranen vloeien. Na de pauze komt het erop aan, hebben ze de focus nog, houden ze de spanning vast… De jongeren geven alles, alsof ze al voor een uitverkochte zaal staan te spelen. We kunnen dan ook niet anders dan een staande ovatie geven. De tranen vloeien inmiddels rijkelijk, iedereen is zelf ook onder de indruk van wat hier gebeurt. Alleen al hiervoor zouden de AMA’s moeten blijven bestaan, en laten we als publiek zorgen voor een weekend met uitverkochte voorstellingen, de jongeren verdienen dat maar weet dat u zelf ook meer dan waard voor uw geld krijgt! Koop dus die laatste kaarten nog via www.theaterdevest.nl, de kaarten gaan wel hard dus haast u!
Mariska Steenbergen
er zijn geen afbeeldingen gevonden