Op maandagavond 25 november was de Schouwburg in Amstelveen in Franse sferen voor de première van Eiffel de musical! In deze nieuwe Nederlandse productie is de regie in handen van Fons van Rongen, de muziek komt van Helmer Kant en het script en de liedteksten zijn geschreven door Max Roijé. In de cast zien we onder andere Dennis Willekens en Soraya Gerrits de sterren van de hemel spelen.

 

Eiffel

Gustave Eiffel is vooral bekend als iemand die bruggen bouwt. Na het onzichtbare geraamte van het Vrijheidsbeeld te hebben gebouwd, is het volgens Eiffel tijd om iets te maken waardoor hij zichtbaar wordt voor de hele wereld. Hij stuurt dan ook een ontwerp in van een toren naar de gemeente van Parijs, hopende dat zijn ontwerp wordt gekozen. Gustave Eiffel mag inderdaad zijn toren bouwen voor de aankomende Wereldtentoonstelling van 1889.

In de voorstelling maken we ook kennis met Claire Eiffel, de dochter van Gustave. Zij ziet de droom van haar vader vorm krijgen in Parijs. Claire is bang dat ze na de dood van haar moeder ook haar vader zal verliezen, nu hij zich in zijn werk begraaft. Men krijgt als publiek een kijkje in het leven van Claire: een vrouw die zorgt voor haar broertje en zusje, werkt in het bedrijf van haar vader en verliefd is op haar verloofde Adolphe.

Het bouwen van de Eiffeltoren gaat niet gemakkelijk: de mensen die op de werkplaats de toren bouwen zijn ontevreden en de mensen in Parijs zijn bang. Aan de oevers van de Seine komt een technisch wonder te staan van ruim 300 meter staal. Men weet inmiddels allemaal dat de stad en de wereld de Eiffeltoren heeft omarmd – door de liefde van Gustave Eiffel, gegoten in staal.

De musical Eiffel vertelt het verhaal van een vader en dochter die elkaar verliezen in het bouwen aan de toekomst.

De cast

Gustave Eiffel wordt prachtig neergezet door Ad Knippels. Wat Ad fantastisch doet, is de menselijke kant van Eiffel laten zien, ondanks dat het voornamelijk de harde werker is die het publiek ziet. Ad weet met zijn mimiek, lichaamstaal en intentie de emoties over te brengen op het publiek. Hij speelt en zingt fantastisch. Ad weet een strenge, maar hartverwarmende Gustave Eiffel neer te zetten.

De dochter van Gustave, Claire Eiffel, wordt gespeeld door Soraya Gerrits. Met haar loepzuivere zang en innemende invulling aan de rol kan het publiek niet anders dan met haar meevoelen. Wat Soraya heel goed doet, is de verschillende kanten van Claire belichten: de assistent van haar vader is daadkrachtig, maar als verloofde is Claire lief en zacht. Samen met Ad Knippels zet Soraya een prachtige vader-dochter band neer.

De overleden vrouw van Gustave, Marguerite Eiffel, wordt gespeeld door Valerie Curlingford. Zij brengt Gustave af en toe bezoek en houdt hem hiermee op het rechte pad. Valerie weet in de rol van overleden vrouw zowel zichtbaar als onzichtbaar te zijn op de juiste momenten. Natuurlijk mag haar prachtige stem niet achterblijven. In de liedjes die zij ten gehore brengt, zingt ze heel sterk en weet ze met haar stem over te brengen wat ze voelt.

De rol van Consigny wordt gespeeld door Dennis Willekens. Consigny is de rechterhand van Gustave Eiffel binnen het bouwbedrijf. Consigny wordt sterk neergezet door Willekens, hij is daadkrachtig. Naast de rol van Consigny zien we Dennis onder andere terug als de verschillende journalisten. Deze weet hij allemaal van een eigen karakter te voorzien. Door deze verschillende karakters en door bij iedere journalist een andere stem neer te zetten, brengt hij humor in de voorstelling.

Verder zien we op toneel Ruben van Keer in de rol van onder andere Adolphe Salles, de verloofde van Claire Eiffel. Hij is ietwat onhandig, maar dat maakt Adolphe juist weer charmant. Ruben weet met zijn mimiek een komische noot toe te voegen aan deze voorstelling. Ook zien we Roman Brasser in de rol van Marcel, de verliefde bouwvakker die graag een mooie toekomst op wil bouwen in Parijs. Roman weet met zijn spel een mooi onderscheid te maken tussen de verliefde Marcel en de hardwerkende Marcel. De rollen in het ensemble worden vertolkt door Olaf Schot, Bart Winsingh, Maaike Franken en Josephine van Waesberghe. Hen zien we terug op de bouwplaats van de Eiffeltoren en als werknemers in het kantoor van Gustave Eiffel.

Licht, geluid en decor

Er wordt weinig decor gebruikt in deze voorstelling. Dat maakt dat het decor dat wel gebruikt wordt, functioneel is. Met minimale decorstukken maakt het publiek gemakkelijk de stap van het kantoor van Gustave Eiffel naar de bouwplaats van de Eiffeltoren. Door het gebruik van licht wordt het oog van het publiek getrokken naar degene die zingt of speelt. Deze acteur of actrice wordt letterlijk in de spotlight gezet waardoor het publiek niets anders kan doen dan naar diegene kijken. De liedjes in deze voorstelling hebben een Franse uitstraling gekregen. Door het gebruik van verschillende instrumenten doen de liedjes Frans aan. Niet alleen door de liedjes waant het publiek zich in Frankrijk, ook door de kostuums wordt men teruggebracht naar het Frankrijk van de 19e eeuw.

Al met al is dit een prachtige voorstelling met een steengoede cast. Ga dit zien! Allez-y, au théâtre!

Kijk voor meer informatie en tickets op www.eiffeldemusical.nl.

Verslag: Esmée Korver
Foto’s: Mariska Steenbergen
Videoverslag: Rob de Haan