Op een boerderij op een industrieterrein wordt een bruiloft gevierd. Er hangen slingers, er is taart, er wordt gezongen, gelachen, gestreden en… in twijfel getrouwd. Tot de dood ons scheidt! – de eindvoorstelling van het tweede jaar muziektheater Frank Sanders Akademie– stelt de vraag of liefde werkelijk genoeg is om een verbintenis te dragen. En of we daar überhaupt nog in geloven.
Wat begint als een ogenschijnlijk romantisch feest, ontspint zich tot een caleidoscopisch portret van liefde anno nu, waarin traditie, identiteit, verwachtingen en geheimen dwars door elkaar heen bewegen. De regie van Carolien Canters, het script (gemaakt samen met de spelers), en de muzikale invulling onder leiding van Frans Heemskerk maken van deze musical een theatrale mix van satire, emotie en reflectie.
Thema’s in veelstemmige lagen
De voorstelling is opgebouwd rond drie verhaallijnen, met Lucas en Kathelijne als het centrale bruidspaar. Ze lijken gelukkig, maar barsten van de twijfels. In parallelle scènes zien we hun vriendengroep op een ontsporend vrijgezellenfeest met overmatig drugsgebruik, ouders die ruziën over wie wat van de bruiloft betaalt, en een reeks onthullingen die draaien om geaardheid, bedrog, en oude trauma’s. Geen enkel aspect van het ‘klassieke’ huwelijk blijft onaangeraakt.
Vorm als inhoud
De choreografieën van Yannick Plugers zijn scherp, strak en betekenisvol. Beweging wordt ingezet als dramatisch commentaar, als innerlijke uiting, als contrast met de woorden die worden uitgesproken.
De voorstelling weet te schakelen tussen ernst en humor, zonder dat het wringt. Het publiek barstte regelmatig in lachen uit, bijvoorbeeld bij een ongemakkelijk gesprek tussen ouders over wie welke factuur betaalt, of tijdens het over-the-top vrijgezellenfeest waarin grenzen vervaagden — letterlijk en figuurlijk. Toch verloor de musical nergens zijn morele kern: onder de humor schuilt voortdurend de vraag “Wat is eerlijk? En voor wie leef je eigenlijk: jezelf, je ouders, je volgers of je partner?”
Realiteit en fictie vervagen
In een bijzondere wending vonden de huwelijksaanzoeken niet alleen op het podium plaats. Na afloop, toen het publiek al vertrokken was, werd nóg een huwelijksaanzoek gedaan door een student. Het is tekenend voor de gelaagdheid van deze voorstelling: Tot de dood ons scheidt! ging niet alleen over het huwelijk, het wás een huwelijk — tussen spel en werkelijkheid, tussen groepsproces en persoonlijke groei.
Een muzikaal mozaïek
De muziek, begeleid door Frans Heemskerk en gecoacht door David van der Tempel, beweegt zich van kleinkunst tot popballad, van ensemble naar intiem. Geen stem klinkt hetzelfde, en dat is precies de bedoeling. Deze voorstelling laat zien hoe de veelheid aan stemmen – letterlijk en figuurlijk – geen chaos hoeft te zijn, maar juist het fundament vormt van betekenisvol muziektheater.
Tot de dood ons scheidt! is geen pleidooi vóór of tegen het huwelijk. Het is een open, eerlijke, soms scherpe blik op hoe we vandaag de dag betekenis geven aan verbondenheid. Met lef, humor en kwetsbaarheid laten de tweedejaars zien dat musical meer kan zijn dan zang en dans: het kan een plek zijn waar tegenstrijdigheden bestaan, waar ongemak mag schuren, en waar zelfs een bruiloft niet per se een eindpunt is — maar misschien juist een begin.
Creatives:
Regie: Carolien Canters
Muzikaal Leider: Frans Heemskerk
Choreo: Yannick Plugers
Regie assistent/lichtontwerp: Ewout Heijbroek
Vocal coach: David vd Tempel
Script: Carolien Canters en 2e jaar
Hair/Make up: Kai Molenaar
Styling/kostuums: Glenn Hewitt
Spelers: Sanne van den Brink, Simon Defevere, Merle Gebben, Ian van Gellekom, Benjamin Jas, Lisa de Jong, Layana Kandou, Inanna van Rennes, Tom aan het Rot, Alex Sandwijk, Floor Simons, Yara Smeets, Jarne Stevens, Lindy Wanders en Sterre Willemse.