Zondag kwam tout bekend Nederland op zijn paasbest naar de galapremière van de het klapstuk van het seizoen: Titanic. Meer dan 800 voorstellingen op Broadway, inmiddels 25 jaar na die première en vijf Tonys rijker, waaronder Beste Musical en Beste Muziek. Dat de lat maar even hoog gelegd wordt zeg maar. DGC Entertainment durfde het aan en zocht een sterrencast bij elkaar. De musical met muziek en liedteksten van Maury Yeston en een script van Peter Stone neemt het publiek mee in de laatste dagen en uren van het legendarische schip. De Nederlandse vertaling is van de hand van Daniel Cohen en de regie door Paul van Ewijk.
Het verhaal
Geen Jack geen Rose, geen ‘never let go’. We maken kennis met reder Bruce Ismay (Marijn Brouwers) die geschiedenis wil schrijven met het grootste onzinkbare schip ter wereld. Maar met zijn doordramgedrag drijft hij kapitein Edward J. Smith (Richard Spijkers) tot wanhoop. We zien de passagiers verdeeld over de klassen; de rijke 1e klas mensen, het ene kostuum nog mooier dan het ander. Arno Bremers heeft zich heerlijk kunnen uitleven op pakken, jurken en de mega hoed van Mariska van Kolck, die Ida Straus gestalte geeft. Haar man Isidor (Han Oldigs) spreekt liefdevol naar haar maar beseft ook dat hij oud wordt met alle kwaaltjes van dien.
Klassen
Het plebs, oftewel de passagiers in de 3e klasse zien we vooral met al hun hoop en dromen. Eenmaal in Amerika moet ‘de nieuwe wereld’ toch meer perspectief bieden dan hun huidige situatie. Vooral Kate MCGowan (Linda Verstraten) zit als zwangere van een getrouwde man in een lastig parket en is op de vlucht. De ontmoeting me Jim Farrel geeft haar toch een stukje geluk waar ze zo naar op zoek is. Ook de andere Kates, Mullins (Juliette van Tongeren) en Murphy (Eva van Kalsbeek) zijn als gelukszoekers aan boord gekomen. Alle drie de dames spelen fris en met jeugdige energie, je gunt hen direct ook dat geluk.
De tweede klasse zit er letterlijk tussen in. Dromend om vooral ooit bij die 1e klasse te mogen horen. Wieneke Kolpa geeft dit gestalte in haar personage als Alice Beane, de vrouw van Edgar (Marcel Visscher) die haar in toom probeert te houden en waarmee (afgaand op vooral mannelijke bijval uit de zaal) menig echtgenoot kan meeleven. Ook als tweede klasse paar zijn Julia Berendse als Caroline en Martijn van Voskuilen als Charles, die staan voor het jong ontspruitende geluk dat in Amerika hun leven wil gaan opbouwen. Wat een plaatje vormen deze twee. De eerste acte is vooral kennismaken met de personages waardoor je je ook verbonden voelt met de mensen uit het verhaal.
Innovatief decor
Het decor bestaat uit een grote stellage van trappen, waar de bovenkant van open klapt en daarmee de brug vormt en de onderkant openschuift waar de stokers en de 3e klasse zich bevinden. Ook de bemanning is verdeeld over het boven-personeel vooral in de rol van Dennis Willekes, als hofmeester Henry Etches en Martijn Vogel als piccollo Wallace, en de stokers beneden in het vooronder. Brecht van Arnhem speelt de stoker Frederick Barret en laat de wanhoop zien van het leven op zee, en een geliefde ver van je vandaan. Brecht laat met zijn solonummer zien dat hij thuishoort in deze sterrencast en zich uitstekend staande houdt in grootse muzieknummers.
De grootste troef van deze productie is dan ook de muziek. Een live-orkest onder leiding van Steven van Gool en Anke Piersma zwelt aan in bombastisch geluid waardoor direct al bij het openingsnummer het kippenvel op de armen staat. Maar ook de subtielere nummers zijn prachtig, het duet tussen marconist Harold Bride (David van de Tempel) en Frederick (Brecht) heeft een mooi gevoelige toon.
Dat er toch een ramp zich gaat voltrekken zie je als publiek dan wel mijlenver van tevoren aankomen. Wanneer de matroos (Jordy van Loon) de nok in wordt gehesen weet je dat het bijna zo ver is (pauzetijd ook). Na de pauze voltrekt het drama zich, van de schade inventariseren, het vollopen van de ruimtes en het besef dat het schip gaat zinken. De ontwerper van het schip Thomas Andrews (René van Kooten) beseft dat hij een kapitale fout heeft gemaakt tijdens het ontwerpen van het schip en dat het niet meer te redden is. Juist omdat er de tijd is genomen in de 1e acte om de mensen te leren kennen is het dan ook indrukwekkend om het drama voor je ogen te zien gebeuren. Vooral het besluit van het echtpaar Straus om hun plek in de reddingssloep op te geven komt binnen en het afscheid tussen de mannen en vrouw/kinderen/geliefden is gewoon hartverscheurend.
Geen happy end helaas, we wisten het vooraf. Maar toch zien we een moraal van leef bij de dag, blijf hopen en dromen en ga nooit uit van wat lijkt onverwoestbaar te zijn. Titanic, een prachtige productie, gemaakt in een zware uitdagende tijd, maar zeker zeewaardig en klaar om het land in te gaan.
Wat een mooie middag in de Kunstlinie in Almere. Een hele fijne première, met een mooi dankbaar tintje aan het einde.Titanic de musical is vanaf deze week te zien in theaters in het land, kijk voor speeldata op www.degraafencornelissen.nl
Verslag: Mariska Steenbergen
Foto’s: Peggy de Haan
Video: Rob de Haan
