De Arenbergschouwburg in Antwerpen verandert in een levende regenboog voor de première van InTeams “Priscilla Queen of the Desert”. Vanaf de eerste noot is het spannend afwachten welke jaren 80 en jaren 90 hits de revue zullen passeren. Geloof me, ze komen allemaal langs.

Priscilla Queen of the Desert is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1994. De verhaallijn is simpel. Drie vrienden beslissen door de Australische woestijn te trekken met als hoogtepunt van de reis een drag-optreden dat ze zullen organiseren. Zoals in elke goede comedy loopt er uiteraard van alles mis. Een van de vrienden heeft een geheim, de auto gaat stuk, iemand wordt verliefd en een van hen krijgt te maken met homogeweld. De reis is doorspekt met hits als “I Will Survive”, “Go West” en “The Loco-Motion”. De nummers krijgen vaak groots opgezette kostuums en choreografieën waardoor de voorstelling een groot showgehalte heeft. Dit mede dankzij drie diva’s die alle hits laten swingen samen met een 9-koppige live band.

Deze musical moet het niet hebben van integere momenten of intellectuele vraagstukken. Het stuk draait om het feel-goodgevoel, de humor en vooral de muziek. Iedereen wil natuurlijk zijn favoriete nummer voorbij horen komen en dat zorgt ervoor dat het merendeel van de tijd wordt gezongen. Helpen die nummers het verhaal vertellen? Vaak niet. Zorgt het voor een danskriebel? Vaak wel. De muziek klinkt goed en de stemmen zijn aangenaam om te horen. Joke Van Robbroeck in de rol van een van de diva’s springt er tussenuit met een paar mooie vocale uithalen. De live band klinkt geweldig en zorgt voor kippenvel. Ook de choreografieën door Matthew Michel dragen bij aan de feestelijke sfeer. Alles ziet er erg dansbaar uit en dat nodigt het publiek bijna uit om mee te doen. Wat wel opvalt is dat het podium erg diep is en het ensemble vrij klein is waardoor het toneelbeeld er af en toe leeg uit ziet. Verder wordt alles op dans- en muziekgebied netjes uitgevoerd.

In de hoofdrollen zien we Jeroen Logghe als Athony, Brecht Callewaert als Bernadette en Baptiste Vuylsteke als Adam. Zij spelen een excentriek en uiteenlopend trio aan vrienden. Dat is vanaf het begin duidelijk. Brecht Callewaert is heerlijk als vrouw en doet dit op een ongelofelijk geloofwaardige manier. Door zijn tekstbehandeling is hij zowel humoristisch als oprecht en daarbij ook uitstekend verstaanbaar. Een onberispelijke prestatie als Bernadette en daarmee het absolute hoogtepunt van deze voorstelling. Jeroen Logghe en Baptiste Vuylsteke zijn goed gecast in hun rollen als Athony en Adam, maar zijn in hun spel voorzichtig en voorspelbaar. Dat zorgt ervoor dat de energie af en toe in de gesproken scenes last heeft van een dipje. Wanneer Bob gespeeld door Erik Goyvaerts ten tonele verschijnt zorgt hij voor een frisse wind wat de energie weer opkrikt.

Nog noemenswaardige prestaties zijn die van Jens Broes als Miss Understanding. Hij ziet er geweldig uit, speelt heerlijk uitbundig en zingt mooi. Graag nog meer van dat, maar dan is daar ook nog het ensemble. Zij spelen vaak leuke bijrollen die het publiek bijblijven door de humor. Ze zetten die personages met overtuiging neer.

Bij groots opgezette shownummers horen ook spetterende decors en kostuums. Nu is de Arenbergschouwburg van zichzelf een theater met showallure. Dat zie je aan de ledpalen die aan de zijkanten van het podium hangen. De kostuums zijn stuk voor stuk om van de te smullen. Mic Hopstaken, Yannic Duchateau en Stef Smout bewijzen hun vakmanschap met deze voorstelling. De decors werden ontworpen door de Concept Factory. De bus ziet er prachtig uit en vaak maken ze met simpele attributen en decorstukken een duidelijke setting voor het publiek. Alleen de projecties ogen slordig, maar die zijn gelukkig niet al te vaak te zien.

Priscilla Queen of the Desert is een jukeboxmusical die deze term eer aan doet in zijn showgehalte, kostuums, swingende band en humor. Het valt echter ook in een aantal valkuilen van een typische jukeboxmusical. De muziek moet de lijm zijn voor het tere skelet aan scènes in de voorstelling. Dat is jammer, want er zijn een aantal geweldig humorische momenten in deze musical.

Deze voorstelling is perfect voor concertliefhebbers die graag willen kennismaken met de dragscene. Iedereen met een voorliefde voor jaren 80 en 90 muziek zullen niks te kort komen in deze swingende musical. Alles is uiteraard een kwestie van smaak, maar u kunt deze voorstelling niet buitengaan zonder gelachen te hebben.

Meer informatie vind je hier

Foto artikel: Steven Hendrix
Verslag: Brecht Koppens