Gisteravond lieten producenten van De Theater BV, Christian Seijkens en Allard Blom weer een geheel ander genre in hun repertoire zien. Zo genoten wij enige tijd geleden van hun voorstelling Blind Date, die ontzettend hilarisch was en nu zetten zij Nureyev op de planken. Wat een contrast, maar wat een cadeautje.

De hoofdrol in de voorstelling wordt gespeeld door Jan Kooijman. Geen gekke keuze, aangezien Jan een achtergrond heeft bij het Scapino ballet. Toch twijfelde hij toen hij werd gevraagd voor de rol van Nureyev. Maar zijn interesse won het van de twijfel. Jan vertelt dat hij het heel bijzonder vindt om deze rol te mogen spelen, aangezien Nureyev een persoon is met vele kanten. Ondanks dat hij geen klassiek danser is geweest, kan hij doordat ze beiden de liefde voor dansen kennen, meerwaarde geven aan de invulling van de rol. Dat valt het publiek ook zeker op. Na de voorstelling zijn de reacties lovend. Jan leeft zich volledig in zijn karakter in en het publiek ziet dan ook een Nureyev die worstelt met het leven.

Monoloog maar niet alleen

De voorstelling is een anderhalf uur durende monoloog waarbij Jan wordt ondersteund door twee prachtige dansers, namelijk Nehanda Péguillan en Kiran Gezels. Hierdoor heeft Jan naar eigen zeggen geen moment het gevoel alleen op het podium te staan. De dansers helpen hem enorm en voelen voor hem als gelijkwaardige tegenspelers.

Kiran vertelt dat balletdansers tijdens een voorstelling altijd met hun lichaam een verhaal vertellen. Toch is deze voorstelling net even anders aangezien zij nu soms ook stilstaan op het toneel, maar toch in het verhaal moeten blijven. Dit was een behoorlijke uitdaging, maar met de non-verbale gezichtsuitdrukkingen en hun mooie bewegingen vullen zij Jan geweldig aan.

Het verhaal speelt zich af in een simpel decor en met minimale muziek, meer is niet nodig. De monoloog staat als een huis. Anderhalf uur een verhaal vertellen, maakt de voorstelling een behoorlijk intensief stuk, maar houd je als kijker op het puntje van je stoel om te zien waar het heen gaat. Kooijman speelt een overtuigende Nureyev die je als kijker niet onberoerd laat en zeker de moeite waard is om te gaan zien.

Nureyev

Nureyev gaat over de balletdanser Rudolf Nureyev. Op zijn 54e regisseert hij het ballet La Bayadère, maar hij is niet blij. Het moet anders en zo roept hij beide hoofdrolspelers op het toneel. Nureyev heeft recent te horen gekregen dat hij AIDS heeft en weet dat dit zijn laatste productie zal zijn. Om meer diepgang in het ballet te krijgen vertelt hij de hoofdrolspelers over de achtergrond van La Bayadère, het verhaal over tempeldanseres Nikiya en haar strijder Solor.

Vertellend over het ballet vertelt Nureyev over zijn leven, dat onstuimig begon. De kleine Nureyev werd geboren in een trein. Volgens zijn moeder had hij hierdoor altijd kolkend bloed. Op zijn 6e smokkelde zijn moeder hem en zijn zusjes mee naar een balletvoorstelling in zijn geboorteland Rusland. Nureyev was op slag verliefd. Van zijn vader mocht hij niet op balletles, maar stiekem volgde hij toch de lessen en ballet is nooit meer uit zijn kolkende bloed verdwenen. Zo komt hij terecht in Parijs met zijn balletgezelschap en mag hij samen met de wereldberoemde balletdanseres Margot Fonteijn het Zwanenmeer dansen. Ook zijn liefde voor Erik wordt besproken, zijn lieve Erik die net als hij het leven verliest aan AIDS. In zijn leven vond Nureyev nooit rust, hij bleef een zwervende ziel. In het leven, in de liefde en op het toneel.

Nureyev speelt nog tot half mei in verschillende theaters in het land. Kijk voor meer informatie op www.nureyev.nl

Tekst: Marloes Romeijn
Foto’s: Rob de Haan
Scene foto’s: Annemieke van der Togt