Woensdag 31 maart speelde Luuk Haaze zijn VPC, oftewel Vocal Performer Concert, een afstudeervoorstelling als visitekaartje naar de buitenwereld. Voor wie Luuk nog niet kent, betekent dat een kaartje vol humor en een mooie zangstem die zich gedurende deze vier jaar op Codarts heeft ontwikkeld in verschillende kleuren.
Een uitgelezen kans voor Luuk om zijn troeven uit te spelen in een versnelde versie van de musical: A Gentleman’s Guide to Love and Murder. (Het Handboek voor Heren die Beminnen en Moorden) Een titel die op zijn lijf geschreven staat. We zien Luuk bij binnenkomst in een mooi openingsbeeld waarbij we meteen meegetrokken worden naar de jaren 1900. Voor dit ingewikkelde verhaal is gekozen voor een minimalistische vormgeving waarbij de acteurs aan de zijkant van het toneel zitten en in en uit hun rollen kunnen stappen.
Door de typerende kostuums, hoofddeksels en pruiken wanen we ons voor even in een andere tijd. Deze zijn verzorgd door Joris Van Veldhoven. Luuk als Monty Navarro, neemt ons vanuit de gevangenis, schrijvend in zijn handboek, mee in de geschiedenis van hoe hij daar beland is. Scene na scene zie je hoe hij de acht erfgenamen die hem voorgaan op het graafschap, om het leven probeert de brengen om zo zijn status alsook de liefde van Sibella voor zich te winnen.
Luuk heeft ervoor gekozen om, in deze bewerking die hij zelf vertaalde, de verschillende kleuren van Monty naar voren te brengen. Snelle hilarische nummers met daartegenover pakkende ballades. Iets waar zijn stem zich makkelijk binnen aanpast. Luuk wordt bijgestaan door medestudenten uit verschillende jaren. Zo krijgt hij prachtig tegenspel van Aniek Verhoeven als Sibella, die samen met Lot Berendse als Phoebe, Luuk aanvult in een heerlijk trio nummer.
We zien ook Lotte Slinkert die als jonge vrouw een waarachtige oude gekke dame neerzet en Niek van der Deijl die zowaar 7 keer gestorven is op het toneel door de verschillende personages die hij speelde. Een blij gezelschap die met plezier op de vloer staat. Dat weet Luuk voor elkaar te krijgen in zijn korte maar krachtige bewerking.
Hij werd theatraal bijgestaan door zijn coach Caroline Frerichs en de muzikaal leider en pianist was Michiel Ballhaus.
Verslag: Quinten de Smedt
Foto’s: Tessa van Beek