Donderdagavond 5 juni beleefde de musical Grease, gebracht door de Stadsgehoorzaal i.s.m. Vuur&Vlam Produkties zijn première. In een theaterzaal waar geen stoel meer leeg was wist de cast het publiek te overtuigen met hun versie. Ondanks dat het weer buiten wat onstuimig was werd er binnin de Stadsgehoorzaal van Kampen alles aan gedaan om er een feestje van te maken.

Dat de samenwerking tussen Vuur&Vlam Produkties en de Stadsgehoorzaal een gouden combinatie bleek te zijn was in het verleden al duidelijk. Voorgaand brachten zij samen musicals als Legally Blonde, Pippin, Shrek en begon het ooit met Joseph and the Technicolor Dreamcoat. Voeg daar professionals uit het vak aan toe waaronder regisseur Mart van den Hout-Schuitvlot en musicalacteur Marcel Visscher en je hebt een team waarvan succes bijna verzekerd blijkt te zijn. Met Joseph wist de Stadsgehoorzaal destijds zelfs een Amateur Musical Awards in de wacht te slepen voor beste ensemble. Dat moet de cast van Grease hebben uitgedaagd om aan dezelfde maatstaven te willen voldoen. En dat niveau hebben ze geleverd.

Vette vormgeving voor een vette musical

Het verhaal draait grotendeels om Sandy en Danny die na een liefdesvakantie elkaar weer treffen op een high school in Amerika. Waar Danny ervoor kiest om zijn gevoelens voor Sandy niet direct te tonen bij zijn vrienden, wil Sandy niets liever dan bij Danny zijn. Sandy maakt nieuwe vriendinnen die haar zullen helpen om de stoere Danny alsnog voor haar te winnen. Veel lezers zullen dit verhaal wel kennen. Het is meermaals te zien geweest in het theater en er zijn al diverse films/series uitgebracht rondom Grease en de oorspronkelijke filmversie van 1978. Bij de kick-off werd al gemeld dat er niet gezocht zou worden naar een ‘’nieuwe’’ versie van de hitmusical. En gelukkig heeft regisseur Mart zich daaraan gehouden. De originele look-and-feel was bij binnenkomst al direct duidelijk. Het decor werd grotendeels op bewegende panelen geprojecteerd en omringt door licht was het een heel lekker plaatje om naar te kijken. Arjan Soutendijk weet wederom met zijn decorontwerpen het publiek verstelt te doen staan wanneer er een gigantische auto uit de theaterkap ineens verschijnt. Daarnaast werd en slim gebruik gemaakt van striptekeningen die de verschillende locaties tot leven brachten. Past helemaal in de sfeer van de musical en gaf het een echt Amerikaans jaren 80 gevoel. De gehele voorstelling heeft zich op een eigen manier vast weten te houden aan het Grease die de bezoeker duidelijk had willen zien. Er zijn duidelijke keuzes gemaakt in de regie die zeer prettig ontvangen werden.

Een Danny en Sandy om van te houden

De charmante Danny werd gespeeld door Niels Boszhard. Een naam die al eerder voorbijkwam in musicalland. Eerder was Niels te zien als prins in de musical De Kleine Zeemeermin waarmee hij het land door trok. Niels speelt Danny met een fijne nonchalance en laat duidelijk de wisseling in gevoel zien wanneer hij bij zijn vrienden is of wanneer hij Sandy ervan moet overtuigen dat hij weldegelijk voor haar wil gaan. Zijn stem past goed bij de rol en is lekker om naar te luisteren. Daarnaast bezit hij ook een paar dansbenen waarmee hij duidelijk laat zien dat hij de alphaman van de groep is. Naast hem staat Maaike Bout die de rol van Sandy voor haar rekening neemt. Heel prettig om te merken ik dat Maaike van Sandy direct een pittige dame heeft gemaakt. Waar Sandy soms als een lief en onschuldig meisje wordt neergezet is te zien dat Maaike met Sandy een andere reis doormaakt. Dit wordt al vrij snel duidelijk wanneer Danny beweert Sandy niet te kennen na die droomvakantie. Daar is deze versie van Sandy het duidelijk niet mee eens. Maaike zet met haar Hopeloos Verlang Ik Naar Jou (Hopeless Devoted) een openhartige en kwetsbare Sandy neer wat hier dan wel weer heer erg op z’n plaats is. Vol emotie zingt ze het nummer en laat de zaal in ontroering achter. Ze weet precies op de juiste momenten vast te houden aan hoe Sandy ooit bedoeld is, en voegt haar ideeën toe waar daar ruimte voor is zonder Sandy te verliezen. Maaike beschrijft Sandy als een droomrol en dat is duidelijk te zien aan haar. Vol overgave en gepaste energie speelt en zingt ze de hele voorstelling met al het gemak weg. 

Leading ladies met een duidelijk randje

Naast de hoofdpersonages weten de diverse bijrollen het publiek ook duidelijk te entertainen. Verliefd word je op slag op Rizzo, gespeeld door Judy Spijkerman. Hoe botter en afstandelijker ze doet richting haar omgeving, hoe meer je van het karakter gaat houden. Ze houdt zich voor niemand in en weet op haar rode hakken een zeer aantrekkelijke dame neer te zetten. Waar de overige vriendinnen vrij bescheiden neergezet worden qua kleding en houding is Rizzo wat je wil zien, enorm sexy. Als mooie tegenhanger zingt ze later in de show het nummer Het Zou Erger Kunnen Zijn (There Are Worse Things To Do) met volle overgave. Het pantser van Rizzo zakt naar beneden en de emotie is voel- en zichtbaar wanneer ze bij Sandy in haar armen stort. Het nummer had zo voor Judy haar stemkleur geschreven kunnen zijn, het nummer past haar letterlijk als een handschoen. Naast Rizzo staat een flirterige en qua spel zeer overtuigende Marty. Marty wordt in deze voorstelling gespeeld door Lisanne Brinksma die al eerder haar kwaliteiten heeft bewezen in voorgaande shows. In deze musical is vooral haar spel wat de boventoon voert. Ze maakt van Marty een luchtige verschijning maar ook zij is een dame die je niet graag zonder handschoentjes aanpakt. Wanneer ze Freddy M’n Lief zingt is te merken dat het vooral zij is die de teugels in handen heeft. Met haar warme stem en de badjas die ze tijdens dit nummer draagt brengt ze je met al het gemak even terug naar het oude Hollywood. De overige 2 vriendinnen Jan (Meis Melodie Bakker) en Frenchie (Julia van der Schoor) vallen gelukkig niet weg naast het geweld van de 2 persoonlijkheden waarmee ze moeten optrekken. Julia weet van Frenchie een aandoenlijke verschijning te maken. Ook hier is er goed gekeken naar de casting van deze rol. Julia speelt de rol erg natuurlijk en haar stem weet het gevoel van wat je bij Frenchie wil goed te vangen. Het samenspel met de overige karakters doet ze erg goed en is fijn om naar te kijken. Meis Melody weet de gevatheid en betweterigheid van Jan goed te vangen in haar spel. Wanneer ze samen zingt met haar tegenspeler Roger weet ze alsnog de maniertjes van Jan zonder moeite toe te voegen. Ze zet een Jan neer die zeker ook niet op haar mondje gevallen is. Dat zorgt ervoor dat dit palet van dames zeer uitdagend, herkenbaar vooral opvallend is tijdens deze show.

De heren in het stuk hebben het maar lastig met zo’n sterk vrouwenfront. Maar ook hier kunnen we wij de heren geruststellen. De rollen moeten stuk voor stuk goed bekeken zijn tijdens de audities want elke T-Bird was excellent gecast. Rémi Lamberink is duidelijk de lolbroek van de groep. Neem dit laatste maar vrij letterlijk want hij weet als zijn karakter Roger A.K.A Reet meermaals het publiek aan het lachen te krijgen wanneer hij zich wil ontdoen van die betreffende broek. Het aandoenlijke wat Lucas van der Velde toevoegt als Doody zorgt af en toe voor een wat zachter laagje over de jongens. Lucas zijn spel is overtuigend en zorgt er in sommige stukjes voor dat het publiek wat rust krijgt. Daarnaast maakt Don van Raven de groep compleet en zet een indrukwekkende Kenickie neer. Don heeft dansmoves in huis waar menigeen jaloers op mag zijn. Als 2de man van de groep is hij een stabiele factor en zorgt met een klein beetje naïviteit en grote mond dat de groep samenstelling als een geheel samen komt op het podium.

Naast de T-Birds was er een glansrol weggelegd voor musicalacteur Marcel Visscher. De oorspronkelijk Kampenaar wist de Stadsgehoorzaal weer op te zoeken en straalt in deze editie als Vince Fontaine en Teen Angel. Je ziet duidelijk dat Marcel geniet van het talent op het podium en gaat helemaal op in het gevoel op het toneel. Trots kijkt hij toe hoe de spelers het beste uit hunzelf halen en dat siert hem. Vince Fontain is een rol die hij met flair en humor brengt. Een stabiele factor die bij Grease zorgt voor net dat beetje glitters en veren die je mag verwachten bij een nummer als Hoofd In De Wolken (Beauty School Drop-Out). De chemie tussen Vince en Mrs. Lynch (Lisa Scheffer) is goud waard. De twee hebben de lachers om hun hand en het stiekem lonken naar elkaar zorgt voor hilarische situaties. Het maakt in dit geval voor Lisa niet uit waar ze op het podium staat en of ze door het licht gevangen wordt. Lisa houdt Mrs. Lynch zonder moeite vol en zorgt dat zelfs op de kleinste momentjes opvallen. Voor Marcel een geweldige tegenspeelster om samen mee te stralen. Na afloop zijn we toch benieuwd wat er met deze twee karakters gebeurd zou zijn na het schoolfeest op Rydell High.

Strakker dan strak

Als musicalperformer moet je in het bezit zijn van de ‘’triple thread’’ zoals dat vaak genoemd wordt. Je moet kunnen zingen, dansen en acteren en dat het liefst ook dan nog eens allemaal tegelijkertijd. De gehele cast bezat dit talent stuk voor stuk. Wanneer dit nodig was vielen bepaalde spelers op en wanneer het meer draaide om het ensemble blenden alle talenten mooi samen tot één explosieve groep. Wanneer je nummers brengt als Grease Lightning, Born To Handjive en Voor Jou Wil Ik Gaan verwacht je dan ook dat er lekker op bewogen wordt. De choreos waren groots, bewegelijk en vol expressie. Als bezoeker was het lastig om je benen stil te houden op hun plek bij het zien deze cast. Er is door choreografen Marjan Hommes en Germa Scholten volgens mij veel liefde en passie in het danswerk gestoken, elk detail klopte en werd op het juiste moment uitgevoerd. Ze werden ondersteund door Roman Brasser die vooral de kindercast bijstond. De danspasjes waren strak en het podium werd prettig gevuld met een ontploffing aan enthousiasme en snelle dansmoves. Voor de cast moet het een uitdaging zijn geweest om het zo gemakkelijk te doen laten lijken. Hetzelfde geldt overigens voor de samenzang en ensemblenummers die men bracht. Ondanks dat het kan lijken alsof de nummer gemakkelijk weg te zingen zijn is het dan alsnog aan de cast om de muziek dan ook zo te brengen. En ook daar slagen ze meer dan goed in. Enige wat bij ons vraagtekens opriep was de toevoeging van een kindercast. In het nummer Hoofd In De Wolken kwamen ze op als engeltjes en dat was op zichzelf staand nog een leuke toevoeging. De kinderen repeteren er hard voor en worden relatief weinig ingezet. Ondanks dat merk je overall dat er met veel liefde, passie, professionaliteit en overgave is gewerkt aan de musical. Als bezoeker ga je een voorstelling zien waar je met veel plezier later nog eens op terug kijkt.

Grease is én blijft The Word waar het publiek massaal op af blijft komen. Ook deze keer weer weet men de musical in Kampen te vinden en gaat vanaf seconde 1 mee in het verhaal. De voorstelling doet het zelfs zo goed dat 3 van de 6 voorstellingen al uitverkocht zijn. Wacht dus niet te lang en boek die tickets voor deze geweldige musical die met veel liefde en plezier gebracht wordt. Zorg dat je onderdeel wordt van dit feestje en boek je kaartjes via www.stadsgehoorzaalkampen.nl. De voorstelling is nog het gehele weekend tot 9 juni 2025 te zien.

Verslag: Robert bal
Foto: Richard Tennekes