Job Greuter heeft samen met Roman Brasser en Peggy Loch een voorstelling gerealiseerd voor prikkelgevoelige mensen – en mensen met hyperacusis in het bijzonder. Het doel was om bij te dragen aan het welzijn van deze doelgroep, door ze toegang te geven tot een veilige ervaring van inspiratie en verbinding. Dat is de voorstelling Metamoorfose geworden.
Overal wordt aan gedacht. Bij binnenkomst worden uitgelegd wat de bedoeling is en wordt gevraagd rekening te houden met de mede-bezoekers. Wat je dan voelt bij binnenkomst is een aangename rust waar je in de lobby rustig kunt zitten wachten tot de voorstelling gaat beginnen. Een half uur voor aanvang gaat de zaal open zodat je rustig naar binnen kunt gaan.
Echt overal is aan gedacht: meten van het geluidsniveau, geen geluid boven gespreksniveau (65dB), gedimd licht, onhoorbaar bewegen, rustige opbouw en afbouw van geluid tijdens het zingen, geen microfoons of versterking, een kleine rustige theaterzaal met stoffen bekledingen prettige akoestiek zoals dat inmiddels bekend is van DeLaMar West.
Mocht het voor een van de bezoekers te veel worden dan is het mogelijk de zaal te verlaten. Ook is het mogelijk na afloop een stilteruimte op te zoeken.
De voorstelling is met zorg geschreven en Job heeft het speciaal gemaakt voor zijn vader en voor alle anderen die extreem gevoelig zijn voor geluid. Door zijn vader zag Job de impact van hyperacusis, zoals de aandoening heet. Hij heeft al vier jaar geen piano aangeraakt en gaat nooit meer naar welke culturele uiting dan ook. Terwijl hij lééfde voor muziek en cultuur. Daar moet iets voor te doen zijn, dacht Job.
De voorstelling bestaat uit een aantal monologen gespeeld door Job waarbij hij vocaal ondersteund wordt door IMMIX Vocal Ensemble (Sebastiaan Ammerlaan, Ruben Grevelink, Julie Hasfjord, Jobbe Hoebink, Phoebe Kirrage, Emma Nelson, Ariel Sin Yu Lee, Jesse van der Wel, Merel Wentink).
De voorstelling is ingetogen en boeiend waarbij Job een inzicht geeft in de belevingswereld van de hoofdpersoon en zijn overdenkingen. Voor bezoekers is het mogelijk de informatie over de hele voorstelling door te kijken zodat men helemaal voorbereid naar de voorstelling kan gaan. De voorstelling is breekbaar en vocaal sterk opgezet.
Het eindeapplaus, dat een stilapplaus is, is indrukwekkend en bekroond een mooie avond theater in een hele andere mooie setting waarbij de verbondenheid als een sluier over deze voorstelling ligt. Deze voorstelling was slechts 5 maal te zien maar verdient een vervolg in meerdere theaters in Nederland.
Concept/tekst/muziek/spel: Job Greuter
Aanvullend materiaal: Ruben Grevelink, Jobbe Hoebink & Jesse van der Wel
Choreografie: Roman Brasser
Productie: Peggy Loch
Foto: Metamoorfose