Afgelopen donderdag ging in ITA (Internationaal Theater Amsterdam), ook wel bekend als de oude Stadschouwburg, de Rocky Horror Show in première. De locatie en het moment vertellen ons dat de start van deze run in verbinding staat met Pride Month en het thema ‘Zijn wie je wilt zijn’, buiten hokjes om, actueler is dan ooit. ‘Don’t dream it, Be it!’

En dat buiten hokjes om geldt zeker voor een show als deze. Daar alleen zou het verhaal al afdoende voor zijn, doch zorgt ook de wijze waarop de voorstelling gespeeld wordt voor baanbrekend grens vervagend gedrag in een theater, althans voor Nederlandse begrippen.

 

Het verhaal Rocky Horror Show

De Rocky Horror Show was de eerste musical in de jaren zestig die toen al stond voor diversiteit en het aandurfde vrije seksualiteit uit te beelden.  De show is in de loop der jaren uitgegroeid tot een wereldwijde absolute must-see vol onweerstaanbare rock muziek waarbij stilzitten lastig is. Zo ook deze versie met (wat een genot) een live orkest.

Het verhaal is behoorlijk surrealistisch en je moet er vooral met een knipoog naar kijken maar er zijn ook momenten (zeker ook door het acteerwerk) die wel laten blijken dat het echt wel een moraal heeft. Het begint met het pas verloofde stel Brad (Samir Hassan)  en Janet (Esmeé Dekker) die door autopech verzeild raken in de wereld van de bizarre dokter Frank-N-Furter (Sven Ratzke) en zijn volgelingen. Sven Ratzke laat een voortreffelijk Frank-N-Furter zien, die direct al doorgedraaid over komt, maar ergens (verderop in de voorstelling) ook zijn ware gevoel toont. Samen met zijn trouwe volgelingen Magenta (Ellen Pieterse) en haar broer Rif Raf (Raymond Kurvers) weet hij het stel Brad en Janet tot bizarre situaties te verleiden. Voor zijn eigen satis….. faction bouwt hij een soort toyboy Rocky (Yoran de Bont) die eigenlijk voor hem alleen bedoeld is.

Maar, zo vertelt Erik Brey ons als verteller binnen het verhaal, de stormachtige nacht zal nog ontaarden in een regelrechte libidotest waarbij veel grenzen zullen vervagen.

Grens vervagend theater gedrag

Hoewel al eerder door de cast werd aangegeven dat regisseur Martin Michel rekening heeft gehouden met het doorgaans stille, vaak voor participatie huiverige Nederlandse  publiek, staat de cult klassieker in andere landen toch echt wel bekend om de interactie vanuit het publiek.

Degene die graag is voorbereid en zijn verwachtingspatroon vooraf wil instellen kan op de site van De Graaf en Cornelissen al de do’s en don’ts vinden en een overzicht met de (voor de kenners) overbekende momenten van het wat voor velen zal aanvoelen als grens vervagend en misschien zelfs wel overschrijdend theater gedrag. Je mag schreeuwen, (de zelf meegebrachte) confetti gooien, belletjes rinkelen, meedoen met scenes en natuurlijk meedansen met de Time Warp (tutorial aanwezig!).

Maar bij de première was niets van dat stille publiek te merken. Men was goed voorbereid, en al snel hoorden we de klapband zo’n 20 keer door de zaal. Mooi is het nummer ‘Volg het licht’ waarbij iedereen zijn evt. meegebrachte (maar je telefoonlamp doet het ook prima) licht mag laten schijnen en (zoals we na afloop horen van Jari Sluijter) is dit moment ook magisch op het toneel om te zien. Het participeren van het publiek werkt net zo goed terug op het toneel, voor beide partijen dus een enorm feest. Dus schroom niet en doe gewoon mee!

De plottwist komt dan nog aan het einde waar Dr. Scott (Barry Beijer) Frank-N-Furter weet te ontmaskeren als iets wat niet van deze aarde komt… en dan blijkt het tijd te zijn om terug te gaan naar Planeet Transexual in het Transylvaanse stelsel. Of toch niet?

Hoewel dit soort theater vast niet in ieders smaak zal vallen is dit wel sinds hele lange tijd weer eens een voorstelling met ballen (punt intended). Daarnaast fantastisch uitgevoerd en met een cast die ieder voor zich het plaatje compleet maakt. Een genot om naar te kijken en om dit eens vanuit een zaal mee te maken. En weet u… niets moet hé? Mocht u helemaal niets hebben met al dat participatie gedoe, dan blijven er nog geweldige nummers met choreografie van Chiara Ré over die ook zeker het bekijken waard zijn! Gaan dus. De RHS zal nog tot en met komende zaterdag in ITA staan en vanaf september gaat de show toeren door heel Nederland.

Voor waar een wanneer kun je kijken op www.degraafencornelissen.nl.

Verslag en foto’s: Mariska Steenbergen
Scenefoto’s: Roy Beusker