Jon M. Chu is de regisseur van de megasuccesvolle Wickedfilm waarvan ‘part 1’ vorig jaar is uit gekomen en we eind november het vervolg ‘For Good’ van kunnen zien. Musicalliefhebbers kennen Wicked natuurlijk al langer en een derde categorie liefhebbers zouden het boek kunnen hebben gelezen. Vervlochten in het boek, de musical en nu de films zit het verhaal van The Wizard of Oz, en dan met name de versie uit 1939. En voor al deze fans maakte Jon M. Chu ‘zijn’ Wickedwereld. Maar daarin is The Wiz geen uitgangspunt, want ‘It’s all about the girls’ volgens Jon M. Chu.
Masterclass
Tijdens een Masterclass in Tuschinski Amsterdam konden jonge filmmakers, pers en genodigden (waaronder castleden van de Nederlandse versie), vragen stellen, kregen we al exclusieve beelden van For Good, maar mochten we vooral genieten van de verhalen van een regisseur met een duidelijke visie. Universal Nederland was initiatiefnemer van dit unieke event om de komende release van de tweede film te promoten. Jon ging al eerder langs in Berlijn en Londen en kwam (na zijn laatste bezoek ter promotie voor zijn film Step up 3) na jaren weer terug naar Amsterdam. ‘Alsof ik in Munschkinland ben’, grapt hij over de tulpen die veelvuldig in de zaal gepositioneerd zijn. ‘Geen negen miljoen,’ refereert Eric de Munck (host van de masterclass) naar de film.
Wicked
Wicked speelt zich af in Het Land van Oz, vóór de komst van Dorothy uit Kansas en gaat over de relatie tussen Elphaba, de toekomstige Boze Heks van het Westen en Glinda, later bekend als Glinda de Goede. In de Nederlandse versie van de musical werden deze rollen gespeeld door Willemijn Verkaik en Chantal Janzen, in de films horen we de stemmen van Gaia Aikman en Vajén van den Bosch. Gaia was ook een van de aanwezigen bij de Masterclass.
Het is teveel om alles uit de inspirerende anderhalf uur met Jon te delen. Deze man neemt je mee in zijn wereld, zijn fantasie en zijn proces om van een boek, een musical en een film uit 1939 een nieuwe kijk te creëren, waarmee eenieder zich meegenomen moet voelen door hetgeen hij ziet en ervaart. Dat is wel anders dan bij een musical vertelt hij. Daar stap je Oz in, is het heel logisch dat een Glinda haar eerste woorden zijn: ‘Isn’t it good to see me’ en daarmee het theaterpubliek verwelkomt. In de film moest dat anders. Je hebt dan tien minuten om je filmbezoeker mee te zuigen in de wereld en het verhaal en nieuwsgierig te maken naar meer. Jon legt de keuzes van het beginshot van Part 1 uit en wat dat voor effect heeft op de kijker. ‘Je kan ook niet ineens een nummer erin stoppen en gaan zingen, dat moet een reden hebben, een moment van aanzwellen, het hoort bij de emotionele timeline’. Vandaar dat er in Wicked For Good ook twee nieuwe nummers ontstonden. Door continu de vraag stellen, waar komt dit vandaan, waarom reageert dat karakter zo, wat past hier voor emotie.
The Girls
Jon vertelt over het castingproces hoe hij bij Ariane Grande en Cynthia Erivo is gekomen. Afzonderlijk van elkaar vond hij hen resp. de beste Glinda en de beste Elphaba. In Covidtijd bracht hij ze bij elkaar bij hem thuis, Stephen Schwartz (componist van de Wicked score) achter de piano. ‘Volgens mij wisten ze nog niet eens dat ze gecast waren, maar toen ze begonnen te zingen… It was lights out!’ En hij realiseerde zich daar op dat moment: de wereld weet niet wat hen te wachten staat!
Tijdens het draaien voor de film werd er ook heel wat gevraagd van de acteurs. Omdat film 1 en film 2 tegelijk en door elkaar werden opgenomen ‘leefden’ de castleden voor meer dan drie jaar hun Wickedleven. Zij doorleefden alle emoties, wisten direct hoe het in een bepaalde karakterlijn zou aflopen en ook de vriendschap tussen de twee hoofdrollen groeiden letterlijk uit tot een emotioneel eindpunt die wij nog gaan zien. ‘Op een bepaald moment kon de acteur ook zelf aangeven hoe het karakter zou reageren, de knipoog van Cynthia in Defying Gravity was niet bedacht, heeft niemand geopperd, het gebeurde gewoon omdat Cynthia op dat moment Elphaba is’, een emotionele reis dus voor iedereen betrokken was en is bij dit project. En ben je van Part 1 al onder de indruk: ‘For Good is where we grew up’ aldus Jon. Dat belooft nog wat dus.
Ademloos
En zo blijven de anekdotes komen, de zaal luistert ademloos. Het decor, en hoe de crew huilend de eerste keer de iconische ‘yellow brick road’ zag, de kostuums en hoe Paul Tazewell boos op hem werd omdat hij ‘robe’ zei in plaats van ‘peignoir’, het orkest dat vanuit zangtracks daarná pas de score erop speelde en ga zo maar door. ‘I build what I dreamed’ is wel de mooiste samenvatting van al wat wij gehoord hebben.
En als dat nog niet uniek genoeg was, kregen de aanwezige ook nog een exclusieve preview met beelden uit ‘For Good’ en de nieuwste trailer die inmiddels ook al gedeeld is.
Door deze inkijk in het hoofd van Jon M. Chu willen we de eerste film ook direct nog eens gaan kijken, we weten nu zoveel meer. Helaas zullen we voor Wicked For Good nog heel even geduld moeten hebben; vanaf 20 november te zien in de bioscoop.
Verslag en foto’s: Mariska Steenbergen