Gisterenavond ging in het Antwerpse Zuiderpershuis School of Rock in première. Het is de eerste keer dat de bekende musical van Andrew Loyd Webber zijn weg vindt naar het Europese theater, en die primeur was weggelegd voor The Singing Factory. Onder een regie van Wanne Synnave, een glansrol voor Jervin Weckx en een cast vol energieke jongeren is dit een show die je moet gezien hebben. 

The Singing Factory staat gekend om zijn gedurfde musicals en grote jonge casts. Dat is hun sterkte, maar daarnaast ook hun grootste uitdaging. Toch lijkt het iedere keer te werken. De jongeren betraden ook bij School of Rock het podium als volwaardige musicalsterren en overtuigden het volledige publiek van hun talent. 

Vecht tegen de man

In School Of Rock volgen we het verhaal van Dewey Finn, een rockster op rust. Al wil hij dat zelf niet geloven. Als hij op een dag de kans krijgt om in naam van zijn beste vriend Ned Schneebly te geven op een prestigieuze school en daardoor veel geld kan verdienen, gaat de bal aan het rollen. Hij leert zijn klas dat het leven veel meer is dan enkel regels en discipline. En hoe kan je dat beter aantonen dan met de hulp van rockmuziek? Juist. 

Wat volgt is een verhaal van onzekerheden, kansen grijpen, je hart volgen en af en toe eens buiten de lijntjes kleuren. Naast een energiek jong ensemble, schitterden Mathias Van Cauwenberghe en Thijs Joppen absoluut in hun rollen als stylist en pianist (met de nodige shine en glitter). Ook Titus Schrooyen, Chaya Van Mol, Lotte Villays, Jasper Van Hees en Sterre Hannes lieten zien dat ze klaar zijn voor een leven in de wereld van musical. Naast An Lauwereins, die als grand dame uit de musicalwereld zoals altijd haar stempel drukte, was de ster van de avond zonder twijfel Jervin Weckx in de rol van Dewey Finn. 

Dewey for president!

Als je School of Rock hoort, dan denk je: een typische rol voor Jack Black. In de film: zeker. Maar in de musical zie ik die eer graag naar Jervin Weckx gaan. Hij overtuige van begin tot eind en leek in de wieg gelegd voor deze rol. Met een stem als een klok en een komische timing om over naar huis te schrijven, overtuigde hij van rij A tot in de nok van de zaal. Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid songs die hij, op een positief vernietigende wijze, moest brengen. Om het met de woorden van de man naast mij te zeggen: “Met zo veel songs en zoveel energie, straks moet hij aan de beademing.” Maar neen, in deel twee ging hij gewoon op hetzelfde ritme door. Overtuigend, swingend, grappig en energiek. Zoals de volledige voorstelling. 

The Singing Factory overtuigt opnieuw en toont iedere keer opnieuw dat een groep jong talent aangevuld met een portie iets ouder talent als een paal boven water staat. Hoera voor nieuwe kansen, onbekende namen en jong talent. Wij zijn fan. 

School of Rock is nog te zien tot 21 november te zien in het Zuiderpershuis in Antwerpen. 

Meer informatie vind je hier.

Foto’s: TSF
Verslag: Joke Verecken