Niet om nu direct een politiek relaas af te steken, maar toch is elke voorstelling waarin strijd verweven zit, binnen de cultuursector de afgelopen week een stuk actueler geworden. Maar meer dan aangewakkerde strijdlust tegen ‘het kwaad’ gaat de diepgang ook weer niet, want de leden van WestEnd Hoorn hebben vooral ook zichtbaar lol in het opvoeren van Drie Musketiers.

Eén voor allen en allen voor één!

3 Musketiers vertelt het verhaal van D’Artagnan (Kevin Koeman), die op weg gaat naar Parijs om daar musketier van de koning te worden. In Parijs ontmoet hij de drie musketiers Athos (Johan Hofman, Porthos (Seth van Heerlingen) en een vrouwelijke musketier Daphne de Groot als Aramis. Kardinaal de Richelieu (Jeffrey Bruintjes) is echter bezig met een sluw plan, samen met Milady de Winter (Joyce Nijhuis) en Rochefort (Peter de Graauw), om zo meer macht te krijgen en koning Lodewijk XIII (Manje Dijkema) aan de kant te kunnen schuiven. Hier komen de musketiers achter dankzij Constance (Marlou Schoen), een meisje aan het hof van de koningin. Zij wordt de grote liefde van D’Artagnan, voor wie hij alles op wil geven.

Een mooie gelegenheid voor vooral het gehele gezelschap van West End om hun kunnen te tonen (voor wie dit nog niet kende).

De grote bombastische nummers, gebracht door het Grand Circle Orchestra onder leiding van Bas Jongsma, zijn met het topniveau aan zang een lust voor het oor. Maar ook de hoofdrollen moeten vocaal behoorlijk aan de bak. Het zijn uitdagende nummers met vocaal geweld zoals ‘Mannen’ van Milady de Winter, maar ook complexe samenzang zoals ‘ik ben een vrouw’ van Marieke, Joyce en Marlou.

Uitdaging

Maar zoals elke vereniging die deze voorstelling brengt zit de grootste uitdaging in het fysieke. Het vechten met degens, in groots opgezette scènes is complex en gewoon ook gevaarlijk dus men dient met precisie en focus te spelen en te bewegen. Grootse complimenten voor het eindresultaat. Het zag er heel echt en vlot doorgespeeld uit.

Prachtig uitgelicht ook in een goed werkbaar en vernuftig verwisselbaar decor (Marinus de Graaf). Ineke de Geus, regie en producent, heeft hier wederom de juiste artistieke keuzes gemaakt, met een uitstekende staging van zowel de kleinere scènes als de grotere waar echt uitgepakt kan worden.

Kostuums

De kostuums zijn ook goed doordacht ingezet. Heel slim om de verschillende partijen in bepaalde kleurstelling te kleden, dat houdt het voor het publiek helder in de grote scènes. Het kardinaalsleger in rood en zwart; de adel in (prachtige!) weldadige kostuums en de musketiers in hun overbekende musketier outfit. Toch even speciale shout out naar het paard. Door daar zichtbaar spelers in te zetten kreeg het direct karakter. Subliem!

Hoewel er levens verloren gaan, heeft dit verhaal toch zeker een happy end. En eigenlijk een dubbele laag hierin, want de Koning, Manje Dijkema kreeg tijdens de voorstelling het heugelijke nieuws dat hij grootvader is geworden.

Dus dan toch maar weer even de actuele link leggen; die monarchie staat voorlopig nog als een huis, in ieder geval in de verhaalversie van West End Hoorn, want een nieuwe dag gloort aan de horizon en wanneer wij allen voor één staan en samen vechten tegen het onrecht van de machten dan komt het met de cultuursector hopelijk ook wel weer goed. Want we kijken nu al uit naar de volgende productie van West End Hoorn.

Meer informatie over Westend vind je hier.

Foto’s en verslag: Mariska Steenbergen