Na producties van The Sound of Music, Scrooge, Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat, Shrek en Oliver! bewijst 3 Musketiers een niet aan te vechten feit: STEMP wordt elk jaar beter. Met een cast van zo’n dertig spelers, een vijftienkoppig orkest en talloze mensen achter de schermen bewijst de Gemertse groep wederom dat Brabant Zuidoost een smeltkroes van talent is.

3Musketiers, de Musical is gebaseerd op de welbekende roman Les trois mousquetaires (1844) van de Franse schrijver Alexandre Dumas. Beide vertellen het verhaal van D’Artagnan, die na de dood van zijn vader naar Parijs vertrekt om zich bij de musketiers van de koning te voegen. Niet lang na zijn arriveren ontmoet hij er, niet geheel onverwachts, drie. Het drietal plus één ontdekt dankzij Constance, het dienstmeisje op wie D’Artagnan sinds eerste oogopslag verliefd is, dat kardinaal De Richelieu bezig is met een coup d’état. Zijn functie als adviseur aan het hof blijkt ideaal om de monarchie te ontregelen door de Franse koning Lodewijk XIII en zijn vrouw, koningin Anna, uit elkaar te drijven. Daarbij krijgt de geestelijke hulp van Milady de Winter, een femme fatale met een tragisch verleden en vooral veel hoge uithalen. Daarmee is 3 Musketiers alles wat je kan verwachten van een negentiende eeuws verhaal en een musicaladaptatie uit de zeroes: stoere zwaardvechtende mannen, tragische vrouwfiguren, een liefdesverhaal dat zo subtiel is als een gearrangeerd huwelijk.

Het is aan de charmeur D’Artagnan de taak om het publiek aan de hand te nemen door een wereld waar referenties naar Hugenoten, Katholieken en zeventiende eeuwse Britse politiek je om de oren vliegen. Gelukkig vertolkt Tom Schouten die rol ogenschijnlijk moeiteloos en met onuitputtelijk charisma. Van zijn opkomst als jonge hond tot zijn inauguratie als volwaardig musketier zingt hij niet alleen voortreffelijk, ook in zijn spel heeft hij de lachers op zijn hand. Dat laatste geldt ook voor de drie titulaire musketiers, die vertolkt worden door Ron Aarts, Frans van de Nieuwenhof en Walther Willemsen. Het drietal beschikt over de onderlinge chemie en komische timing die cruciaal is om het trio overtuigend neer te zetten. Daarnaast kunnen de zangprestaties van Lieke Vereijken (Constance) en Leonie Aarts (Milady de Winter) niet onbenoemd blijven. De vocale hoogtepunten komen uit de strot van George Blanken, die gestalte geeft aan Kardinaal De Richelieu. Zijn bereik en rocksound maken hem tot een soort Brabantse kruising van Stanley Burleson en René van Kooten. Zijn nummer in de tweede akte (‘Niet van steen’) is niets minder dan een spektakel. Verder zou STEMP niet STEMP zijn als haar hoofdrolspelers niet werden ondersteund door een ijzersterk ensemble (dat niet alleen gedegen kan zingen, maar ook blijkt te kunnen zingen met degens) en een orkest dat klinkt alsof er een CD aanstaat.

STEMP laat wederom zien hoe ver je kan komen met een cast en een crew die zoveel passie en liefde voor het vak heeft. Het enthousiasme spat niet alleen van haar spelers af, maar is ook te zien in de tientallen (!) pruiken en kostuums, het innovatieve decor en het uitgebreide lichtontwerp waar duidelijk veel uren in zijn gestoken. Alle zes voorstellingen in Cultuurhuis de Eendracht (‘het Broadway van Brabant’) zijn al uitverkocht, dus voor nu is het nog twee jaar op de handjes zitten. Houd STEMP in de gaten via www.stichtingstemp.nl.

Verslag: Raf Cornelissen
Foto’s: STEMP