Stichting BOV heeft zich de afgelopen tijd al flink bewezen in amateur musicalland. Het is niet ‘zomaar’ een musicalvereniging. Het haast een vakschool te noemen, waar ieder jaar een productie op de planken wordt gebracht die zeven keer wordt opgevoerd in theater De Maagd in Bergen op Zoom. De afgelopen jaren hebben ze maar liefst vier keer de prestigieuze Amateur Musical Award voor ‘Beste Musical’ in ontvangst mogen nemen. Ze weten, met behulp van een krachtig team en een groep fanatieke vrijwilligers iedere keer weer te verrassen en het hoogste musical amateurniveau te laten zien. Op 3 april hebben wij de generale repetitie van Pippin mogen bijwonen. Een gewaagde keuze, een niet al te bekend verhaal met een absurd tintje, maar wederom zijn ze weer met vlag en wimpel geslaagd om de zaal omver te blazen.

Het verhaal Pippin vertelt het niet waargebeurde verhaal over een jonge prins die op zoek is naar de zin van het leven, of wel van zíjn leven. Hij wil geen gewoon leven leiden, maar probeert om iets bijzonders te bereiken en betekenis te vinden. Hij zoekt het in veel soorten dingen, maar vindt nergens de zin en de vreugde waar hij zo naar zoekt. In zijn zoektocht wordt hij begeleid door een mysterieus circusgezelschap, geleid door de Eerste speler die hem helpen in zijn zoektocht. Hij zoekt naar hetgeen wat zijn leven groots en betekenisvol maakt. Hij vindt het in iets onverwachts, maar is dat ook écht hetgeen waar hij naar op zoek is? En het circusgezelschap dan?

Abstractie, realiteit en schijnwerkelijkheid lopen kriskras door elkaar en toch is het verhaal goed te volgen. Eerste speler Mariska van Meurs neemt je vanaf het begin aan de hand mee door het verhaal en doet dat meteen overtuigend. Ze laat je dan ook compleet in verwarring achter wanneer de verhaallijn van haar personage een onverwachte wending krijgt. Er is sprake van een leuke dynamiek tussen haar en titelrolspeler Casper Eggermont. In spel pakte hij het publiek meteen in. Zijn zangstem moest even warm worden, maar al gauw hoorde je waarom hij gecast is voor deze rol. Hij knalde de pauze in met het lied ‘Morgenrood’. Hierbij werd hij bijzonder versterkt door de kracht van de hele voorstelling: het ijzersterke ensemble!

Gelijk bij het opengaan van het doek weet je niet waar je kijken moet. Het ensemble is zo krachtig en doet zo veel kunsten op het podium, dat dat alleen al de beleving van de show de moeite waard maakt, nog los van het verhaal. De samenzang en de aangeleerde groepsdansen zorgden regelmatig voor kippenvel. Een enorme kracht kwam los wanneer er meerstemmig uit volle borst werd gezongen. Het is een ensemble waar de hoofdrolspelers op kunnen bouwen en wat de voorstelling draagt.

Deze ensemble-prestaties is fenomenaal, vooral als je bedenkt dat BOV het ensemble met deze musicalkeuze, ook naar eigen zeggen, extra heeft uitgedaagd. De musical vraagt namelijk naast de reguliere musicaldisciplines zang, dans en spel ook nog acrobatiek. Door deze kunstvorm toe te voegen, versterkten ze niet alleen het verhaal, maar ook hun liedteksten die over verschillende vormen van kunst gingen. Ze lieten het publiek versteld staan, helemaal met het gegeven in gedachten dat geen van de castleden een achtergrond had met circus of acrobatiek. Een bijzondere verschijning binnen het ensemble was Lotte van Terheijden. Wanneer zij op het podium verscheen, werd de blik automatisch naar haar getrokken door haar dans en meeslepend spel, wat geen woorden nodig had.

Een andere naam die genoemd moet worden is die van Esmay Deleij. Toen zij het podium betrad in haar rol van Catherine was iedereen gelijk dol op haar. Haar blik is zo open en zo blij en dat paste helemaal in de rol die haar was toevertrouwd. Dat zij uiteindelijk het lichtpunt in het verhaal is, is een typisch voorbeeld van typecasting, omdat ze ook licht uitstraalt op het podium. Het mooie van de musical is dat elke rol op een moment in de voorstelling mocht stralen. Zo liet Joyce de Jong iedereen vol verbazing zien dat het mogelijk is om op je kop hangend aan een hoepel toch een hoge noot eruit te knallen en Eline Dierikx liet een prachtige dans zien in haar pinnige rol van Fastrada. Jonge Theo werd gespeeld door Joey Heijmans. Deze kinderrol wordt afwisselend gespeeld door hem en Noah Fontijn, die de rol op 4, 10 en 12 april zal spelen. Deze rol zorgde voor een twist aan het einde van het verhaal, waar Joey zichtbaar van genoot.

Qua effecten, decor en attributen was er ook te veel om te kunnen waarnemen. Hoe dit er achter de schermen moet uitzien is voor het publiek een groot raadsel. Enorme decorstukken werden keer op keer het toneel opgereden en net als je dacht dat er niets meer bij paste, werden er weer nieuwe decorstukken vanuit de lucht het podium opgehesen. Op die manier zat je het ene moment in de troonzaal, even later in de circustent, weer later op een boerderij en het podium kon zelfs nog omgebouwd worden tot een enorme kerk. Het decorteam heeft een grote prestatie geleverd, evenals het team voor licht en voor kleding. Het ensemble maakte slim gebruik van veel verschillende kledingstukken in de verschillende rollen die zij bekleden.

Wat, niet in de laatste plaats, tenslotte zeer noemenswaardig was, was het 20-koppig orkest onder leiding van Erwin Leijs. Zij waren niet zichtbaar, maar zeker onmisbaar in de voorstelling. Hoewel Joey, Esmay en Casper ook overtuigden in hun korte stuk a capella, was de muziek onmisbaar en versterkte het ensemble om in een nog sterkere mate het beste van hunzelf te laten zien. Kortom, kan dus geconcludeerd worden dat deze musicalshow meer dan staat als een huis. Het vervoert je in een wereld van fantasie en laat je tegelijk nadenken over de meest diepe vragen van het leven. Komt dat zien in de ‘circustent’ van theater De Maagd in Bergen op Zoom t/m 13 april 2025.  

Klik hier voor meer informatie of het reserveren van kaarten.

Verslag: Jenny Evendijk
Foto’s: Ilse van Vliet