De nieuwste muziektheatervoorstelling van het Nationaal Jeugd Musical Theater, “Noem Geen Namen”, brengt het aangrijpende verhaal van Astrid Sy’s bekroonde roman tot leven. Dit indrukwekkende stuk, geregisseerd door Elise Berends, zet een groot ensemble van jonge talenten in de schijnwerpers.

Noem geen namen

Het verhaal volgt Rosie, Kaat en Josephine, drie moedige jonge vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen redden van deportatie. Het plot ontvouwt zich rond de crèche aan de Plantage Middenlaan in Amsterdam, waar kinderen worden verborgen en gesmokkeld naar veilige onderduikadressen. De voorstelling weet de spanning en het gevaar van deze verzetsdaden treffend over te brengen.

De cast, bestaande uit veelal jonge acteurs, vertolkt hun rollen met een opvallende diepgang en emotie. De muziek, hoewel soms wat uit balans met de zang, draagt bij aan de dramatische intensiteit van de voorstelling. De hoofdrollen zijn werkelijk indrukwekkend. Ze zijn een groot gedeelte van de voorstelling op het toneel te zien en verbinden het verhaal op meeslepende wijze. Samen met de andere jonge spelers, sommigen slechts zes jaar oud, brengen zij een intensiteit die diepe emoties bij het publiek losmaakt. Chapeau hiervoor.

Het decor bestaat uit enkele Amsterdamse grachtenpanden die individueel kunnen draaien, wat snelle overgang tussen verschillende locaties mogelijk maakt. De jonge acteurs bedienen zelf de decorstukken. Het decor speelt zo een cruciale rol in het onderdompelen van het publiek in het verhaal.

De voorstelling weet de gruwelen van de oorlog scherp te schetsen. Het werk van de verzetsstrijders wordt niet geromantiseerd, maar in al zijn gevaar en spanning getoond. De liefde en hoop die opbloeien te midden van de chaos bieden een bitterzoet contrast.

“Noem Geen Namen” is een indrukwekkende productie die het verleden op krachtige wijze naar het heden brengt. Het Nationaal Jeugd Musical Theater heeft met deze voorstelling wederom bewezen waarom het een vaste waarde is in de Nederlandse theaterwereld.

De voorstelling speelde alleen op 29 en 30 juni in de stadsschouwburg van Amstelveen.

Verslag en foto’s: Marloes Romeijn