Ondanks dat het buiten al aardig aan het afkoelen is, verzamelde men zich op 9 november 2024 zich in De Kom te Nieuwegein voor de nieuwe productie van producent Bos Theaterproducties. Met trots werd gepresenteerd: Casa Mia! De voorstelling wordt aangekondigd als muzikale komedie met vlijmscherpe humor, Italiaanse muziek en een dosis herkenbaar en hysterisch familiedrama.

Het verhaal

Na het overlijden van Lynn (Isa Hoes) haar moeder, vertrekt ze samen met haar dochter Kyra (Teunie de Brouwer) naar het nagelaten Italiaanse vakantiehuis om orde op zaken te stellen. Aangekomen treffen ze een vervallen villa die al even het daglicht niet gezien heeft. Tijdens het opruimen arriveert Lynn haar zus Sylvia (Peggy Vrijens). De tante van Kyra is al jaren aan het rondreizen en is onuitgenodigd naar de villa gekomen om te helpen met de erfenis. Om erachter te komen wat het huis nou echt waard is heeft Lynn besloten om het huis te laten taxateren. Er is een afspraak gemaakt met en Italiaanse taxateur (Joe Sinduhije) die zich door de chaos van de familie zal moeten banen.

Als het oud zeer van de onderlinge familiebanden nog niet genoeg waren voor een vermakelijke avond breekt er plots een bosbrand uit. Het viertal kan geen kant meer op en besluit er het beste van te maken. Wanneer het vuur zich om hen sluit weten enkel nog de familiegeheimen te ontsnappen. Komen ze allen tot elkaar of gaan de gehele familie nu in rook op?

Raar maar waar

Wat erg is bijgebleven is dat dit stuk even anders is dat wat wij van de producent, de cast en normaal gesproken in het theater gewend zijn. Het stuk is soms absurdistisch te noemen en zoekt met bepaalde elementen de connectie met de moderne tijd van nu. Een mooie verbindende factor was hoe de drie dames ieder een eigen herinnering hadden aan het huis. Elke herinnering zorgde dan ook voor een drijfveer per personage om het huis wel of niet te willen verkopen.  De humor is vooral te vinden is de soms idiote momenten waar het publiek dan ook gretig op reageert. Vooral Teunie de Brouwer laat hier dan ook een sterk staaltje komedie zien. Ze durft zich lelijk voor te doen en deinst er niet voor terug om hier dan ook flink de randjes mee op te zoeken. Haar nummer over het vergaan van de wereld is waar het publiek dan ook van smult. Daarentegen laat Peggy Vrijens ook goed zien waarom ze in deze productie past. Het personage Sylvia zal door ieder herkend worden en door haar lef ook snel worden omarmd. Peggy doet gewoon waar ze enorm goed in is en blinkt daarin zeker uit. De in eerste instantie ingetogen Joe weet de schijn in eerste instantie goed op te houden. Als Italiaanse taxateur weet hij met zijn klunzigheid in taal en bewegen je in te pakken. Maar toch komt deze wolf in schaapskleren uiteindelijk helemaal los. Met zijn karakter en spel weet hij een draai aan de verhaallijn te geven die je niet snel verwacht.  

Debuut en een comeback

Regisseur Xander van Vledder heeft al eerder stukken geregisseerd maar voor het eerst is zijn werk te zien op een groter podium. Voordat hij begon aan Casa Mia! was het script nog niet klaar, waardoor hij enige vrijheid had om het echt naar zijn hand te zetten. Voor hem waren een paar dingen erg belangrijk. Hij wilde ten eerste geen stuk die langzaam zou doorkabbelen waardoor het publiek van de ene scène naar de andere scène zou gaan, hij wilde heel graag 2 grote plottwists hebben waar hij mee aan de slag kon. En daarbij was de muziek niet leidend. Muziek moet wel wat toevoegen maar moet niet zorgen voor een abrupte stop in het stuk geeft hij zelf aan.

Waar Xander zijn werk voor een debuut zorgde, was het voor Isa Hoes toch een soort comeback naar het theater. Na een langere periode waarin Isa Hoes is gaan schrijven en met televisie is bezig geweest betreedt ze nu na 12 weer het toneel. Zelf zegt ze hierover: ‘’oude liefde roest niet’’. Even hebben haar prioriteiten elders gelegen maar dat betekent niet dat ze het theater vergeten is. Isa maakt van moeder en zus Lynn een harde zakenvrouw die jarenlang zelf haar broek heeft moeten ophouden. Ze begint de show a capella, in het Italiaans en zorgt daarmee voor een klein momentje van breekbaarheid voordat de gekte losbarst. De discussies met haar dochter zorgen voor herkenbaarheid bij het publiek. Waar de rest van de cast zich voornamelijk stort op het gekke en soms onmogelijke situaties zit de humor bij Isa juist in de rust en soms snerende opmerkingen die ze maakt. De verhoudingen tussen Lynn, haar dochter Kyra, zus Sylvia en haar overleden moeder worden duidelijk neergezet en zorgen ervoor dat de verhaallijn goed te volgen is. Zoals eerder benoemd is Lynn een gevatte en soms pinnige carrièrevrouw. Als kijker had ik dan iets meer zwarte en pinnige humor verwacht die beter bij dit karakter hadden gepast. Sommige momenten vallen net niet helemaal lekker en passen niet direct bij de rol die Isa verder heel goed neerzet. Het publiek die speciaal voor Isa komt kijken wordt dan ook zeker niet teleurgesteld en zal genieten van een avondje in Italië.

Deze voorstelling is aan te raden voor een iets oudere doelgroep. Het was vermakelijk maar gezien het aanbod van momenteel verdwijnt het iets meer naar de achtergrond. Stap er vrij open in en kijk vooral niet naar de poster waarmee er reclame wordt gemaakt. Verruil de bank en Netflix thuis voor een avond in het theater en geniet van wat deze voorstelling je zal laten zien. Wanneer je er fris en zonder verwachting aan begint zal je aan het einde van de avond echt iets hebben om over na te praten met elkaar. Ondanks dat er wordt aangekondigd dat er Italiaanse muziek in zou zitten wordt de show grotendeels in het Nederlands gezongen en gespeeld. Er is 1 nummer die verwijst naar deze zin. Het liefst hadden wij ook hier iets meer van gezien.  Casa Mia! tourt door Nederland en zal dan ook vast een theater bij jou in de buurt aan doen. Voor meer informatie bezoek de website: https://www.bostheaterproducties.nl/producties/casa-mia/.

Verslag: Robert Bal
Foto’s: Mariska Steenbergen