Voor de vele (jong-) volwassenen een nostalgisch moment; voor de kleinste K3 fan een eerste kennismaking. Afgelopen zaterdag ging ‘De drie Biggetjes, de musical’ opnieuw in première in het Luxortheater in Rotterdam.

De voorpret werd aangewakkerd door allerlei factoren. Een roze loper, een selfiewand en merchandise om je hele bankrekening mee leeg te kopen. Dat deze musical een speciale is, zien we aan het als K3 biggetje uitgedoste publiek, van 4 tot 84.

 

De musical is de eerste waarvan Studio 100 de verhaallijn geheel zelf bedacht heeft. In 2003 werd de musical geregisseerd door Gert Verhulst en gechoreografeerd door Martin Michel. De musical trok destijds meer dan 140.000 toeschouwers. Ook bij de herneming in 2007 lag de regie in handen van Gert Verhulst en waren de hoofdrollen wederom ingevuld door de toenmalige bezetting van K3. De versie van nu is geregisseerd door Tijl Dauwe, die ook verantwoordelijk was voor het bewerken van de teksten. Er zijn wat aanpassingen en moderniseringen gedaan in onder meer tekst (toevoeging van woorden als Doekoe en Slay) en ook dit keer zien we de rollen van Knirri, Knarri en Knorri gespeeld door de dames van K3, de nieuwste bezetting dan wel te verstaan.

K3

K3 is een Belgisch-Nederlandse meidengroep met een Nederlandstalig poprepertoire, bestaande uit Hanne Verbruggen, Marthe De Pillecyn en Julia Boschman. De naam van de groep verwijst naar de eerste letters van de voornamen van de eerste bezetting uit 1998: Karen Damen, Kristel Verbeke en Kathleen Aerts.

Vanaf 2002 heeft K3 zich meerdere keren in een musical laten zien. Doornroosje, Alice in Wonderland en nu voor een 3e keer in De Drie Biggetjes. Voor de huidige dames is het een musicaldebuut en de uitdaging zat vooral in het niet meer verschuilen achter je microfoon (aldus Julia). De ongekende populariteit van de meidenformatie was zeker te merken door de hysterie vanuit het publiek toen ze opkwamen.

De drie Biggetjes, de musical

Het verhaal van de musical is een vervolg op het klassieke sprookje ‘De wolf en de drie biggetjes’ en begint wanneer de boze wolf Baltimoor al oud is.

Met de opkomst van Peter Thyssen ging ook hier de zaal direct in volle hysterie applaudisseren en joelen. Peter was in een vorige versie te zien als Wuppert de niet zo slimme wolf. Als Baltimoor  bezingt hij zijn mislukking in het omver blazen van het laatste (stenen) huisje dat, zelfs na jaren en jaren blazen, ervoor zorgde dat hij nooit de biggen te pakken heeft gekregen en iedereen hem uitlacht.

Baltimoor wil alsnog wraak nemen op de derde big (de andere biggen Parma en Jambon zijn inmiddels verhuisd naar resp. Italië en Frankrijk) en geeft zijn drie zonen de opdracht om haar drie dochters te vangen. Degene die hierin slaagt, krijgt als beloning de wolvenhoorn en daarmee de macht over het bos.

Marie Verhulst

Naast K3 zien we o.a. Marie Verhulst als het konijn Pluisje. Marie heeft haar sporen verdiend als Studio 100 familielid met haar ‘Samson en Marie’ shows, maar stond nog niet eerder in zo’n grote productie. Vooral de choreografieën zijn een nieuwe uitdaging voor haar, maar in deze musical staan stond wel op het hoogste van haar bucketlist. Deze versie van Pluisje heeft ook iets meer tekst waardoor Marie echt haar komische timing kwijt kan en er wordt dan ook hard gelachen.

De mama big wordt vormgegeven door Nurlaila Karim, een musicalvedette pur sang. Ook zij had deze productie hoog op haar verlanglijstje staan. Zij zet een heerlijke, liefdevolle, beschermende alleenstaande moeder neer, die vooral in de scène waar ze het wolvenleger te lijf gaat, even laat zien dat ze power heeft!

Bijzondere rol ook voor de wolvenzonen en dan met name Louis Thyssen die nu zijn vader opvolgt en zijn eigen versie van Wuppert speelt. De scène dat Baltimoor de macht overgeeft, (wetend dat dat zijn echte vader is) is natuurlijk een tranentrekker en Louis gaf ook toe bij deze première een traantje te hebben gelaten bij deze scène.

Maar wolven huilen wel maar zonder tranen, dus komt daarna snel het grote feestelijke einde en kan het publiek nog helemaal los met het finalelied. Wij kunnen ons geen première herinneren waarin het publiek zó buitenzinnig is geweest. Het was dan ook niet verrassend dat na afloop de fans rijen dik stonden te wachten op het trapmoment en daarna de mogelijkheid voor een Meet en Greet met de K3-meiden.

Het bleef nog lang onrustig in het Luxortheater en we kunnen wel stellen dat deze hysterie voorlopig nog niet gedaan is.

De drie biggetjes spelen nog maanden in Nederland en ook nog in Vlaanderen. Voor wie dit nostalgische, hysterie doch iconische feestje niet wil missen: www.de3biggetjes.live voor alle speeldata en tickets.

Verslag en video: Mariska Steenbergen
Foto’s: Peggy de Haan