De eerstejaarsstudenten van de Frank Sanders Akademie presenteerden hun kerstvoorstelling Door één deur, een collagevoorstelling die het publiek meenam op een dynamische, ontroerende en soms verrassend confronterende reis langs de grote en kleine vragen van het bestaan. De voorstelling stond volledig in het teken van beweging – niet alleen fysiek, maar ook innerlijk. In een wereld die nooit stilstaat onderzochten de studenten waar zij zelf staan, waar zij naartoe willen en hoe zij zich verhouden tot anderen onderweg.

Thema’s en concept

Centraal in de voorstelling stonden vragen die voor jonge performers zowel actueel als persoonlijk zijn: Wat betekent jouw plaats in een steeds maar draaiende wereld? Wie bepaalt de werking van tijd? Wat brengt iedere nieuwe opening? En passen we met al onze dromen, ideeën en visies eigenlijk wel door één deur? Deze thematische vragen vormden de rode draad van een reeks scènes, monologen, liederen en choreografieën die naadloos in elkaar overgingen. De collagevorm gaf ruimte aan variatie en persoonlijke inbreng. Hierdoor ontstond een veelkleurig geheel waarin iedere student zijn of haar eigen stem liet horen.

De voorstelling wist de balans te bewaren tussen herkenbare lichtheid en diepe reflectie. Humor, speelsheid en energie werden afgewisseld met momenten van introspectie, kwetsbaarheid en emotionele scherpte. De reis door de tijd, door het leven en door het eigen innerlijk werd voelbaar gemaakt in ritme, tekst, muziek en beweging.

Begeleiding en creatives

Onder leiding van een ervaren en bevlogen team werd Door één deur vormgegeven:

  • Regie: Hester Schrofer
  • Muzikale leiding: Franc Pappot
  • Choreografie: Mireille Boulier
  • Zangcoach: Karin Bos
  • Spelcoach: Saskia Egtberts

Ieder van hen bracht zijn of haar eigen expertise in, wat zichtbaar werd in het eindresultaat. De regie zorgde voor een heldere lijn en een sterke dramaturgische structuur, ondanks de collagevorm. De muzikale begeleiding bood de studenten ruimte om muzikaliteit, meerstemmigheid en eigen interpretatie te laten horen. De choreografie leverde een krachtig visueel element, waarbij groepsdynamiek en individuele expressie elkaar versterkten. De zang- en spelcoaching maakte dat de studenten niet alleen techniek toonden, maar ook emotionele echtheid durfden te laten zien.

Lesmateriaal als fundament

Bijzonder was dat ongeveer 70% van de voorstelling bestond uit lesmateriaal. Dit betekende dat de scènes en nummers niet alleen artistieke keuzes waren, maar ook een weerspiegeling van het leerproces binnen de academie. De studenten lieten zien hoe ze gedurende hun eerste maanden in opleiding al vaardigheden op het gebied van zang, spel, dans, ensemblewerk en tekstinterpretatie hebben ontwikkeld. De presentatie maakte daarmee zichtbaar hoe onderwijs en podiumpraktijk elkaar kunnen versterken: wat in de les wordt geoefend, krijgt betekenis op het toneel.

Muziek en eigen instrumenten

Een opvallend en waardevol element van de presentatie was dat een aantal studenten zelf een instrument bespeelden. Dit gaf de voorstelling authenticiteit, variatie en een persoonlijke muzikale kleur. Deze live-elementen versterkten de echtheid en maakten de liederen en scènes nog levendiger.

Samenzang en groepsenergie

Een van de mooiste kwaliteiten van de voorstelling was de samenzang. De meerstemmigheid en het collectieve geluid van de groep wisten meerdere keren kippenvel op te roepen. De klas toonde een sterke eenheid en een goed ontwikkelde muzikale gevoeligheid. De groepsenergie was voelbaar: de studenten droegen elkaar, reageerden op elkaar en gaven elkaar ruimte. Dit maakte de voorstelling niet alleen een optelsom van individuele prestaties, maar vooral een gezamenlijke artistieke inspanning.

Reflectie en persoonlijke ontwikkeling

In veel scènes kwam de vraag naar persoonlijke richting duidelijk naar voren: Waar ben ik? Waar wil ik naartoe? De studenten lieten hierin niet alleen tekst horen, maar vooral hun eigen zoektocht zien. De voorstelling gaf een inkijkje in het proces van jonge performers die nog maar net aan het begin van hun opleiding staan, maar al nadenken over hoe zij hun plaats als makers en mensen willen vormgeven.

Door één deur was een rijke kerstpresentatie van de eerstejaars van de Frank Sanders Akademie. De voorstelling was zowel een artistiek product als een onderwijsresultaat, waarin vakmanschap, enthousiasme, kwetsbaarheid en groei samenkwamen. De inzet van eigen instrumenten, de sterke choreografie, de uitgewerkte thematiek en de zichtbare groepsdynamiek maakten het tot een gelaagde en betekenisvolle voorstelling.

Spelers: Martina Anwar, Zoë Aries, Karlijn Boertjes, Louka Budvytis, Enola Dieters, Timme Edwards, Isis Hoefman, Puck van Hoek, Sanne van de Lustgraaf, Thies van Megen, Bram van der Meijden, Dana Mensink, Noa Ongering, Noura Sardi, Maud Swinkels en Nienke Vloet.