Ook dit jaar presenteerden de derdejaars studenten van de Frank Sanders Akademie hun zelfgemaakte en veelal zelfgeschreven solo’s, duo’s en trio. Deze jaarlijkse traditie biedt een bijzonder inkijkje in het talent, de creativiteit en de ontwikkeling van de studenten. De avond werd feestelijk omlijst door gezamenlijke ensemble-nummers aan het begin en het eind, waarin de hele klas te zien was.

De voorstelling bood een gevarieerde bloemlezing van persoonlijke verhalen, gebracht met zang, spel en dans. Elke student kreeg de kans om zijn of haar eigen stem te laten horen en het publiek mee te nemen in een zelfgekozen of zelfgeschreven scène. De studenten gebruikten bestaande teksten of creëerden hun eigen materiaal, waarbij vakmanschap, lef en eigenheid centraal stonden.

Maud Bruineberg & Rijanne Mink – De letter liefs

De avond begon met een warm, poëtisch duo over verbinding op afstand. In een klein, ingeslapen dorpje vindt een vrouw troost in de brieven die ze ontvangt van haar penvriendin. Wat ze echter niet weet, is dat de brieven niet van haar vriendin komen, maar van de postbode, die haar brieven onderschept en beantwoordt. Met humor, tederheid en een snufje melancholie speelden Maud en Rijanne een subtiel spel waarin verlangen en gemis tastbaar werden gemaakt. De chemie tussen de spelers en het verfijnde gebruik van taal en muziek zorgden voor een ontroerende start van de avond

Cheyenne Groeneveld – Ik ben een vakvrouw

In deze solo nam Cheyenne het publiek mee in de wereld van een ambitieuze makelaar die haar carrière alles laat bepalen. Zelfs op zaterdagavond blijft ze bereikbaar voor klanten, mailtjes en calls – altijd ‘aan’. Maar wanneer ze een burn-out krijgt, komt de realisatie: de promotie waar ze al jaren naartoe werkt, is niet langer haar doel. Cheyenne bracht deze innerlijke strijd met kracht, energie en scherpe timing. Haar tekst zat vol rake observaties over werkdruk en het loslaten van verwachtingen. Muzikaal ondersteund en met een vleug ironie wist ze een spiegel voor te houden aan iedereen die leeft voor ‘prestaties’.

Elvera van de Meent & Quinten de Baets – Dood gezellig

Dit duo begon op een luid feest waar de muziek het onmogelijk maakt elkaar goed te verstaan. Door een hilarische reeks spraakverwarringen ontstaat er een compleet misverstand en valt hun eerste afspraakje in het water. Uiteindelijk ontmoeten ze elkaar opnieuw, maar dan op een begraafplaats. Wat volgt is een droogkomisch en ontregelend gesprek over leven, dood en hoe mensen elkaar zelden écht begrijpen. Elvera en Quinten lieten met veel flair en timing zien hoe miscommunicatie zowel tragisch als komisch kan zijn. Hun spel balanceerde knap tussen absurditeit en emotionele herkenbaarheid.

Marleen Bakker, Melodi Savur & Lars van den Bosch – Op kantoor bij G.O.D.

Na de pauze werd het publiek meegenomen naar een surrealistisch kantoor: G.O.D. De wereld staat op instorten – er zijn nog 35 minuten tot het einde – en het team moet een nieuwe wereld scheppen. Wat volgt is een absurde brainstorm vol bizarre ideeën, creatieve chaos en falende samenwerking. Marleen, Melodi en Lars speelden met veel fysieke expressie, vaart en humor. De scène hield het midden tussen een satire op bureaucratie en een filosofische reflectie op de maakbaarheid van de wereld. Ondanks de urgentie kwam men nergens toe – een knipoog naar het menselijke onvermogen om écht iets nieuws te creëren.

Rick Verbraak – Stil

Rick sloot de avond af met een verstilde, beeldende solo over liefde en verlies. Zijn personage vertelt het verhaal van een jongen die altijd danste met zijn vriendin. Maar hun dans stopt abrupt wanneer ze ernstig ziek wordt. Nu ligt ze in bed, bang voor de dood – en hij zit naast haar, zoekend naar woorden die niet bestaan. Wat kun je nog zeggen als alles gezegd lijkt? Rick combineerde tekst met dans, en liet stilte en beweging evenveel spreken als woorden. De solo raakte diep en vormde een indrukwekkende afsluiter van de avond.

Muzikale begeleiding was in handen van Hilmar Leujes, die als muzikaal leider zorgde voor een vloeiende en sfeervolle omlijsting van de avond.

De avond in Theater De Richel bewees opnieuw hoe veelzijdig de derdejaars studenten van de Frank Sanders Akademie zijn. Ze zetten hun eigen verhalen om in kleinkunst met oog voor detail en gevoel voor publiek.

Noteer alvast in de agenda: de eindvoorstelling van het derde jaar, Urinetown (Zeikstad), is te zien op woensdag 18, donderdag 19 en vrijdag 20 juni in theater De Omval te Diemen.