Wie is nou dat meisje uit het bekende sprookje van Hans Christian Andersen ‘Het meisje met de zwavelstokjes’? Wat zijn haar drijfveren? En wat is haar naam? Scriptschrijver/regisseur Jasper Verheugd en tekstschrijver/componist Jan Tekstra gingen op zoek naar antwoorden op die vragen en hebben dit vertaald in een musicalversie van het verhaal. Hierdoor is er een pareltje naar het theater gebracht en hebben ze de hooggespannen verwachtingen na hun musical ‘Scrooge’ weten waar te maken. Met een cast waar je alleen maar van kunt dromen en een fenomenale liveband ging de musical 21 december in première.

In deze indrukwekkende musical volgen we slechts één dag uit het leven van ‘het meisje’, wiens naam tot het eind onbekend is. Ze dwaalt door de koude straten op zoek naar mensen die bereid zijn om een zwavelstokje van haar te kopen. Bij haar dronken vader hoeft ze niet aan te kloppen voor warmte en geborgenheid en het straatleven is hard. Toch blijft zij positief en komt ze in aanraking met mensen die zij hulp kan bieden. Ze kiest voor een levensweg die haar lot voor altijd zal veranderen. 

In de rol van ‘meisje’ zagen we Isabel Merbis (10). Het moet gek lopen als dat geen nieuwe Vajèn van den Bosch gaat worden. Op haar jonge leeftijd weet ze de complexe rol foutloos te spelen. Ze windt iedereen vanaf de eerste seconde om haar vinger door haar heldere lieve stem en haar positiviteit van het karakter dat ze speelt. Ze voelt zich vrij op het toneel en de lappen tekst die ze heeft moeten instuderen worden er nagenoeg foutloos uitgerateld. Daarnaast zingt ze ook nog eens spat zuiver en verslapt haar spanningsboog niet, ondanks dat ze bijna de gehele voorstelling (ruim anderhalf uur) op het podium staat. Dit alles doet ze in volle bescheidenheid; bij de buiging weet ze bijna niet waar ze kijken moet door het overweldigende applaus.

Isabel wordt bijgestaan door een sterke hoofdcast, bestaande uit Han Oldigs, Rein Hofman, Sarah Bannier en leden van Wilminks Kweek (een praktijkgericht ontwikkeltraject van het theater) en een kindercast. Han, Rein en Sarah zorgen voor de luchtige touch aan de voorstelling, zodat het niet te zwaar wordt. Door af en toe ‘uit’ de voorstelling te stappen, nemen ze het publiek mee door het verhaal en zorgen ze voor hilariteit in de wisseling van hun vele karakters en grappige kostuums.

De leden van Wilminks Kweek zijn Elaine Hakkaart, David Schonewille, Jozefien de Lange, Anke Stilma, Sarah ten Pas en Mirthe Solte. Elaine weet als geen ander hoe het is om als kind op een podium te staan. Op jonge leeftijd was zij te zien in producties als Les Misérables, Mary Poppins en Annie. Je ziet haar liefdevol met de kinderen omgaan en ondertussen laat ze zien wat ze in de tussentijd allemaal geleerd heeft in het vak. Alle leden vormen een prachtig geheel en laten veel muzikaliteit en creativiteit zien. Alles wat er op het podium staat wordt gebruikt om muziek mee te maken, zoals de bierflesjes om op te fluiten. De creativiteit uit zich vooral in de samenwerking van mens en decor.

Het decor werd namelijk multifunctioneel ingezet. De ene keer zat je hierdoor bij iemand aan de keukentafel, de andere keer was je getuige van een val van een brug. Dit alles door hetzelfde decorstuk. De draaiende torens waren niet alleen muren, maar ook huiskamers en zuilen. Je ziet aan alles dat er over het decor enorm goed is nagedacht. Het wordt vooraf gepresenteerd als ‘summier’, maar dit is het allesbehalve. Het maakt de voorstelling volwaardig en zou, net als de cast, in een langdurige professionele productie niet misstaan. Dit aangevuld met het gebruik van licht (ook ín de zaal) en de ambiance van de liveband naast het podium maakt dat het enorm zonde is dat we op 30 december alweer afscheid moeten nemen van deze voorstelling. Het is groots, het is meeslepend, het is een kerstmoment dat je nooit meer gaat vergeten.

Reacties uit zaal zijn dan ook met name te bestempelen als verwonderd. ‘Ik heb de hele voorstelling gehuild’ en ‘Indrukwekkend hè?’ waren veelgehoorde reacties toen het doek dicht was gegaan. Het is echt een voorstelling van de lach en van de traan. De humor in de show wordt versterkt door de charme van het Twents dialect, wat de plek waar het zich afspeelt eer aan doet. Maar ook voor iedereen buiten Enschede is het meer dan de moeite waard om een eindje te rijden om deze voorstelling te aanschouwen. Wie nog kaarten wil, moet wel snel zijn. De voorstelling is nog tot 30 december in het Wilminktheater in Enschede te zien en de kaarten gaan hard. Ze zijn hier te bestellen: https://www.wilminktheater.nl/nl/agenda/4621/han-oldigs-rein-hofman-sarah-bannier-e-v-a/meisje-met-de-zwavelstokjes?srsltid=AfmBOor1inXlm7ITcor5LMmS2_3H8_gPmoMq0vx7laEXtWiSBsjMwGFG

Jenny Evendijk