Vandaag was de uitreiking van de Jos Brink Prijs 2021. Deze oeuvre prijs is een initiatief van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, waar emancipatie onder valt, en wordt iedere twee jaar toegekend aan “een persoon of organisatie die zich inzet voor de acceptatie van homoseksuelen  en  lesbiennes”. De winnaar ontvangt dit jaar een bedrag van tienduizend euro en een kunstwerk gemaakt door Chiel Lubbers.

De Jos Brink Innovatie Prijs is een “aanmoedigingsprijs voor een persoon of organisatie, die zich op inspirerende wijze inzet of recentelijke ingezet heeft voor de verbetering van acceptatie en veiligheid van LHBTI’s in de samenleving”. Deze prijs bestaat uit een geldbedrag van 1000,- euro.

In 2019 werden de Jos Brink-prijzen uitgereikt in de Stadsschouwburg Haarlem. Winnaars waren toen Joke Swiebel voor de Oeuvreprijs en Bowi Jong de innovatieprijs.
Dit jaar was er wegens de nog geldende maatregelen een combinatie van live in het DeLamar Theater en een livestream. De presentatie was in handen van Nicolaas Veul en het geheel werd geproduceerd door Christian Seijkens i.o.v het Ministerie van OCW.

Het programma startte met een prachtig optreden van Mart Hoogkamer gevolgd door een monoloog van Splinter Chabot. Deze vertelde over een brief van een moeder over haar zoon, die zijn vrijheid beneemt als een Ronaldo zijn voetbal. Splinter had het over buitenbeentjes die puzzelstukjes voor de toekomst vormen. De genomineerden voor de Jos Brink Prijs zijn mensen, organisaties die die puzzelstukje al naar het hier en nu proberen te halen.

Dat dat soort initiatieven een noodzaak zijn en blijven zette Stanley Burleson kracht bij door het nummer ‘geen flikker an’ ten gehore te brengen, met overigens een prachtige dans van Jules Jaden Avery.

Die noodzaak werd ook besproken met de genomineerden van de Innovatieprijs. De drie genomineerden lieten tevens zien (en beamen dat in hun interview) dat er naast de collectieve acceptatie ook steeds meer aandacht gevraagd wordt, en nodig is, voor de kleinere diversiteitsgroepen binnen de LGHBTI+ community.

De genomineerden waren:
Colored Qollective: een zelfgeorganiseerd platform voor en door LHBTI of queer mensen van kleur. Voor deze groep willen zij een veilige plek zijn. Colored Qollective organiseert groepsbijeenkomsten, symposia, conferenties en zij bieden gratis hulpverlening aan. In 2019 organiseerde Colored Qollective samen met Respect2Love de eerste, toentertijd bicultureel genoemde boot op de Utrecht Pride.
The Transketeers: is een filmmakers- en belangenbehartigingscollectief uit Utrecht. Zij bestaan uit een groep van drie creatieve transmannen die samenwerken aan positieve zichtbaarheid van transmensen. Samen maken zij toegankelijke filmpjes over trans gerelateerde onderwerpen om zo transpersonen en hun omgeving te helpen. Zij hebben daarom ook meegewerkt aan de campagne iedereenisanders.nl. En zij hebben de e-learning Contact met transgender personen in de publieke dienstverlening ontwikkeld. Diverse gemeenten hebben de e-learning ingezet om hun publieke dienstverlening te verbeteren.
Genomineerd en tevens ook de winnaar van de Jos Brink Innovatieprijs 2021 is Naomie Pieter: Zij een queer rolmodel, door het organiseren van feesten voor lesbische vrouwen, zoals On Heelz, maar ook door het organiseren van de Vrouwenemancipatieboot bij de Pride Amsterdam. In 2013-2015 was zij jongerenambassadeur in De Haag. Ze richtte verder de The Black Queer Archives en Black Queer & Trans Resistance Netherlands op, initiatieven ter bevordering van de emancipatie van de zwarte LHBTI-gemeenschap.

Ellie Lust (betrokken geweest bij Roze in blauw van de politie en tv-presentator), maakte als jury voorzitter de prijs bekend en drukte alle genomineerden op het hart dat zelfs Jos Brink ooit zei (op de rand van het Wedden-Dat-zwembad vol haaien zittend) ‘Soms win je meer door te verliezen’.
De jury bestond verder uit Hanna van Vliet (actrice serie Anne+), Afiah Vijlbrief (onderzoeker antidiscriminatiebureau), acteur Thorn Roos de Vries (acteur en non binair pride ambassadeur), en Pete Wu (journalist, schrijver en pride ambassadeur).

Na dit officiële moment was het weer tijd voor muziek en konden alle kijkers genieten van een mooi ‘Lean on Me’ gebracht door Leona Philippo, samen met Brandon Delagrentiss en het Blendit koor.

De Jos Brink prijs is een initiatief vanuit de overheid (ministerie van OCW). Demissionair Minister Ingrid van Engelshoven benadrukt in haar interviewmoment dat het wijzigen van artikel 1 een grootse prestatie is geweest binnen haar regeertijd. Dat haar hele departement daar aan bij gedragen heeft en met speciale benoemen van Ben Baks. Inmiddels is Ben weg bij het ministerie maar nog steeds actief voor de Jos Brink Prijs. Van Engelshoven haalt hem er bij om hem te bedanken met mooie woorden. Als de zin ‘het heeft de koning dan ook behaagd’ klinkt weet Ben hoe laat het is en wordt hij door zijn partner gedecoreerd met een prachtig Ridder in de orde van Oranje Nassau lintje.

Tijd voor muziek; Sem Jansen (bekend geworden van het tv programma Hit The Road) zingt het ‘have a little faith in me’ op mooi integere wijze.
Dan is het bijna het moment van de Oeuvre Prijs bekend making. Shirma Rousse brengt samen met Blendit het ‘what the world needs now’ zoals alleen Shirma dit kan en gelukkig was het pas na haar optreden dat de livestream uitviel. Even was er wat onrust maar na enkele minuten werd de verbinding weer hersteld. Helaas wel wat kijkers verloren maar het ‘moment suprême’ willen wij natuurlijk niet missen.

Tijdens het nummer van Shirma werden de drie genomineerden bekend gemaakt:
Tieneke Sumter: Is een voorvechtster voor sociale rechtvaardigheid en gelijke rechten in Nederland en Suriname. Zij was al op jonge leeftijd betrokken bij de Surinaamse Homo-Organisatie (SUHO), Sister Outsider en later bij het LGBT Platform Suriname. Door haar brede werkervaring op het gebied van mensenrechten, seksuele reproductieve gezondheid en cultureel maatschappelijk vormingswerk is zij een echte verbinder en bruggenbouwer. In haar vrije tijd is zij voorzitter van Survibes en deelt graag haar kennis en ervaringen over de zwarte vrouwen- en LHBTI-beweging.
Sandro Kortekaas: Zet zich al jaren belangeloos in voor LHBTI-vluchtelingen via de stichting LGBT Asylum Support. Hij zet zich in voor mensen die uit een onveilige situatie komen en is voor hen als een veilige haven. Hij heeft problemen in de procedures voor LHBTI-vluchtelingen aangekaart bij Tweede Kamerleden. En in 2015 heeft Sandro Kortekaas kunnen bewerkstelligen dat het landenbericht voor Rusland is aangepast, zodat Rusland voortaan als onveilig land voor LHBTI-personen word aangemerkt.

Glen Helberg: Als psychiater en activist zet Glenn Helberg zich in voor de LHBTI-gemeenschap en voor de Arubaanse en Antilliaanse LHBTI-beweging. Hij zet zich met een intersectionele aanpak steeds weer in voor verbinding tussen verschillende groepen. Zijn betrokkenheid blijkt ook uit zijn verschillende rollen als voorzitter van de Antilliaanse belangenorganisatie Ocan, lid van de Raad van Advies van het College voor de Rechten van de Mens, en voorzitter van de Denktank Sociale Cohesie in Zeeburg (Amsterdam).
Waarom hij dit werk zo bevlogen blijft doen vertelt hij zonder enig aarzeling. “Als Antilliaanse jongen was discriminatie mij al niet vreemd. Toen bleek dat ik ook jongens interessant vond was dat alleen maar een extra reden tot intolerantie’. ‘Maar in de basis zijn wij mens, en het is belangrijk dat wij als mens een plek hebben in de samenleving, ik vecht daarvoor. Intolerantie, discriminatie, ik zou er maar mee ophouden want die mens die krijg je nooit klein’. Mooie krachtige woorden van wat ook de winnaar blijkt van deze prestigieuze prijs. Duidelijk geëmotioneerd neemt Glenn de cheque en het kunstwerk in ontvangst.

De finale was voor Yoran de Bont die het ‘From now on’ strijdlied uit The Greatest Showman mag zingen en het werkt, van nu af aan zullen wij allemaal nog harder (moeten) strijden voor dat stukje in de wereld die van iedereen is en waar een ieder mag en kan zijn wie hij/zij/hen wil.