Pieck
In maart 2026 brengt theaterplatform uit Drunen de nieuwe musical “Pieck”. Na het eerdere “Nu of Ooit”, geïnspireerd op het oude park “Het Land van Ooit”, wil de theatergroep weer aan de slag met een verhaal met een lokaal tintje.
De musical volgt een klein deel van het leven van Anton Pieck, overgoten met een flinke dosis fantasie en sprookjes. Als publiek volg je niet enkel het verhaal van Antons leven, maar krijg je ook een kijkje in zijn binnenwereld. Daarnaast is het goed om te vermelden dat, omdat het theater is, we zijn levensverhaal hebben geromantiseerd. Dat gebeurt natuurlijk met alle respect voor zijn leven en werk, en met medeweten van de instanties die zijn nalatenschap beheren.
Componist Jurrian Marx zegt: “Bij de productie ‘Nu of Ooit’ hebben we gebruik gemaakt van bestaande liedjes. Dat was geweldig om te arrangeren en werkte goed bij het verhaal. Voor ‘Pieck’ gaan we echt nieuw materiaal maken, compleet nieuwe muziek. Ook hierin vind je inspiratie uit spookjes terug, en maken we sprongen tussen fantasie en werkelijkheid. De muziek zal ook tijdens het proces nog wel eens veranderen. Je krijgt dus als deelnemer ook een inkijkje in het maakproces van een musical. De musical wordt in 2026 gespeeld door een live-orkest van ongeveer 6 muzikanten, wat het natuurlijk extra speciaal maakt.”
Nieuw bij theaterplatform is scriptschrijver Mick Westerhout. Hij is afgestudeerd aan de opleiding Muziektheater van Fontys en behaalde daar ook zijn masterdiploma. Op dit moment te zien in de musical ‘Soldaat van Oranje’. Hij vertelt ons in het kort het verhaal:
Anton Pieck
Anton Pieck geeft elke dag tekenlessen op een kleine dorpsschool. Elke dag dezelfde lange schooldagen. Maar Anton is pas gelukkig als hij thuis is, na school en tijd heeft om te schilderen. Teruggetrokken in zijn werkkamer maakt hij, bevlogen, de mooiste kunstwerken. Hij maakt prachtige romantische werelden, werelden die we nu niet meer kennen. Oude stadjes en kleine dorpspleinen uit vervlogen dagen.
Zijn vrouw, Jo, is ooit verliefd geworden op de romantische kant van Anton, maar nu ze heeft gezien dat er van zijn kunst niet te leven valt, duwt ze Anton het zekere leven in. Het leven van leraar en hier en daar maakt hij wat ansichtkaarten en puzzels. Zijn broer, Henri, is wel een gevierd kunstenaar. Hij mag exposities verzorgen en maakt abstracte schilderijen die niemand écht begrijpt. Henri pepert Anton vaak in hoe succesvol hij wel niet is. Op een dag zit Anton helemaal vast. Hij kan niets meer maken. Waar normaal gesproken als vanzelf de schilderijen ontstaan, komt er nu helemaal niets op papier. Wat hij ook probeert, hoe hij ook blijft zoeken naar inspiratie, er gebeurt helemaal niets. Anton wordt gebeld door Helena, ze vertelt dat haar man een Sprookjesbos zou willen maken en dat zij werk van hem heeft gezien en er helemaal verliefd op is geworden, ze denkt dat hij de perfecte artiest zou zijn om dit te ontwerpen. Anton is even uit het veld geslagen. Sprookjes ontwerpen? Heeft ze wel écht naar zijn werk gekeken? Hier is hij toch véél te goed voor? Anton bedankt voor de interesse, maar moet “helaas” bedanken. En daarmee is de kous afgedaan.
De dagen daarna gaat zijn leven gewoon door zoals altijd, nou, gewoon… er zijn wel wat kleine veranderingen in het leven van Anton. Overal begint hij sprookjes te zien. In de klas, in zijn, broer, zelfs zijn vrouw en zijn kinderen veranderen in sprookjes. Ook als hij weer schildert of tekent, ontstaan er opeens overal kabouters en kastelen.
Hij schakelt de hulp in van Helena en besluit om toch de sprookjes te gaan ontwerpen. Maar dan staat Anton er opeens helemaal alleen voor. Nu moet hij kiezen. Gaat hij dan toch voor de kunst die hij moet maken. Of kiest hij voor de zekerheid en voor zijn vrouw en gezin.
Geef een reactie