Dit jaar nam Jonathan Vroege op kerstavond deel aan de kerstshow van Upstream, de gratis kerstshows die al jaren een begrip zijn in de wijde regio van Apeldoorn. Samen met een heuse big band, een verteller én twee zangeressen, verzorgde Upstream een avondvullend programma. Wij waren erbij om even helemaal in de kerstsfeer te komen.

Let it snow

De avond startte met een overweldigend goede versie van ‘let it snow’. De toegevoegde waarde van kerstmuziek, gespeeld door een big band, was direct duidelijk. De band bestond uit een pianist, een gitarist en een drummer, die samen met een contrabassist en 6 blazers een muzikaal geheel vormde. De eerste gezongen noten kwamen van Anna May van der Feen. Een heerlijke en unieke stem die meermaals voor kippenvel zorgde. Niet lang na de opening kwamen ook Jonathan Vroege en zijn schoonzus, Debora Vroege, ten tonele om het publiek te verwelkomen en dit heerlijke nummer mee te zingen. Met bizarre ritmewisselingen, muzikale hoogstandjes en energie was het onmogelijk voor het publiek om niet mee te bewegen. De stemmen van de drie klonken heel harmonieus samen, maar deden als solisten niet voor elkaar onder.

Naast dat het gebruikelijke kerstverhaal van de geboorte van Jezus, de kerkelijke herkomst van kerst, werd verteld aan de hand van bijbelstukken, zat de show vol muzikale verrassingen en andere vertellingen.

Kerstklassiekers

Buiten muzikale kerstklassiekers als ‘Joy tot he World’ en ‘Oh Holy Night’, werden ook Frank Sinatra met ‘My Way’, en ‘Geef me iets’ oorspronkelijk van Lisa Ostermann en bij beste zangers gecoverd door Meau, aan de avond vol liedjes toegevoegd. Een echt hoogtepunt ontstond met ‘Skyfall’ van Adele, die Debora op een zeer mooie manier zong. Haar stem paste perfect bij het nummer. Ook haar duet met Jonathan Vroege, ‘Something Stupid’ (oorspronkelijk Robbie Williams en Nicole Kidman) was heerlijk om naar te luisteren. Hoe goed de stem van Jonathan met een big band klinkt, hebben wij natuurlijk ook bij shows van The Dutch Tenors kunnen meemaken, maar is ook in deze setting een echte kroon op de avond.

De broer van Jonathan Vroege, Robert Vroege, nam het publiek mee in een bijzonder gedicht, dat in meerdere gedeeltes was gebracht. Het verhaal begon met de samenstelling van het museum van zijn eigen leven, waarin beelden in de galerij tentoongesteld stonden, die belangrijke herinneringen voorstelden. Zo kwam hij in een kamer van kerstherinneringen, waarin een jute aardappelzak hem deed denken aan een kinderkerstspel van de basisschool waar hij de herder mocht spelen. Na deze kerstkamer liep hij door de gang aan mijlpalen, waardoor hij zo mooi door de herinneringen van zijn leven kon lopen. Heel kwetsbaar vertelde hij ook over de zwarte kelderdeur, waarachter de minder goede herinneringen schuilde. Want ook die horen soms helaas bij het leven. Ook liet hij het publiek weten hoe het kwam, dat hij ook die herinneringen een plekje kon geven in zijn leven.

Tussen het gedicht en de liederen door, werden ook video’s getoond waarin voorbijgangers op straat hun eigen kerstherinneringen, mooi en minder mooi, mochten delen met het publiek.

De show eindigde met echte meezingers, zoals Jingle Bells. Het publiek was zichtbaar geamuseerd en danste heerlijk mee met de bijzondere wijze waarop ook dit nummer weer werd gebracht.

Na de voorstelling kregen wij de kans om Jonathan, Robert, Debora en Anna May even te spreken. Wij vroegen hen naar eigen herinneringen, die in de galerij van hun leven een plekje zouden krijgen, zoals Robert die tijdens de show in zijn galerij natuurlijk al tentoongesteld had.

Anna May vertelde over een herinnering, waarvan zij niet helemaal zeker is of deze echt is, maar waarvan ze altijd blij wordt als ze eraan denkt. Zij loopt met haar ouders door een straat naar beneden, waarbij ze uitkomen bij de zee. Dat is haar ideale plaatje van blijdschap en rust.

Jonathan vertelt dat hij direct moet denken aan 3 met schilderijen van zijn vrouw, zijn dochter en zijn zoontje. Het is misschien cliché, maar soms is kerst dat ook. Maar het maken van nieuwe herinneringen voor in de galerij van zijn leven met zijn gezin, is voor hem waar het kerstgevoel over gaat. Met eerste kerstdag gaat hij overdag eerst heerlijk met zijn gezin doorbrengen, waarna ze ‘s avonds samen zijn met de hele familie. Hij geniet ervan dat zijn kinderen geïntegreerd worden in de familie, gezamenlijk kunnen eten, écht connecten met de familie, waarvoor zelfs familie uit Zweden over is gekomen. Het écht tijd voor elkaar maken en samen zijn, dat is voor hem het echte kerstgevoel.

Debora heeft niet een echte kerstherinnering, maar wel een hele specifieke herinnering uit haar jeugd. Tijdens de show denkt ze weleens aan haar eigen kindertijd. Elke maandag, als zij van balletrepetitie thuiskwam en haar strakke knot uit mocht doen, zat haar moeder al klaar met een kop warme (soms anijs-,)melk. Haar vader had de open haard aanstaan. Denken aan dat moment brengt haar altijd weer naar huis. Dat is het gevoel dat ze graag over wil brengen aan haar eigen kinderen.

Zij voegt ook toe dat ze graag wil meegeven aan het publiek dat ze worden uitgenodigd om na de show te praten over elkaars museum, of ‘galerij van het leven’, om kwetsbaar te zijn over de kerstherinneringen, de mooie herinneringen en ook om te kijken wat er nog in de donkere kamer staat. Het is superleuk om herinneringen en warme momenten te delen en het kan ook helend en bijzonder zijn en je dichter bij elkaar brengen om juist die andere kamers met elkaar te bespreken.

Als afsluiter vertelde Robert nog dat Jonathan in de show van de avond ervoor een grapje had uitgehaald. In de show komt ergens voor dat Robert extra vals en kinderlijk een kerklied van vroeger begint te zingen, waarna Jonathan tijdens de tweede zin opkomt om het van hem over te nemen. ‘Laat het zingen, maar aan mij over’. Tijdens de show van de vorige avond bleek Jonathan expres niet te zijn opgekomen, waardoor Robert het hele lied uiteindelijk toch zelf nog moest zingen, net zo vals. Echte broers, zo werd duidelijk.

Christmas Memories werd zo een avond vol herkenning, warmte en verbinding. Dat is wat Upstream wilde overbrengen met deze voorstelling. Zij willen de show dan ook toegankelijk maken voor iedereen, waardoor deze gratis te bezichtigen was.

Alle liedjes van de show zijn terug te zien op de YouTube van Upstream. Volgend jaar komt er zeker weer een kerstshow, wie er dan meezingen is nog niet bekend. Wij zijn in elk geval heel benieuwd.