Mark Haayema is artistiek leider van De Grote Haay, een stichting die zich bezighoudt met het schrijven van kinderboeken, maken van (educatief) jeugdtheater, televisie (o.a. Sesamstraat) en liedteksten voor o.a. kinderen voor kinderen.

Dat Mark en de Stichting het theater gebruiken om in educatieve vorm bepaalde onderwerpen uit te lichten, blijkt wel uit een heel lesprogramma dat beschikbaar is voor de jonge bezoekers van Meester Kikker (dat zijn oorsprong vindt in het boek van Paul van Loon). In de afgelopen run van deze producties zijn er dan ook meer dan 50 besloten schoolvoorstellingen gespeeld.

De opdrachten vooraf, gaan van een kikker vouwen tot aan een groepsgesprek over geheimen.

Ook de voorstelling zelf kan in een nagesprek een onderwerp zijn waarin de jonge bezoekers hun ei kwijt kunnen over de beleving in het theater. Als afsluitende opdracht wordt er gekeken naar onderdelen uit de voorstelling en kan men zelf aan de slag met bijvoorbeeld het maken van een eigen animatie, of alle gezegdes uit een liedteksten halen.

Tijdens de voorstelling zelf valt vooral de vormgeving op. De cast, bestaande uit Hilke Bierman, Sanne Franssen en Dennis de Groot, dragen grote schuimpruiken (gemaakt door Allemaal Tejater) en er wordt gebruik gemaakt van projecties (Cynthia Borst). Het decor is vervaardigd door Roos Veenkamp, met vooral de megagrote ooievaar als klapstuk van mooi decorwerk.

Met de muziek van Fons Merkies komt alles tot leven en onder regie van Joep Onderdelinden komen de teksten van Mark helemaal tot hun recht.

Je merkt overigens aan de hele opzet dat de voorstelling dezelfde manier van bejegening heeft als de boeken van Paul. Hoewel al vanaf 5+ wordt de bezoeker als intelligent individu aangesproken en wordt er bijvoorbeeld gewoon uitgelegd waarom Dennis maar 1 karakter tegelijk kan spelen, en waarom er ineens een lied tussendoor komt. Maar ook het spannendste moment wordt benoemd, aangekondigd maar wel gewoon uitgespeeld, en het was dan ook retespannend!

Het verhaal

Het verhaal gaat over meester Frans die een groot geheim bij zich draagt: Hij verandert namelijk dikwijls in een kikker. Om weer terug te veranderen in een mens moet hij simpelweg een vlieg opeten. Op zich is dit allemaal geen ramp, ware het niet dat directeur Stork óók een geheim bij haar draagt. Zij verandert geregeld in een Ooievaar en wordt weer mens door het eten van … een kikker.

Vandaag speelde de cast de laatste voorstelling in ‘t Spant in Bussum. Nog één keer werd het publiek meegenomen in de wereld met een voedselketen, in het hebben van geheimen, in het ‘wat als een mens een dier zou zijn’. Want zoals de voorstelling zegt: Iedereen heeft een diertje in zichzelf. Vaak heeft dat dier iets te maken met je eigen karakter. Wanneer het diertje in jezelf zichtbaar wordt is bij iedereen anders. Vaak heeft het te maken met de stand van de maan. Bij sommigen gebeurt het nooit, bij anderen gebeurt het dagelijks. Er zijn zelfs verhalen van mensen, die vaker een dier zijn dan een mens. Het kan dus zo maar zijn, dat die zwerfkat bij jou in de straat eigenlijk jouw buurvrouw is.. Dan kijk je een volgend theaterbezoek toch iets anders naar degene die naast je zit!

Na de voorstelling sloot Mark de run af met mooie woorden en riep hij Paul van Loon zelf nog even op het toneel. Een award(je) voor 25.000 verkochte kaarten werd overhandigd en een laatste buiging ter afsluiting.

Naast dat in de voorstelling het woord al even viel, pleiten wij zelf ook voor een Musical Award voor dit soort mooie, grappige, goed doordacht theater. Het zit zo vernuftig in elkaar, fantastisch uitgespeeld door de cast met bijzonder vormgegeven middelen. Dat verdient waardering en erkenning! Wij blijven ze dan ook volgen via www.degrotehaay.nl Benieuwd naar een volgend project.

Verslag: Mariska Steenbergen
Foto’s: Wilma van der Werf