Het is al even geleden dat we Robbert van den Bergh (bekend van o.a. De Marathon) spraken over zijn nieuwe uitdaging a ls regisseur van Muziektheater Zeeland hun productie ‘Drie Musketiers’. Dit weekend is het laatste repetitieweekend, dus hoog tijd voor een voorproefje en we reizen af naar het Zeeuwse Goes.
Drie musketiers
We treffen de cast aan in kostuums, sommigen al in vol ornaat, anderen nog incompleet. ‘En heet dat het is’, verzucht een van de leden. ‘Eerste keer uitvogelen hoe alles aan moet, hoeveel tijd je precies hebt en dat alles onder die lampen’. Het is duidelijk een doorloopdag voor de Drie musketiers. De kostuums zien er dan wel echt prachtig uit. Robbert verteld dat hij alle kostuums zelf ontworpen en uitgetekend heeft. ‘Vandaag nog alle probs en juwelen erbij’. We vragen hoe het repetitieproces verlopen is voor Robbert. ‘Nou best wennen. Ik heb een zeer duidelijke visie, maar om dat naar de mensen over te brengen is nog een ander verhaal. Nu ben je voor alles verantwoordelijk.’
Robbert is duidelijk nog niets van zijn gedrevenheid verloren. Het is toch al dik in de middag als hij zijn lunch weg hapt. ‘Vijf minuten hoor, dan gaan we weer’. Een doorloop van de eerste akte. In een zaaltje ergens in Goes is een geïmproviseerd decor geplaatst en lopen alle mannen (en een enkele vrouw) gewapend met een degen en hun tekst mompelend rond. De dames staan in volle rokken met korsetten in te zingen. Nu nog onder begeleiding van slechts een pianist (straks met volledig live-orkest) en de eerste noten worden ingezet.
Wil van Waas
Wil van Waas speelt D’Artagnan, de eigenzinnige musketierszoon die naar Parijs vertrekt om zelf musketier te worden. Hij heeft alles in zich van een echte D’Artagnan. Een knappe jonge gast met een mooie zangstem. Voor Wil (eerste jaars student Pabo) is dit zijn grootste rol tot nu toe. ‘Bij Titanic vorig jaar speelde ik ook wel een grote rol maar niet zo groot en verhaaldragend als nu. Best spannend maar erg leuk’, aldus Wil. Ook het spelen met een degen is nieuw. ‘Het is niet zozeer vechten maar meer een danschoreografie. Heel veel oefenen met de basiskennis die we gekregen hebben maar het is erg leuk om te doen.’
De samenwerking met Robbert omschrijft hij als niet echt streng maar wel rechtvaardig. ‘Ik heb daar geen problemen mee, iedere regisseur neemt iets mee waar je wel of niet tegen aanloopt en ik vind het erg prettig om met hem samen te werken.’ Wil kijkt uit naar de première. ‘Als ik dan vlak voor aanvang in de coulissen sta te wachten is het even van oh nu is het voor het echt maar als de muziek begint dan is het ijs wel gebroken en gaan we lekker spelen.’
Amber de Vrieze
Wie opvalt tijdens de doorloop is Amber de Vrieze die Mylady de Winter speelt. Als een echte femme fatale beweegt ze zich door de ruimte, de juiste blik en met het nummer ‘mannen’ blaast ze iedereen weg.Naast een behoorlijke zangstem laat ze ook haar dansskills zien en dat is precies wat ze leuk vindt aan deze rol: ‘Het is een hele uitdaging maar je kan wel van alles laten zien.
Mylady is een rol met allerlei verschillende gezichten dus je kan in elke scene iets anders laten zien.’ Inmiddels is dit haar vijfde productie bij muziektheater Zeeland maar ook voor haar een nieuwe regisseur. ‘Ja maar Robbert is top. Het is heel prettig om met iemand te werken die al heel veel ervaring heeft. Vooral de intonatie van zinnen, daar denk jezelf niet zo bij na, maar is erg leerzaam geweest.’ Amb er vindt de komende première van de Drie musketiers nog heel spannend. ‘Maar ik heb er wel heel veel zin in. Dat is altijd zo’n gezellige week.’ Wij schatten Amber in als een serieuze kanshebber voor een Amateur Musical Award.
En dan zit de eerste akte erop. De cast mag even uitblazen, de muzikaal leider (Hans Laureijn) gaat nog wat finetunen en ook Robbert corrigeert hier en daar dingen. We vragen hem hoe hij de laatste loodjes tot aan de première ingaat. Met een wat paniekerig lachje zegt hij dat er al grote stappen zijn gemaakt. ‘Dit hoort bij het proces van repeteren. Die verantwoordelijkheid voor het eindproduct ligt bij mij dus dat voel ik wel. Je legt het in handen van mensen en dan merk je als regisseur echt dat je niks alleen kunt, je hebt altijd andere mensen nodig.
Kostuum, decor, muziek en zonder de acteurs ben je niks.’ We horen een enorm bevlogen regisseur die er vol voor gaat. De vraag is wat haalt hij voor zichzelf uit dit proces? ‘Ik denk wel dat ik geleerd heb om mijn creativiteit weer te gebruiken. Zelf weer mijn verbeelding te gebruiken. Normaal (als acteur) stap je erin en de regisseur vormt met jou de rol. Nu ben ik degene die die keuzes moet maken. Ik vind het wel echt tof om zelf weer dingen te creëren.’ De pauze zit er al weer op. Gauw door naar de tweede akte, nog zoveel te doen. We laten de cast in alle rust verder repeteren en kijken uit naar het eindproduct straks bij de première van de Drie musketiers. Het belooft een spektakel te worden!
Uiteraard zullen familie, vrienden en kennissen komen supporten maar deze productie verdiend wel een groter publiek. Het is even rijden maar dan heb je ook wat. De drie Musketiers wordt in het weekend van 22-23-24 maart in theater de Mythe in Goes en op 31 maart in Terneuzen opgevoerd.
Kijk voor kaarten op www.zeelandtheaters.nl
klik hier voor de uitgebreide fotoreportage
Foto’s en verslag: Mariska Steenbergen