De jaarlijks terugkerende theatervoorstelling Van Kul Tot Cult van de tweedejaars studenten van het Rotterdamse Codarts was weer een waar genoegen. Voor deze voorstelling hebben de studenten afzonderlijk onderzoek gedaan en zich verdiept in een onderwerp op muzikaal en theatraal gebied. Deze onderwerpen werden samengesmolten en gevormd tot een 3-delige voorstelling. Het eerste deel werd intern gespeeld en het tweede deel zagen wij nu.
Door de samensmelting van de losse stukken werd het een mooi geheel ondanks de grote diversiteit. Er was een fijne afwisseling tussen humor, ernst en rariteit. We hoorden rap, klassiek, pop en zagen mooie choreografieën in dans- en vechtscènes, maar er waren ook momenten waarin je het publiek hoorde denken wat ze nu weer voorgeschoteld kregen. Op een positieve manier kon het een bij elkaar geraapt zooitje genoemd worden. Nergens werd het saai, want door het enthousiasme van de studenten en de grote verscheidenheid bleef het boeien.
Enkele aspecten waarmee we werden verrast waren twee rappende dames, een trompettiste met een jeukaanval, een serieuze aangelegenheid tussen twee dames van lichte zeden, innig met hun spelcomputer verstrengelde gamers, een overenthousiaste eindbuiging van een fluitiste, grote ongemakkelijkheid bij een dubbeldate en hilarische Minions die in een scène-opname van Friends terecht kwamen. Een koelbloedig zingende psycho-killer en een overtuigend gespeelde hond waren ook van de partij.
Regelmatig klonken er lachsalvo’s, maar die konden soms snel omgezet worden naar verbazing om hoe knap een serieuze scène werd gespeeld. Heel leuk om te zien en te horen waren de zelfverzekerdheid en de mooie afwisselende stemmen van de studenten. De verschillende lichtsettings pasten goed in de sfeer en leuk was het dat de live band soms zichtbaar op het toneel te zien was. Er werd gebruik gemaakt van de hele ruimte en zelfs decorstukken werden á la Eigen Huis en Tuin gedemonteerd.
Deze tweedejaars hebben met recht weer een indrukwekkende Van Kul Tot Cult neergezet en we zijn nu natuurlijk benieuwd naar deel 3!
Klik hier voor de uitgebreide scenefotografie
Foto’s: Peggy de Haan
Verslag: Rosalie Kyvon