Gisteren ging in het Buytenpark theater in Zoetermeer The Pirate Queen in première. Storytellers had de eer de Nederlandse première van dit pareltje neer te zetten in dit outdoor theater. The Pirate Queen is geschreven door Alain Boublil en gecomponeerd door Claude-Michel Schönberg hetzelfde duo dat verantwoordelijk is voor Les Miserables en Miss Saigon.

“Moet ik je straffen voor een droom?” – Dubhara

The Pirate Queen  is het schip van de Ierse Dubdhara (Bart van der Meer) en tegelijk een mooie titel voor zijn dochter Grace O’Malley (Solveig van Wijngaarden). Een titel die haar steeds beter gaat passen als ze op het schip mee gaat vechten tegen de Engelsen van koningin Elisabeth I. Eindelijk wordt haar droom waar. Ze mag samen met haar vader en geliefde Tiernan (Joost Maaijen) de zee op. Ze is slim, snel en handig met een zwaard waardoor ze een volwaardig strijder is op het schip.

Om politieke redenen trouwt ze met Donal O’Flaherty (Kevin van der Leeuw). Een nietsnut van een man de zich als doel stelt Grace ten koste van alles aan zich te laten gehoorzamen. Kevin speelt dit, zeker bij de introductie van zijn karakter, zo goed dat hij geluk heeft dat er geen pijlen en bogen verstopt liggen bij de tribune anders zou Donal een vroegtijdig einde gekend hebben.

Tie the knot

De Keltische traditie van het handvasten, waarbij de handen van een man en vrouw samengeknoopt worden bij het sluiten het huwelijk, speelt een belangrijke rol in het verhaal. Na deze ceremonie geldt een proefperiode van 3 jaar en een dag. Binnen die tijd kunnen ze nog met elkaar breken. Een mogelijkheid die Grace dan ook grijpt als ze direct na de geboorte van hun zoon Owen merkt dat Donal absoluut niet bereid is te vechten voor Ierland. Ze heeft zich dan al meermaals bewezen tegenover Clan Flaherty die dan ook achter haar blijven staan.

Voor Tiernan is dit een hele opluchting, hij is altijd voor Grace blijven vechten ondanks zijn verdriet om het huwelijk met Donal. Dubdhara en Tiernan zijn de enige mannen die in Grace meer zien dan een vrouw. Ze is een leider en bereid te vechten. Joost ontroert met het nummer ‘If I Said I Loved You’. Het is een mooi rustmoment tussen alle hevigheid van de oorlog door. Joost staat downstage terwijl Solveig upstage op het toneel gaat zitten. Zij heeft haar keuze immers gemaakt door te breken met Donal, nu is het aan Tiernan om een keuze te maken.

Het nummer ‘Sail tot he Stars’ waar Dubhara een echte zeevaarders begrafenis krijgt is zeer indrukwekkend. Niet alleen door de het goede ensemble of het vuur maar vooral door de stem van Fabiënne Dalleu die de rol van Evleen speelt. Zij is als spirituele vrouw aanwezig bij alle belangrijke momenten voor Grace en de Clan. Wat het extra bijzonder maakt is dat het Ierse deel van dit nummer niet vertaald is.

Staging

Er wordt goed gebruik gemaakt van de ruimte op het toneel en door het simpele decor gaat alle aandacht naar de acteurs. Ook de vier mogelijkheden om het toneel te bereiken worden goed ingezet. Het orkest zit een verdieping boven het podium en dat is zeer toepasselijk. De  muziek is een van de krachtigste karakters uit het verhaal en brengt met name de dans tot leven. Er is duidelijk veel aandacht geweest voor de verschillende traditionele dansnummers. Niet voor alle acteurs komt dit even makkelijk, maar als geheel is het een sterk onderdeel van de productie.

Sterke vrouwen

Het verhaal en vooral de power van Grace en Elisabeth doet denken aan Jeanne D’arc en Elisabeth (Sisi) keizerin van Oostenrijk. Solveig laat vooral de kracht en het doorzettingsvermogen van Grace zien. Zowel in haar uitstraling, de vastberaden blik voor een strijd als met haar prachtige sterke stem. Marij Reijnen laat vooral de slimheid van Elisabeth zien en hoe ze zich constant moet bewijzen in een mannenwereld en geconfronteerd wordt met de vooroordelen over wat het betekent om vrouw te zijn. Marij speelt de koningin van Engeland, maar is in dit stuk ook de koningin van de mimiek en fantastische komische timing. Ze heeft weinig tekst nodig om een heel verhaal te vertellen en het publiek naar zich toe te halen. Ze heeft een bijzondere stem en weet deze perfect in te zetten om de teksten krachtiger te maken. De duetten tussen deze twee powervrouwen zijn hoogtepunten van het stuk. Twee totaal verschillende stemmen van twee vrouwen die zo gelijk zijn en tegelijk in twee totaal verschillende werelden leven. Met twee talen, twee culturen die zichzelf in de ander herkennen. En precies dat gegeven kan een oorlog beëindigen. Samen veranderen ze het oorlogsspel van de mannen.

Meer informatie: www.storytellers.nl

Voor de fotoreportage klikt u hier. 

Verslag en foto’s: Lisa Jansen