16 jaar, samen om een microfoon heen op het podium in een middelbare school. Onafhankelijk van het soort zaal, als René de ogen sluit op het toneel is dit het moment waar hij naar terug gaat. Het begin, de basis. Het samen muziek maken, gewoon om hier samen van te kunnen genieten. Creëren om het creëren. Dat is ook de basis bij ‘Shifting Daylight’. Bram Bol en René van Kooten, twee vrienden die samen al jaren muziek schrijven zijn samen met multi-instrumentalist Ingmar Spaaij precies compleet. Bram is in de voetsporen van zijn vader getreden als producer, René is aangemoedigd door de vader van Bram om op het podium te gaan staan, met veel succes. Een vriendschap voor elkaar en voor muziek met prachtige sfeervolle nummers als resultaat. Die nu terecht in de reprise weer te horen zijn in het programma ‘Something so Real’.
Het functionele decor is opgebouwd uit een mooie collectie instrumenten die de muziek voor ieder nummer uniek maakt. Veel verschillende gitaren, maar ook o.a. een trommel, pedal steelgitaar, analoge drumcomputer uit de jaren 70 en een Indiaas harmonium. Vanuit een mysterieus blauw licht worden de eerste noten door Ingmar de zaal in gestuurd. Langzaam wordt er opgebouwd naar het eerste nummer en verschijnen ook René en Bram tussen de instrumenten. Er volgen meer mooie lichtmomenten, maar ook moeizame wisselingen die afleiden van de gebalanceerde muziek.
René praat de nummers op een ontspannen manier aan elkaar met leuke anekdotes. Haar en Hair zorgen zeker in de eerste akte voor de grappige rode draad als tegenhanger van het serieuzere muziek maken. De mooie draai aan de midlifecrisis en een jeugd inspiratiebron. Zo bracht de rol in ‘Hair’ in Amerika René ook een bijzondere liefde, een tijd die het nummer ‘Hollywood Ending’ inspireerde. De heftige emoties bij een definitief afscheid en een geboorte hebben een prachtig drieluik aan nummers gebracht wat een absoluut hoogtepunt is in het programma.
“Be true to who you are” – nummer: dear soul
Wij mensen zijn complex. We worden gevormd door de mensen om ons heen, ervaringen. In deze reprise met verhalen over liefde, afscheid, ontwikkeling, familie, ontmoetingen en thuis speelt dit een interessante rol. Nederlanders verdelen graag in hokjes en raken erg in de war als je hier uit stapt. Maar ook iedere artiest heeft vele facetten en hoe mooi is het om er meerdere te kunnen laten zien? En jezelf zo de vrijheid te gunnen een nummer te zingen van een musicalrol die je nooit zal spelen? Door samen met een zaal muziekliefhebbers te genieten van de moeras versie van het nummer ‘Billy Jean’ van Michael Jackson. Of door een musicalnummer zo te bewerken dat de boodschap bewaard blijft, maar precies past in de stijl van het eigen werk.
“Daylight shifting time” – nummer: uprise
Zou Nederland nu eindelijk klaar zijn om de hokjes wat los te laten? Hopelijk voelen artiesten wel de vrijheid te blijven experimenteren en zich op alle gewenste vlakken te ontwikkelen. Om zo net als René, Ingmar en Bram prachtige ervaringen te creëren waar we allemaal van kunnen genieten.
Meer informatie en speellijst: www.shiftingdaylight.com
Voor de fotoreportage klikt u hier.
Verslag: Lisa Jansen
Foto’s: Peggy de Haan