Na het overweldigende succes van ‘A New Brain’ vorig jaar is het De Kernploeg wederom gelukt om, via crowd-funding, een nieuw stuk op de planken te brengen. Slechts van 7 t/m 15 juli is ‘She loves me’ te zien bij De Dansmakers in Amsterdam en vandaag was de première. ‘She loves me’ ging in 1963 al op Broadway in première en was daar én in Engeland te zien in succesvolle revivals.
Hoewel, De Kernploeg zou de De Kernploeg niet zijn als er geen eigen draai aan gegeven zou worden. Benno Hoogveld heeft als regisseur keuzes gemaakt die het wat zoetsappige verhaal een hysterische twist geeft.
She loves me
Het verhaal gaat over Amalia (Christanne de Bruijn) en George (Joey Schalker), collega’s in een parfumeriezaak die een bloedhekel aan elkaar hebben. Wat zij niet weten: ze delen al maanden via anonieme brieven hun diepste gedachten over het leven, literatuur en muziek en zijn inmiddels heimelijk verliefd op elkaar geraakt.
Maar er is meer… Shopeigenaar mr. Maraczek (Filip Bolluyt) verdenkt George van het hebben van een affaire met zijn vrouw terwijl dit eigenlijk de flamboyante Stephan (Freek Bartels) is, die het op zijn beurt ook aanlegt met Juffrouw Ilona (Desi van Doeveren) de ietwat nympfomanische verkoopster.
Dennis Willekens completeert het verkoopteam in de rol van de trouwe huisvader Victor.
Naar onze mening is iedereen goed als stereotype gecast. Duidelijk was wel dat de cast nu iets meer tijd heeft gehad om de karakters uit te diepen. Maar we vragen ons toch af of hysterisch spel een ‘trademark’ van De Kernploeg gaat worden. Op sommige momenten zou je je zelfs kunnen afvragen of het ‘overacting’ echt nodig is, het leidt de aandacht af van het verhaal.
De keuze om de klanten als ‘travestieten’ neer te zetten is bijvoorbeeld supergrappig maar wijkt af van de Londense versie. Danny Houtkooper is de aangewezen persoon om deze rol(len) op zich te nemen en laten we eerlijk zijn; de kans om Freek Bartels als ‘vrouw’ te zien is natuurlijk ook bijzonder.
Jip Bartels valt op met zijn rol als Laszlo de loopjongen. We kennen Jip zijn komische talent al van Eugene in Grease maar deze rol van Laszlo past hem ook prima. Met zijn olijke uiterlijk en prachtige stem waait hij als een frisse wind door de cast en door het stuk.
7-koppig ‘live orkest’
De muziek, gebracht door het 7-koppig live orkest is echt van klassieke Amerikaanse aard. Waren het voor de Amerikaanse versie Jerry Bock, verantwoordelijk voor de nummers en Sheldon Harnick voor de teksten, voor deze versie vertaalde Florus van Rooijen de voorstelling en heeft Rosite van der Woude de (muzikale) leiding over het orkest.
In nummers als ‘where is my shoe’ en ‘Twelve days to christmas’ zien we het hysterische kwik weer stijgen terwijl met de titelsong ‘She loves me’ echt dat Gene Kelly-gevoel uit de film naar boven wordt gehaald.
Met ‘She loves me’ laat De Kernploeg zien dat er nog steeds ruimte (nodig) is voor meer minder bekende titels in theaterland.
De vormgeving was in handen van Lesley Pols. Het decor bestaat uit losse letters die ‘LOVE’ vormen en creatief worden gebruikt als winkel, appartement en restaurant. Twee lakens zorgen voor de afscheiding om het decor te wisselen en om wat momenten tussen de penvrienden uit te lichten.
Het unieke aan de producties van De Kernploeg is ook dat ze maar kort te zien zijn. Je moet er dus snel bij zijn anders loop je het risico (net als bij A New Brain) op een wachtlijst te komen.
Tot en met 15 juli kunt u gaan zien en oordeelt u zelf, She loves me or She loves me lots….
Lees meer op: https://www.de-kernploeg.nl/
Lees ook:
Blikje achter de schermen bij “She Loves Me”
Tragikomische ‘A New Brain’
Klik hier voor de fotoreportage
Verslag: Mariska Steenbergen
Foto’s: Wilma van der Werf