‘’Pride Amsterdam zou eigenlijk maar drie keer plaatsvinden dachten wij zo’n 25 jaar geleden, maar we zijn inmiddels bij editie 24 aangeland en daar zijn we enorm trots op dat we hier mogen zijn’, aldus Siep de Haan, lid van de Kunst en Cultuur Commissie van Pride. ‘En het is zoveel meer dan alleen maar die  blote billen-parade, zoals de media het belicht. Een evenement van de buitencategorie, zoals oud-burgemeester van der Laan het ooit noemde.Pride is een uniek event dat met zijn gelaagdheid zich onderscheidt van een bloemencorso in Aalsmeer of een Zwarte Cross in de Achterhoek. Pride is veel meer dan die mooie billen die door de grachten gaan. Pride is steeds meer ook politiek en soms een protest.’ Siep praat nog even bevlogen en trots als die 25 jaar geleden.

 

Vandaag werd het culturele programma voor Pride Amsterdam gepresenteerd in het Internationale Theater Amsterdam, wellicht nog beter bekend als de Stadsschouwburg.  Vier weken lang worden er in het ITA twee voorstellingen gespeeld die verbonden zijn aan een diversiteitsthema. De twee worden ook letterlijk verbonden door in een serie van vier nagesprekken het publiek samen te voegen. Maar niet alleen het publiek, ook de mensen die in de brasserie of gewoon op Pride aanwezig zijn, mogen zich vervoegen bij deze gesprekken. Deze gesprekken zullen onder leiding staan van Valentijn de Hingh, één van de ambassadeurs van Pride Amsterdam editie 2019. Elk gesprek zal een thema meekrijgen. Zo wordt men de eerste avond uitgenodigd om de ‘genderblender’ te ervaren, en gaat de tweede avond over activisme en of je dat zacht moet doen of juist met heel veel uitroeptekens. De derde avond is de kans om de ambassadeurs van Pride te spreken over hun rol binnen Pride en hun beleving van de voorstellingen en de vierde avond gaat men het gesprek aan met de acteurs en hoe zij het ervaren in deze rol te staan en het verhaal te vertellen. Beide voorstellingen zullen overigens voorzien zijn van Engelstalige boventiteling.

Small Town Boy

De eerste voorstelling die gepresenteerd wordt is ‘Small Town Boy’ en vertelt het verhaal van een jongen van het platteland die zich niet herkent in de opgelegde wereld waarin hij opgroeit. Op de vlucht voor repressie en het gebrek aan erkenning, vertrekt hij naar de grote stad. Naar Berlijn, Londen, Amsterdam; Europese vrijgevochten metropolen waar de mens zichzelf herontdekt, ruimte vindt om te experimenteren en waar identiteit wordt bevochten. Het is volop genieten in deze nieuwe, grotere wereld. Maar een leven vol persoonlijke, politieke en seksuele vrijheid blijkt ook complex. Kun je wel een ander mens worden? Marcus Azzini (regisseur) stelt de cast voor en deze bestaat uit: Rick Paul van Mulligen, Soumaya Ahouaoui, Ozan Aydogan en Florian Myjer. Leandro Ceder miste vandaag maar speelt ook mee.
Bart Reiniken (achter de piano) trakteert ons op de titelsong, de Bronski Beat hit en door de toevoeging van de monoloog van Rick Paul kreeg het nummer direct de lading die de voorstelling straks (hopelijk) ook teweeg  brengt. Pride is niet zomaar een feestje, het gaat ergens over.

Fun Home

Vele lghtb+ ‘ers hebben een strijd geleverd; met zichzelf, met de maatschappij, met hun familie; sommigen openlijk, anderen in eenzame stilte. Daar gaat de tweede voorstelling over gebracht door Opus One: Funhome. Fun Home is een autobiografische Off-Broadwaymusical, gebaseerd op de gelijknamige graphic novel van Alison Bechdel. Het verhaal speelt zich af in het hedendaagse Pennsylvania met flashbacks naar het recente verleden en vertelt over de moeizame relatie tussen Alison en haar vader. Alison ontdekt lesbisch te zijn. Wanneer zij zich tot haar vader wendt voor steun, stuit zij op een muur. Haar vader blijkt zelf homoseksueel te zijn maar is nooit uit de kast gekomen. Haar coming out zet zijn leven op losse schroeven.

Koen van Dijk legt uit dat deze productie prima in het ‘Opus One’ rijtje past van Kiss of a spider Woman, Color Purple en Bridges of Madison County.  De hoofdrol wordt gespeeld door Rene Wegberg en zij zingt voor ons het nummer ‘Telephone Wire’ begeleidt door Marco Braam op piano. Daarna wordt de volledige cast voorgesteld:we zien Ad Knippels als de vader, Marjolein Keuning en Mitch Wolterink.Iris Bakker en Dominique de Bont zijn wellicht nog wat minder bekend maar met de nadruk op nog.  De volwassen cast wordt aangevuld door een 6-tal kinderen.
Een productie met een bijzonder verhaal die breder gaat dan het LGHTB-thema, aldus Koen. ‘Het gaat vooral over het in gesprek gaan met elkaar en als we dat nu eens zouden kunnen zouden we zien dat de overeenkomsten veel meer zijn dan de verschillen, maar helaas.’


 
Annemarie den Dekker, directeur van het Rijksmuseum Muiderslot (ook lid van de KCC) mag de middag afsluiten met het presenteren van het complete aanbod van de Kunst en Cultuur highlights tijdens Pride. Zij stipt ook even aan dat de KCC zich mede bezig houdt met het uitdragen van de gedachte achter Pride. ‘Sommigen komen echt voor de Pride, maar er zijn er ook die toch meer oppervlakkig er naar kijken’, aldus Annemarie. “De Kunst en Cultuur Commissie wil graag verdieping aanbrengen en het gesprek erover aangaan, en dat is wat wij als commissie stimuleren. Wij als commissie zoals we hier staan kunnen die diversiteit uitstralen zodat het steeds meer normaal gevonden gaat worden en wij hopen dan ook dat het net alleen beperkt blijft tot de Pride periode maar er gewoon vaker dit soort voorstellingen aangeboden gaan worden.’ Ze sluit het plenaire gedeelte af met de woorden ‘Spread the word en ga allemaal genieten van het aanbod’ en dat lijkt ons een prima advies.

Voor alle informatie over het aanbod en programma kijk je op www.pride.amsterdam

Mariska Steenbergen