Op 1 maart ging de Deep Bridge-productie ‘Sneeuwwitje’ in première. Een moderne versie van het oude sprookje, dat was de inbreng van de voorstelling. Met Maureen Vanherberghen in de hoofdrol en een hilarisch script overtuigde de show jong en oud.

 Voor veel mensen is Sneeuwwitje pure nostalgie. De boze stiefmoeder, de toverspiegel, en de zeven dwergen. Bij de musicalversie besloot Deep Bridge alles over een andere boeg te gooien, maar toch eigen te blijven aan het verhaal. Met zowel elementen voor het jonge als voor het oudere publiek, zijn ze daar dubbel en dik in geslaagd.

Verfrissende aanpak

 Na sprookjes als Doornroosje en Assepoester was het nu tijd voor Sneeuwwitje. Opvallend was het feit dat productiehuis Deep Bridge nu besloot om het sprookje nog iets moderner te maken. Sneeuwwitje (Maureen Vanherberghen) droeg een salopet (of tuinbroek), hield van chillen, en was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Na de dood van haar vader bleef ze bij haar boze stiefmoeder (Jasmine Jaspers) inwonen, en was ze beste maatjes met Floris (Laurenz Hoorelbeke). Iedere dag vroeg haar boze stiefmoeder aan haar (niet zo) magische toverspiegel wie de mooiste van het land was. Op het begin ging alles goed, tot de koningin niet langer de mooiste bleek te zijn. Sneeuwwitje was de mooiste.

Wat er nadien gebeurt, weet iedereen. Maar toch slaagt Deep Bridge erin om het op een originele manier te brengen. Met de nodige humor, kwinkslagen en bochten in het verhaal. Zo heeft het verhaal geen echte prins, maar wel een slager met de naam Jos de Prins, en zijn de dwergen nog maar met twee omdat de rest naar Daens de Musical is verhuisd. De show is dus niet enkel voor kleine kinderen, al worden die wel volledig in het verhaal meegezogen. Op het moment dat Sneeuwwitje aan de appel wil beginnen, gaat het geluid in de zaal met een aantal decibel omhoog. Kinderen schreeuwen met een simpele “nee” de longen uit hun lijf om Sneeuwwitje tegen te houden. Als er zoveel interactie is, dan spreken we over een geslaagde show.

Gouden duo

 De show werd gedragen door een hoofdcast van zeven mensen en een ensemble van vier. Maureen Vanherbergen deed het schitterend naturel als Sneeuwwitje. Haar personage was het enige dat tegen het publiek mocht praten, en deed dat met verve. Sneeuwwitje is na Ketnet Musical Troep Maureens tweede musical, maar toch zou je denken dat ze het al een lange tijd doet. Zij werd bijgestaan door onder andere Aaron De Veene, die de rol van Jos de Prins voor zijn rekening nam. Een ‘prins’ die ingewanden van dieren verkocht, en van slaatjes met geitenkaas houdt. De natuurlijke manier waarop Aaron de verlegen ‘prins’ speelde was hartverwarmend. Daarnaast tilde ook Charlotte Campion de voorstelling tot een hoger level. Als toverspiegel had ze een iets kleinere rol, maar dat compenseerde ze zonder problemen met een aantal steengoede zangpassages.

De meest opvallende terugkeer was misschien wel die van Jasmine Jaspers en Laurenz Hoorelbeke als duo. In de vorige producties speelden de twee de geliefde Titus en Fien, maar nu was het anders. De twee waren nog steeds een duo, maar het werd volledig anders aangepakt. “In het begin hadden we er wel wat schrik voor.” vertelt Laurenz, “We moesten ervoor zorgen dat we niet in hetzelfde vielen. Maar uiteindelijk hebben we veel vrijheid gekregen, en zijn we blij met het resultaat.” Ook het script hielp hen daar een handje bij. “Er zijn een aantal dingen zeer duidelijk gemaakt in het script, wat het ook anders maakte.” zegt Jasmine, “Mijn rol in Sneeuwwitje is iets minder hysterisch dan Fien, maar dan wel weer iets gemener en statiger. Het was super fijn om dat samen te creëren en die vrijheid te hebben.”

De voorstelling Sneeuwwitje is nog te zien in Gent, De Panne en Hasselt. Tickets en info via deepbridge.be

Verslag: Joke Vereecken
Foto’s: Jolien Coelus