Tijdens de uitzending van het MusicalAwardGala afgelopen woensdag zag het Nederlands publiek al een indrukwekkend voorproefje van de nieuwste ‘De Graaf en Cornelissen’ productie ‘Op Hoop van Zegen’. Maandag 28 januari ging deze oer-Hollandse musical in première in het Zaantheater in Zaandam.

‘Op Hoop van Zegen’ is gebaseerd op het toneelstuk van Herman Heijermans. Het wel en wee van de vissersweduwe Kniertje (Mariska van Kolck) en de andere vrouwen die hun geliefden aan de zee verloren laat niemand onberoerd. Zeker wanneer Kniertje voor het gruwelijke dilemma komt te staan of ze haar jongste zoon Barendje (Robin Smits) ook naar zee zal sturen. Hun gevecht om te overleven gebukt onder het harteloze beleid van reder Bos (Bill van Dijk) en andere sociale misstanden leidt tot één conclusie: de vis wordt duur betaald.

Wanneer het doek open gaat zien wij een simpel decor. Een groot vierkant vlak dient als huiskamer, kade en rederij. Met wat rekwisieten wordt duidelijk of je bij Kniertje thuis bent of in het rijke gezinsleven van reder Bos en zijn vrouw Mathilde (Joke de Kruijf) bent. De getergde vissersvrouw werkt als huishoudster bij Mathilde, die haar ook fijntjes wijst op de familieschande van zoon Geert (Gijs Stallinga) die net de bak uit komt na 6 maanden straf voor het slaan van een meerdere. Zijn verloofde Jo (Linda Verstraten) heeft al die tijd op zijn terugkomst gewacht en is altijd in hem blijven geloven.

Het verhaal is behoorlijk uitgestrekt… er zijn korte dialogen afgewisseld met liederen. De muziek en tekst gebracht in een wat Sondheim achtige setting zijn de sterke punten uit deze voorstelling. Elke solist weet zijn moment te pakken, iedereen zuiver en vol overgave en in de samenzang brengt men de dramatiek. Het verhaal weten we dan op een gegeven moment wel. Het uitvaren van ‘de Hoop’, wetend dat het een ‘drijvende doodkist’ is, zoals scheepsbouwer Simon (Stephan Mooijman) iedereen probeert te waarschuwen, is iets dat een behoorlijke ‘loopplank’ nodig heeft en men gaat dan ook de pauze in wachtend op het spektakel.

Dat komt helaas niet. Als het doek wederom open gaat is het decor ongewijzigd en het uiteindelijk neergaan van het schip in de storm is haast slapstickachtig te noemen, er wordt zelfs om gelachen in de zaal.

De scenes die daarna nog volgen, tot op de snikzang van Kniertje aan het einde missen hier bij (of hierdoor) het dramatische effect en komen niet meer binnen. Je zou bij zo’n stuk onder de indruk het theater willen verlaten maar dit effect blijft uit. Het feit dat bij een voorstelling wat een toneelstuk is de muziek het sterke punt is zegt eigenlijk alles.

Maar die muziek is dan wel echt fantastisch. Tom Bakker als verantwoordelijke en Franc Pappot als muzikaal leider hebben hier echt het zeemansgevoel weten te raken. Met prachtige teksten op bombastische melodieën komen de legendarische stemmen van Bill van Dijk en Mariska van Kolck bijzonder goed uit. Grappig effect is de solo van Joke waarin zij het niet laten kan nog even die hoge noten eruit te gooien. Maar ook de solo van Stephan Mooijman is een die raakt. Prachtig zingt hij zijn schuldgevoel van zich af.

We kunnen wel zeggen dat elk castlid zijn of haar vocale kwaliteiten goed in de schijnwerper heeft kunnen zetten. Linda Verstraten, die op de kade zit te wachten op haar Geert die nooit zal wederkeren, zingt hartverscheurend en zorgt voor kippenvel. De stem van Rolf Koster (de boekhouder zonder geweten) doet in het begin wat gemaakt aan maar gaandeweg de voorstelling went het en weet ook hij vooral in samenzang zijn steentje bij te dragen. Net als Gina Bentvelsen die vissersvrouw Marie speelt.

Sommige nummers horen echt in het spel zoals het lied van Bernice Havenaar, die de dochter Clementine speelt en alles weet over wat haar vader voor bloed aan zijn handen heeft door het schip, met aan boord haar prille liefde Barend (Robin Smits) bewust de zee op te sturen met een groot verzekeringsbedrag achter de hand mocht het vergaan.

Een prachtige verschijning gedurende het hele stuk is Melissa Groeneveld, oftewel De Hoop. Als een soort serene kracht is zij de stabiele factor in het decor met haar prachtige stem en haar feeërieke verschijning als hoop, kracht en tevens het boegbeeld van De Hoop. Soms is haar plek op het podium zo goed geplaatst dat ze ook echt een boegbeeld van het schip  lijkt. Complimenten voor Arno Bremers voor het kostuum.

Voor een avondje Op Hoop van Zegen moet u dus wel een wat langdradige zit voor lief nemen, maar wij zeggen u dat alleen de muziek al de moeite waard is. En de titelsong zal nog dagen naklinken in het hoofd, een heerlijke oorwurm.

Op Hoop van Zegen toert door Nederland tot juni 2019. Kijk voor de complete speellijst en kaarten op www.degraafencornelissen.nl

Klik hier voor de fotoreportage

Win twee kaarten voor Op Hoop van Zegen
Op Hoop van Zegen weer terug in de theaters

Verslag: Mariska Steenbergen
Fotograaf: Wilma van der Werf