Zin om een avondje lekker onderuit te zakken, niet na te denken, alle logica overboord te gooien, te genieten en je krom te lachen? Wel, zak dan af naar de Stadsschouwburg van Antwerpen, waar productiehuis Deep Bridge voor u Monty Python’s ‘Spamalot’ op de planken brengt. En hoe! Het ‘klassieke’ Britse, absurde komediestuk werd door Stany Crets in een Vlaams jasje gestoken en gekneed met een overload aan knipogen naar de actualiteit. Alles wat u maar kan bedenken: het zit erin. Wij hadden de eer en het genoegen de première op donderdag 28 maart, samen met bekend Vlaanderen, te mogen bijwonen.

Bv-cast

Alle ingrediënten voor een spetterende show zijn aanwezig in de Vlaamse Spamalot. Vooreerst bestaat de volledige cast uit bv’s, iets waar Deep Bridge zelf graag mee ‘uitpakt’ in de reclame voor het stuk. Naast een uitmuntend vijftienkoppig ensemble, schitterden Koen Van Impe, Jan Van Looveren, Jonas Van Geel, Walter Baele, Ann Van den Broeck, Kobe Van Herwegen, Nordin De Moor en Dieter Verhaegen (rolverdeling: zie onderaan) tussen prachtige decorstukken en in unieke kostuums. In 2011 stonden deze kleppers ook al op het toneel met Spamalot. Volgens Ann Van den Broeck en regisseur Stany Crets komt dat het stuk alleen maar ten goede: “Iedereen is acht jaar ouder, en heeft daardoor ook acht jaar meer bagage”. Enkel Kobe Van Herwegen trad als groentje op tussen de andere castleden, maar moest zeker niet onderdoen.

Monty Python

Daarnaast is het feit dat de atypische musical “schaamteloos afgekeken” is van de film ‘Monty Python and the Holy Grail’ natuurlijk ook een schot in de roos. De verwachtingen die deze naam oproept, werden op een eigenzinnige manier ingelost. De creatives wisten de typische absurde en associatieve humor zich toe te eigenen en over te brengen op het publiek, dat meerdere malen niet anders kon dan uitbundig lachen. Het verhaal van ‘Monty Python and the Holy Grail’ is dan ook gebleven: koning Arthur gaat met zijn ridders van de Ronde Tafel op zoek naar de Heilige Graal. Maar die verhaallijn is slecht bijzaak. “Het is een komische musical die een simpele kapstok biedt om heel veel moppen te maken”, aldus Stany Crets.

Alle gekheid op een stokje

Al vanaf het begin wordt het verwachtingspatroon van het publiek doorbroken. Er wordt aangekondigd dat we zullen kunnen gaan genieten van ‘Doornroosje’ door de stem van Helle Vanderheyden (die Doornroosje zal spelen in het gelijknamige stuk dat Deep Bridge vanaf volgende week lanceert). Ah nee, we zitten bij ’40-45’, waar de hoofdtelefoon-test eerst passeert. Of zitten we dan toch bij Spamalot? Ja hoor, vanaf dat de geschiedkundige verteller zich laat zien, zijn we echt vertrokken. Liedjes gebaseerd op miscommunicatie of gewoon om de tijd op te vullen, vliegende koeien, een vleesetend wit konijn, dansende lijken, God die voet op aarde zet, een eenzaam sprekend paard dat wel heel erg op een mens lijkt, gele hesjes, het houten konijn van Troje, een broek vol diarree, openlijk vertoond schaamhaar, K3 in lingerie, protest voor het klimaat, ‘Leef’ van André Hazes Jr., Simonneke uit ‘Thuis’, afgehakte armen en benen, rijdende buxushagen, french cancan-danseressen, visgevechten, koning Filip, publieksparticipatie, glitter en glamour,… En dat alles overgoten met luid kokosnootgeklepper op de achtergrond. Je kan het zo gek niet bedenken, of het zit in ‘Spamalot’! Ook halen de acteurs zelf het stuk voortdurend onderuit en de vierde wand wordt meer dan eens doorbroken, waardoor vaak op een meta-niveau in het stuk over het stuk gesproken wordt. Het gaat vaak je petje te boven, maar dat het grappig is, kan je niet ontkennen. “Goeie flauwekul”, zoals Jonas Van Geel het beschrijft. Het hele stuk slaat helemaal nergens op, maar dat is juist de grootste troef.

Monty Python’s ‘Spamalot’, in een versie van Deep Bridge: nog tot 13 april in Stadsschouwburg Antwerpen. Kijk voor meer informatie op https://deepbridge.be/shows/spamalot/

Cast:

Koen Van Impe: Koning Arthur

Jan Van Looveren: Sir Galahad, Zwarte ridder, vader van Herbert

Jonas Van Geel: Sir Robin, wachter, broeder Maynard

Walter Baele: Sir Lancelot, Ridder van Ni, Franse wachter, Tim de tovenaar

Ann Van den Broeck: Lady of the Lake

Nordin De Moor: Patsy, wachter, Burgemeester van Finland

Kobe Van Herwegen: Sir Bedevere, moeder van Galahad, Concorde

Dieter Verhaegen: Herbert, geschiedkundige, Nog niet dode Fred

Erik Van Looy: Stem van God

Ensemble:

Laurenz Hoorelbeke – Kenny Verhelst – Floris Devooght – Bart Aerts – Baptiste Vuylsteke – Matthew Michel – Rowan Kievits – Aaron De Veene – Helle Vanderheyden – Susan Tonnard – Oonagh Jacobs – Samantha Lernhout – Manon De Boevre – Joke Van Robbroeck – Barbara De Winter

Verslag en foto’s: Lieze Jacobs