Vandaag zal Man van la Mancha zijn laatste show beleven in het Polanentheater in Amsterdam. Een groep talentvolle mensen heeft enorm hard gewerkt om een prachtstuk neer te zetten en ze wisten te verbluffen. Op 27 september nam Musicalsites een kijkje.

Man van la Mancha

Het ingewikkelde verhaal van Man van la Mancha heeft meerdere lagen en is gemaakt door Dale Wasserman en Mitc Leigh in 1966. Het verhaal begint in de gevangenis in de zestiende eeuw. De inquisitie is aan de macht en sluit vele mensen op die een gevaar vormen voor hun ideeën. Zo worden ook Cervantes en zijn trouwe dienstknecht in een gevangenis vol moordenaars en dieven gegooid, wachtende op hun verhoor. De sfeer is grimmig en de gevangenen hebben hun eigen rechtssysteem bedacht om elkaar te veroordelen. Cervantes wil zichzelf in de rechtszaak verdedigen en voert ter verdediging een toneelstuk op, waarin alle gevangenen een rol moet spelen. Hijzelf is immers schrijver en acteur. Aan het eind van het verhaal zijn alle gevangenen diep onder de indruk van het verhaal en de opvoering.

Don Quichot

Het toneelstuk dat wordt opgevoerd door de gevangenen gaat over Don Quichot die denkt dat hij een ridder is. Samen met zijn knecht komt hij aan bij een armoedige herberg. Don Quichot, die zichzelf Man van la Mancha noemt, ziet dit echter als een kasteel en zet binnen de herberg alles op zijn kop. Dit zorgt voor verschillende hilarische scènes, maar ook hartverscheurende taferelen. Ondertussen proberen mensen uit de omgeving van Don Quichot hem weer bij zinnen te krijgen door hem te laten zien dat hij geen ridder is.

John Coppens had de eer om bij deze versie vanuit Theaterrepubliek  de rol van Don Quichot op te voeren. De immense hoeveelheid tekst en filosofische uitdrukkingen ratelt hij zonder enige moeite achter elkaar eruit. Het is zijn eerste productie bij Theaterrepubliek en zij hebben hiermee een schot in de roos gedaan. Ondanks zijn jonge leeftijd wist hij te overtuigen als oude man toen hij van Cervantes transformeerde tot Don Quichot. Deze transformatie van jongeling naar oude man vond plaats op het toneel. Qua rekwisieten was dit heel origineel gedaan.  

Dulcinea

De rol van de geliefde Dulcinea werd verbluffend gespeeld door Mieke Koers. Dulcinea, of eigenlijk Aldonza, heeft heel veel in haar leven meegemaakt en Mieke liet geloven alsof ze het allemaal zelf had meegemaakt. Daarin werd ze uitstekend ondersteund door het samenspel van Emiel Smit, Sandro Swen en Jasper Buffing. Emiel wist tevens te overtuigen als priester van de katholieke kerk. Andere ondersteunende rollen waren weggelegd voor Corinne Rijnders, Melanie Rubingh en Michel Onwezen. Theo Baas maakte het schouwspel compleet door zijn hilarische gezichtsuitdrukkingen en luchtige grapjes tussendoor.

Het decor was creatief bedacht en ook de decorstukken waren op een originele manier opgezet. Wanneer je mensen laat geloven dat twee dweilen echt twee paarden moesten voorstellen, dan heb je iets goed gedaan en dat was deze voorstelling het geval. Het lichtontwerp versterkte het verhaal en zorgde dat de kijker precies wist waar het stuk zich bevond: of in de gevangenis, of in de idealistische wereld van Don Quichot. Marcel de Meij heeft hierin goed werk geleverd. De voorstelling zelf kwam wat moeizaam op gang, maar toen de acteurs eenmaal bezig waren, namen ze de hele zaal bijna twee uur aan een stuk door mee door het verhaal. Een hele prestatie, waarin alle toneelspelers non stop op het podium te vinden waren.

De musical is na vandaag helaas niet langer te zien, maar verdient wel een ereplaats in het archief van Theaterrepubliek.

Lees ook:
De Man van La Mancha doorloop smaakt naar meer

Verslag: Jenny Evendijk
Foto’s: Wil Stravers

Meer informatie staat op de site van de Theaterrepubliek. Klik hier.