26 maart, 20.30 uur. En dus weer tijd voor ‘Een avond met Lady Felice en Frank Sanders’ in het fijne Betty Asfalt Complex. Een zaal die zich weer vult met verhalen, prachtige muziek, bijzondere nummers en samenzang. De avond wordt geopend door Lady Felice met de nummers ‘voor mij geen slingers aan de wand’ (André Hazes) en ‘Geld stinkt niet’ (Guus Vleugel en Joop Stokkermans). Ze introduceert zo het thema van de avond: geloof, hoop en liefde. Geloof is een begrip dat zowel door Lady Felice als Frank Sanders wordt genoemd als moeilijk begrip. Biedt het nu zoveel? Misschien is vertrouwen wel een goede vertaling.

Ze geeft snel Daan van Lanen, de pianist, de kans een prachtig eigen nummer te zingen. Het herinnert ons er aan dat je soms afscheid moeten nemen van iets of iemand om verder te kunnen. Een thema waar Lady Felice een andere kant van laat zien met het nummer ‘Neem me terug’ (Ivo de Wijs en Joop Stokkermans).  Dat weer gevolgd wordt door een nummer van Daan.

De eerste speciale gast van deze avond is Martijn Noort die ook twee nummers brengt waarbij hij zichzelf op piano begeleid. ‘Wondering’ uit de musical Bridges of Madison County en ‘Here for you’ uit de musical 9 to 5. Vooral dit tweede nummer is een succes en hij heeft een leuke interactie met de zaal.

De avond vliegt voorbij met bijzondere nummers en verhalen. Voor uitgebreide interviews, verhalen over de keuze voor de specifieke nummers of de gasten de kans geven meer nummers te laten zingen is geen tijd. Bijzonder om te ervaren dat de verschillende optredens en nummers nu nog beter in elkaar over gaan waardoor de illusie ontstaat dat het een show van een uur is in plaats van bijna 2 uur.

Na de pauze is het de beurt aan speciale gast Sandra Jonkman om haar kans te pakken een nummer te zingen dat haar dierbaar is. Namelijk ‘Jij zit in mijn hoofd’ van Yentl en de Boer. En het is niet alleen de tekst, maar vooral ook de heldere en open uitvoering van Sandra waardoor dit nummer echt binnen komt. De hele zaal zit ademloos te luisteren en de warmte van het applaus verbind en brengt ons samen terug naar het theater.

Pia Douwes, de hoofdgast van de avond, vertelt hoe fijn en leerzaam het kan zijn een ensemblerol te spelen en hoe blij ze is dat ze na Cats terug is gegaan naar Adèle Bloemendaal om in het ensemble nog even verder te leren. Ze vertelt over het begin van haar carrière voor Elisabeth, hoe weinig ervaring ze eigenlijk had toen ze die rol kreeg en de druk die volgde na het enorme succes van Elisabeth.

“Dan heb je dus zo’n rol gespeeld en dan denk je en nu? Nu moet ik daar dus blijven. […] Nu moet ik dus altijd dat leveren, maar ik heb nog zoveel te leren, ik ben nog helemaal niet af.”

Pia vertelde, wat ze ook al eerder gezegd heeft, dat de rollen op haar pad komen die passen bij de fase waarin ze persoonlijk op dat moment zit. Maar is het niet andersom? Breng je niet juist die stukjes in jezelf naar boven om te ontwikkelen waar de rol om vraagt? Je gaat een relatie aan met het karakter dat je gaat verbeelden en als je je hiervoor open stelt kan je facetten hiervan ook makkelijker herkennen in je persoonlijke leven. Een ideaal uitgangspunt om persoonlijk te groeien door de rol en je eigen levenservaring te gebruiken om de rol tot leven te laten komen.

Ze vertelt het alsof het de normaalste zaak de wereld is: “Alles wat spannend is en wat ik eng vind dat wil ik juist aangaan, want het is je grenzen verleggen.”

Maar zo vanzelfsprekend is dat niet. Niet iedereen durft die zoektocht in zichzelf op die manier aan te gaan. Hiervoor open staan en je vak gebruiken om ook persoonlijk te groeien en te ontwikkelen is iets waar Pia heel goed in is. En het is iets waar ze haar leerlingen vast ook heel goed mee kan helpen. Een deurtje openen om die kwetsbare zoektocht te beginnen en verder te groeien.

Ze sloot af met een prachtige Jazz vertolking van ‘Maybe Someday’ uit de gelijknamige musical.

Waarna Nico Maas met zijn bijzondere gitaarsolo voor een sterke overgang zorgde tussen Pia’s nummer en verhalen en de laatste nummers van Frank Sanders.

Deze laatste eindigde de avond samen met Daan met het nummer ‘Zeilen op de wind van vandaag’ (Frans Mulder).  

En na deze boodschap in koor gezongen te hebben met het publiek, waaiden we weer uit. Terug naar onze eigen werelden, eigen levens, zorgen en dromen. Met hopelijk veel liefde, hoop en vertrouwen. Vertrouwen in elkaar, maar vooral ook vertrouwen in jezelf!

De laatste ‘een avond met Lady Felice en Frank Sanders’ in deze serie is op 30 april 2018 in het Betty Asfalt Complex.

Hoofdgast: Willeke Alberti

Speciale gasten: Nina de la Croix & Jeroen Robben

Meer informatie en tickets: http://www.bettyasfaltcomplex.nl/voorstelling.php?id=871

Verslag: Lisa Jansen

Foto: Peggy de Haan