Leon de Graaf heeft recentelijk zijn première achter de rug als Aladdin. Leon liep al een tijdje mee in Aladdin maar kreeg nu de mogelijkheid om deze mooie hoofdrol op zich te nemen nadat het 5 weken terug verschrikkelijk mis ging bij een van zijn collega’s. Een van de swings + cover Aladdin gleed uit op het toneel en scheurde daardoor zijn enkelbanden. Dit betekende dat hij zeker langer dan 10 weken nodig had om te revalideren en terug te keren in de show. Een hele nare gebeurtenis waar iedereen binnen het vak voor huivert.
Binnen de productie moest men snel op zoek naar vervanging, vertelt Leon. Er werd al snel een nieuwe musicaldanser gecast om de swingpositie op te vullen. Tot Leon zijn verrassing werd hij gevraagd om de cover-positie van Aladdin op te vangen. Hij had het jaar daarvoor geauditeerd voor de rol van Aladdin die altijd al een grote droom van hem was. Nu is hij officieel cover tot het einde van zijn contract.
Snel een vervanger
Er zat redelijke haast bij omdat de eerste bezetting Aladdin (Phillip Buttner) snel op vakantie zou gaan en de productie niet met maar één cover in het theater wilde spelen. Het risico zou te groot zijn als er iets met die ene cover zou gebeuren tijdens de show. Dit betekende een deadline van anderhalve week repetitie voor Leon, met tussendoor nog audities voor andere producties voor het volgende theaterseizoen.
Voor Leon was het de uitdaging waar hij stiekem van droomde: in een korte tijd een hoofdrol instuderen en dan (hopelijk) ook nog goed spelen. Het gaf meer een enorme kick dan grote druk of stress. Wel moet hij toegeven dat het de eerste paar repetitiedagen heel dubbel voelde. Ook al kon hij er persoonlijk helemaal niets aan doen dat zijn collega geblesseerd raakte. Het voelde wel alsof hij zijn plaats overnam. Dit zorgde ervoor dat hij er niet altijd even veel van kon genieten.
Toen hij eenmaal getekend had, ging alles in een soort stroomversnelling. Er moesten kostuums in zijn maat gezocht worden en moest een pruik gemaakt worden en hij moest het stuk van begin tot eind qua scenes, zangnummers en choreografie instuderen. Het instuderen van de rol ging gelukkig erg snel en naar zijn zin. Het is verbazingwekkend hoeveel je onbewust opslaat als je een jaar lang in een productie staat; vertelt hij. Acht keer per week hoor je tijdens het omkleden backstage de tekst die gesproken wordt op het toneel. Veel van de choreografie kende ik al door mijn eigen ensembleplek.
Zijn grootste zorg was dus niet het aanleren van de rol zelf, maar al het andere wat bij de show kwam kijken. Hierbij moet je denken aan de vele technische handelingen in de show. Tijdens het zingen en dansen op gebouwen klimmen en er weer afspringen, in de vloer verdwijnen en ergens anders weer uit de grond tevoorschijn komen, snelverkledingen halen en op het magische vliegend tapijt springen/zitten en jezelf vergrendelen en losklippen met de veiligheidsgordel die je op het tapijt moet dragen. Deze dingen had hij allemaal nog nooit gedaan maar het moest, in de weinige repetities die hij had op het toneel met alles erop aan, goed gerepeteerd worden zodat hij zich veilig voelde voor zijn eerste show. Los daarvan is een hoofdrol spelen natuurlijk ook totaal anders als een ensemblerol of een bijrol spelen. Als Aladdin sta je het grootste gedeelte van de show op toneel en ben je altijd aanwezig. Deze spanningsboog en ook conditie kon hij eigenlijk pas echt ervaren tijdens zijn doorloop.
Doorloop en eerste show
De doorloop op donderdag 2 mei was erg spannend, maar hij had er ook heel erg veel zin in. Hij was goed voorbereid en voelde zich zeker genoeg voor de show in de avond. Twee weken lang zat hij in een mind-set en eindelijk was het moment daar. Het was heel fijn dat hij meteen na een succesvolle doorloop een show kon spelen en alle dingen die in de middag nog niet helemaal lekker liepen kon corrigeren.
De eerste show was een soort trip, echt een droom die uitkwam. Al zijn collega’s waren zo verbaasd dat ik tijdens de show zo rustig was en relaxed kon zitten als ik even niet op het toneel stond. Ik denk dat juist dat de reden was dat ik enorm had genoten van mijn eerste show, en er heel bewust in het moment zat; vervolgt Leon. De vele support van al mijn collega’s en de crew/dressers maakte de avond compleet.
Het einde van de show was heel bijzonder en tegelijkertijd onwennig en vreemd. Ik had voor dat moment nog nooit een laatste buiging genomen in andere producties. Eigenlijk viel alles tijdens de buiging op z’n plek en besefte ik dat ik die avond de rol had gespeeld waar de musical naar vernoemd is. Toen het doek na de buiging gesloten was, brak ik; vertelt Leon. Alle onbewuste spanning en emoties, blijdschap, dankbaarheid kwamen er uit. Toen ik na de show thuiskwam, ben ik op de bank gaan zitten en had nog steeds niet helemaal door dat ik mijn première had gespeeld. Alle reacties voor en na de show van collega’s, vrienden en familie bevestigden dat!
Leon de Graaf
Leon is in Santa Fe Bogota, Colombia geboren en in Nederland geadopteerd/opgegroeid.
Hij studeerde aan de musicalopleiding van het Lucia Marthas Intitute for Performing Arts in Amsterdam (Bachelor Degree in Performing Arts en Bechelor Teacher in Dance. Tijdens zijn studie was hij deel van een uitwisselingsproject met The University of Music and Drama in Göteburg, Zweden. Leon volgde zangles bij o.a. Jimmy Hutchinson, Rein Kolpa en Edward Hoepelman. Leon specialiseerde zich in musicaltheater, fosse-stijl en tapdans.
In Nederland was Leonna zijn afstuderen als Solist te zien in JEANS – WINGS OF DREAMS (NL-tour), en als Ensemble, Cover Tony en Dance Captain Assistant in BILLY ELLIOT, Scheveningen (Stage-Entertainment NL). Daarna vertrok hij naar Wenen om te spelen in EVITA (Vereinigte Bühne Wien), als Swing en Dance Captain Assistent. Vervolgens speelde hij Lyle in FOOTLOOSE (Amstetten). Leon keerde terug naar Nederland en was te zien in A CHORUS LINE (NL-tour), als Mike Costa en Cover Paul. Daarna vertrok hij naar Engeland en was Swing in BILLY ELLIOT (UK-tour), en terug naar Oostenrijk voor GRAND HOTEL (Stadttheater Baden), waar hij een van de twee JIMMY’S speelde.
Sinds oktober 2017 speelt Leon in Disneys ALADDIN, als Ensemble, Cover Jago en Cover Omar in Hamburg/Stuttgart (Stage Entertainment DE). Van november 2018 tot mei 2019 speelde hij parallel als Mr. Zlutoslavsky en Ensemble in EIN AMERIKANER IN PARIS (Landestheater Linz).
Leon ondersteunde als Co-choreograaf / Choreograaf Assistent bij de ontwikkeling van dans-scenes in de musicalproducties EVITA, A CHORUS LINE en GRAND HOTEL. Daarnaast geeft hij ook les in musicaltheater en tapdans.
Leon zijn favoriete/mooiste momenten in de show als Aladdin zijn:
‘Proud of Your Boy’
Los van het feit dat dit nummer prachtig geschreven is qua muziek en tekst, betekend het nummer heel erg veel voor mij. In de musical zingt Aladdin dit nummer gericht aan zijn overleden moeder, met als doel te overtuigen dat hij zijn leven zal beteren en haar trots maken.
Ik heb meerdere personen in mijn gedachte als ik dit nummer zing. Uiteraard mijn eigen moeder en vader, die mij altijd in alles gesteund hebben en mogelijk hebben gemaakt dat ik liefdevol in Nederland ben opgegroeid en van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken. Mijn biologische moeder en vader, die ik (nog) niet ken, maar waarvan ik wel een groeiende behoefte krijg om ze te gaan zoeken. Ik ben geadopteerd en hoe ouder ik word, hoe meer interesse ik krijg in mijn roots. De oprichtster van mijn opleiding, Lucia Marthas, die mij een 6 jaar lange opleiding geboden heeft, waardoor ik alles geleerd heb om dit vak te doen. Mijn musicaldocenten Rich Ascroft en Sigrid van Coillie, en mijn overleden oma’s. Elke show gaat een van deze personen door mijn gedachte. Dat weet het publiek natuurlijk niet, maar hopelijk komt het nummer daardoor wel over!
Alle scenes met de Dschinni (Geest)
De scenes met de Dschinni zitten vol energie, humor en gekkigheid, maar er zitten ook scenes bij die heel puur en eerlijk gespeeld moeten worden. Die scenes vind ik heel fijn om te spelen. Aladdin is sowieso een rol die puur gespeeld moet worden vind ik. Daarom sta ik voor een groot deel als mezelf op het toneel, en wil Aladdin zo open, kwetsbaar en eerlijk mogelijk laten zien aan het publiek.
‘Friend Like Me’ is natuurlijk waanzinnig om te doen. Het nummer duurt 9 minuten en is een opeenstapeling van trucs, dans en vuurwerk. Als Aladdin is het nummer wel een stuk makkelijker, aangezien het hem allemaal overkomt en Dschinni alles uit de kast haalt. In mijn ensemblerol ben ik na dit nummer helemaal kapot door de vele choreografieën en spoedverkledingen. In de rol van Aladdin valt dat enorm mee!
‘A Whole New World’ Mijn eerste testrit op het vliegend tapijt was echt iets waar ik naar uitkeek. Het is natuurlijk hét romantische duet uit de show, en dan ook nog eens zo magisch mooi op het toneel gebracht in deze productie. Elke avond hoor je mensen van verbazing inademen en het is vanuit de zaal echt alsof we zweven. Vroeger was ik helemaal geen fan van hoge hoogte en al helemaal niet als ik niet goed vast zat of makkelijk zou kunnen vallen. Dat is gelukkig lang verleden tijd, en is het elke show geweldig om dat nummer samen met Jasmin te zingen.
Aladdin foto: Fabian-Böhle
Cast foto: Jan-Frankl