Gisteravond zagen wij weer twee mooie theatrale concerten op Codarts. Een theatraal concert is het visitekaartje van de student muziektheater naar de buitenwereld. Er wordt onderzocht wat voor performer de student wil zijn. Tijdens deze zoektocht stelt de student zichzelf een aantal vragen: Welke stijl kies je? Wat wil je vertellen? Kies je voor een thema? Welke nummers wil je zingen? Schrijf je zelf de tekst? Kies je voor een personage? Welke muzikale kwaliteiten zet je in? Wat inspireert jou? Een theatraal concert kan veel verschillende vormen hebben en daar mochten we gisteravond weer getuige van zijn.

Iris Bakker

Iris Bakker speelde samen met haar zus Laura “Pumi”. Een verhaal helemaal zelfgeschreven en gecomponeerd door Iris. Terwijl het publiek binnenkomt en een VIP-bandje krijgt, zien we de opwarming van Pumi. Twee zusjes. Over de hele wereld bekend als muziektheater-duo PUMI. Gisteravond speelden zij hun laatste voorstelling van de PUMI worldtour in de theaterzaal van Codarts. Het is het laatste concert van de wereldtour. Dave de geluidsman krijgt het flink te verduren tijdens deze warming-up.

Als het publiek zit, begint het concert. Wat volgt zijn een aantal hilarische sketches, liedjes en scenes waarbij het publiek regelmatig uitbarst in een lachsalvo. Iris beschikt over lekker droge, harde humor en heeft een geweldige timing. Theater is magie, een plek waar alles mag, je jezelf nooit hoeft te schamen of ergens achter hoeft te verschuilen. Iris en Laura spelen en zingen fantastisch. Ze blijven in hun rol, zelfs tijdens het slotapplaus. De muzikale leiding was in handen van Bart Wolvekamp. Dit is een voorstelling die een vervolg verdiend in bv. het Tapastheater of op De Parade.

Ayla van Summeren

Het tweede theatrale concert was compleet anders en dat maakt het ook dat dit soort avonden de krenten in de pap zijn. We mogen genieten van het talent van de studenten en elke keer weer weten ze ons te verrassen. Ayla van Summeren speelde “Inertia, een zoektocht naar beweging”. Zij werd begeleid door David Schwarz en Marco Hoving.  Onder theatrale coaching van Tjyying Liu. Waar het eerste tc heel uitbundig was, was deze juist mooi klein intiem maar vooral confronterend. Ayla maakt zich zorgen over o.a. het klimaat en hoe we daar mee omgaan. Met behulp van een vaas gevuld met zwarte verf, vertelt zij haar verhaal waarbij het decor en zij langzamerhand steeds meer onder de verf komt te zitten en ze duidelijk maakt hoe de aarde steeds verder vervuild wordt. De aarde waar we allemaal op wonen en ook onze kinderen en kleinkinderen op moeten leven.

We weten ongeveer alles van de vervuiling van de aarde maar is dat genoeg? We moeten radicaal iets veranderen en Ayla maakt dat ook duidelijk in haar tc.  Maar hoe doe je dat?  Dat is de machteloosheid die Ayla voelt. We weten alles wat er gebeurt maar is kennis macht? Is kennis eigenlijk geen onmacht? Onmacht om iets te kunnen doen?  Om iets te veranderen.

Ook dit theatrale concert verdiend een vervolg zodat nog veel meer mensen kunnen genieten van het prachtige spel en de mooie stem van Ayla.

Lees ook:
Donna Jo Aarts maakt indruk met ‘Raise Your Hand’

Meer informatie over Codarts vind je hier