De nieuwe revue van Alex Klaasen is veelbelovend. Vanaf het eerste moment was het duidelijk: zelfspot en humor mist het stuk zeker niet. De cast van voorstelling bestaat naast Alex Klaasen uit onder andere Freek Bartels, Jip Smit en Daniël Cornelissen.
De perspresentatie begint met Daniël, die een grote nepneus draagt. Hij opent de show, totdat hij onderbroken wordt door Alex. Daarna is er een scène met een heel bijzondere ondervraging van een dief, die, als hij geen antwoord wilt geven, bedreigd wordt met een dansende Alex. De perspresentatie wordt afgesloten met de pauzefinale, waarin een lied gezongen wordt met de boodschap dat ‘zingen mag’.
“Ik speel in musicals en heb rollen in films of series, maar bij musical mis ik soms de comedy. En op tv mis ik het zingen. Ik was op zoek naar een vorm waarin ik dat niet mis”, zegt Alex. Hij heeft het grootste gedeelte van de voorstelling geschreven. “Ik wilde heel graag een revue maken. Dat wil ik al mijn hele leven. Vroeger was ik fan van André van Duin. Een revue is een genre dat al een paar jaar weg is. Het lijkt heel oud, maar eigenlijk is het een tijdloos genre.”
Volgens de cast is de voorstelling een revue in een nieuw jasje. “Met Showponies zetten we een ouderwets concept in een nieuw daglicht”, zegt Jip Smit. “Een revue lijkt misschien een beetje tuttig, maar onze show is wat grover.” “Het stuk is heel snel. Het loopt vlot. Je moet er gewoon heen gaan, al is het maar om Alex te zien. Als je niet gaat ben je dom”, zegt Freek Bartels, die nu naast Showponies ’s avonds op de planken staat in de voorstelling From Sammy With Love. “Dat is even bikkelen, maar ik ben heel blij met de diversiteit van de producties waarin ik mag spelen.”
“De voorstelling gaat over identiteit in iedere vorm. Wie wil je graag zijn? Wie denken mensen dat je bent? Wat verwachten ze van je?” Volgens Freek ben je een showpony als je knop omgaat en je staat te performen. “Ik zie dan altijd die danseressen van Glee voor me die 12 shows op een dag doen.” “Soms ben je iemand waarvan anderen verwachten wie je moet zijn en soms ben je iemand waarvan je zelf verwacht wie je moet zijn”, zegt Daniël.
Alex vindt zichzelf een showpony. “Mensen vragen me altijd: ‘Hé, jij bent toch die bekende Nederlander?’ Dan zeg ik altijd ja om er maar zo snel mogelijk vanaf te zijn. Mensen kennen je, maar kennen je ook niet.”
Voor de fotoreportage klikt u hier
Verslag: Eileen Bosch
Foto’s: Stefan Pelgrom