Wageningen, een stad vol cultuur met een groot historisch verleden. Gisteravond vond hier een première plaats met een mooie mix van beide: de musical ‘Side Show’, gebracht door de Wageningse musicalvereniging Sempre Sereno. Deze musicalvereniging is de oudste van Nederland en bestaat inmiddels al meer dan 60 jaar. Onbekende musicals maar ook grote namen als Hair, Moulin Rouge, Evita en Chicago passeerden de revue. De afgelopen jaren speelde Sempre Sereno o.a. Urinetown, The Wild Party, Legally Blonde en Parade. Voor de musical Urinetown werd de vereniging vijf keer genomineerd voor de Amateur Musical Awards. Gisteravond was het de beurt aan de Broadway-musical Side Show.

Side Show

Op 5 februari 1908 bevalt de ongehuwde barvrouw Kate Skinner in Engeland van een Siamese tweeling. De meiden, Daisy en Violet, blijken bij de heupen en billen aan elkaar vast te zitten. Ze delen geen organen, maar hebben wel een gezamenlijke bloedsomloop. De tweeling wordt snel na de geboorte verkocht, want de moeder ziet hen als een straf voor haar zwangerschap omdat ze niet getrouwd is. Mary Hilton neemt de meiden onder haar hoede uit commercieel gewin en neemt hen mee naar de Queen’s Arms bar in Brighton. Vanaf hun derde levensjaar toeren de meiden door Engeland: eerst als onderdeel van een freakshow, later als een zingend en tapdansend duo.

Wanneer Mary sterft, vallen de meiden in de handen van Mary’s dochter Edith Meyers en haar echtgenoot Meyer Meyers (“Sir”). Sir beschouwt zichzelf als ‘eigenaar’ van de tweeling en mishandelt hen jarenlang op zowel verbale als fysieke wijze. Daarbij neemt hij de meiden mee voor optredens naar Duitsland, Australië en de VS. Als de meiden 25 jaar oud zijn, klagen ze Sir aan en komen ze eindelijk vrij. In 1932 schitteren de meiden in de Amerikaanse film ‘Freaks’ wat een kaskraker wordt. Hun carrière neemt twintig jaar lang grootse proporties aan. Het gaat echter snel bergafwaarts wanneer hun carrière van circus en side shows de richting inslaat van tv en film. In de liefde wil het ook niet echt lukken. Twintig jaar na hun dood wordt hun nalatenschap voor het eerst geëerd met een boek (Twenty Fingers, Twenty Toes) en later twee musicals (Twenty Fingers, Twenty Toes en Side Show).

De boodschap

Een indrukwekkend verhaal. Boeiend. Ongelofelijk dat er in die tijd zo met mensen werd omgegaan. Twee meiden voor het leven aan elkaar gebonden en geen kans om aan elkaar te ontsnappen. Ook geen kans om een normaal leven te leiden; zij worden overal als bijzonder, apart, afwijkend en niet-normaal gezien en door hun verleden zonder liefdevolle basis merken zij uiteindelijk alleen op elkaar te kunnen vertrouwen, ondanks dat ze qua persoonlijkheid twee uiterst verschillende vrouwen zijn. Toch heeft het verhaal van hun leven een mooie boodschap voor eenieder: liefde, het accepteren en het omarmen van het uniek zijn.  

Voorstelling met een lach en een traan

Onder leiding van regisseur met een rijk musical-verleden Marleen van der Loo geeft Sempre Sereno een boeiend stuk weer van een waargebeurd verhaal. Het amateurgezelschap heeft haar uiterste best gedaan om geloofwaardige freaks op het podium te tonen van de-vrouw-met-de-baard via kannibalen en vrouw-met-koeienvlekken tot aan mannen-met-een-lange-romp en natuurlijk de Siamese tweeling Daisy en Violet Hilton. Het live orkest neemt een prominente rol in op het podium en speelt de sterren van de hemel. Puntje van aandacht: ze speelden op sommige momenten zó luid dat de gesproken en gezongen tekst moeilijk verstaanbaar was. Verder grote complimenten aan de twee speelsters die in de rol van Daisy en Violet kropen en verdriet en plezier met overtuiging brachten met uitstekende zangkwaliteiten: Justine Buijserd en Pippi-Lotte Maessen.

Mocht u interesse hebben om deze musical te bezoeken, dan moet ik u teleurstellen: alle acht voorstellingen waren binnen no time uitverkocht. Heeft u wel op tijd een kaartje kunnen scoren, dan bent u een geluksvogel en wensen wij u veel plezier met het kijken naar dit indrukwekkend verhaal met gevoelige liedjes, wat stof geeft tot nadenken…

Verslag en foto’s: Monique Picocrie

Lees ook:
Een wilde musical party in Wageningen