Deze week gaat overal ter wereld de meest gevraagde sequel van de klassiekers in de filmindustrie in première.
Mamma Mia, here we go again! heeft er wel geteld tien jaar over gedaan als vervolg op het grandioze succes van deel 1.

En inderdaad, daar gaan we weer! Met alle megasterren van deel 1 weer binnen boord heeft Ol Parker (regie) een behoorlijke succesvolle troef in handen.
Samen met Catherina Johnson heeft hij aan een script gewerkt die ons heen en weer slingert door de levensloop van de Mamma Mia personages. Het grootste deel vooral terug in de tijd, naar de jonge Donna (Lily James) en haar ontmoetingen met de drie mogelijke vaders van Sophie (Amanda Seyfried). Een time-laps waar vele fans naar uit keken. De jonge versie van de mogelijke vaders zijn zeer goed gecast. We zien een Jeremy Irvine (jonge Sam) die we kennen uit de musicalfilm War Horse. Grappig dat hij ook in de film weer een scene heeft met een wild paard. We zien Josh Dylan als jonge Bill. Met zijn doordringende blauwe ogen een zeer geloofwaardige Zweedse hunk. Als laatste maken we kennis met Hugh Skinner (jonge Sam), hoewel we ook die al eerder in een musicalfilm hebben gespot (Les Miserables).

Ook de vriendinnen Rosie (Julie Waters) en Tanya (Christine Baranski) krijgen een verjongingskuurtje in de personen Alexa Davies (jonge Rosie) en Jessica Keenan Wynn (jong Tanya).

Terwijl de jonge Donna uiteindelijk op het Griekse eiland Kalokaira haar vleugels uit slaat zien we Sophie en Sky in het heden wat huwelijksproblemen hebben. Sky (Dominic Cooper) zit in New York en Sophie is druk bezig met het hotel voor de heropening klaar te stomen.  We zien momenten in die twee tijdsbeelden samenlopen en de cinematografie is zeer vermakelijk, hoewel ook zeer bedacht.

Cher

De supertroef uit de film is de komst van de oma, in de persoon van Cher. Ruby Sheridan die onuitgenodigd ten tonele verschijnt doet dit op een manier waar toch iedere mamma Mia-/ABBA-/Cher- fan niet van durfde te dromen. Het nummer Fernando past haar ook nog eens als een handschoen en de hysterie is daarmee compleet.

Het verhaal maakt dan niet meer uit, dat de feiten niet geheel meer kloppen met de eerste film, who cares. Het is Mamma Mia in volle glorie. En wie je er ook naar vraagt, het antwoord is overal hetzelfde; de ABBA-songs maken het succespakket compleet. De grote klassiekers komen (soms in andere vorm) uiteraard weer voorbij, dus kom maar door met al die sing-a-longs maar ook de wat minder bekende songs zijn nu verwerkt in de film. Het openingsnummer ‘I kissed the teacher’ is bijvoorbeeld niet mega bekend maar zet direct de toon. Dat men ook verbeterpunten heeft meegenomen in deel 2 is te zien aan het feit dat niet alle nummers (meer) ondertiteld zijn. Wietske van der Pol, verantwoordelijk voor de ondertiteling vertelde ons dat dat een punt van de fans was. ‘Als het nummer verhalend is moeten we wel, maar de rest hebben we met rust gelaten’, aldus Wietske.  De knaller Super Trouper is de afsluiter zoals we Mamma Mia kennen, hysterisch, spandex en plateaulaarzen, een cast waar het plezier van af spat. Meer gaan we van de film niet weggeven, je moet echt zelf gaan kijken.

Op dinsdag ging de film in Tuschinski in Amsterdam in première onder het enthousiaste oog van onze eigen Mamma Mia musicalcast die in september Mamma Mia op het toneel gaan brengen. Van de filmcast waren Josh, Hugh en Jeremy aanwezig evenals Jessica en Alexa. Met laatst genoemde cast mochten wij even om tafel om wat brandende vragen op ze af te vuren.

Interview met Josh Dylan (jonge Bill), Hugh Skinner (jonge Harry), Jeremy Irvine (jonge Sam) en de dames Alexa Davies (jonge Rosie) en Jessica Keenan Wynn (jonge Tanya)

Zongen jullie de nummers live on set?
De zang is vooraf opgenomen met Bennie. Bennie speelt de piano (ook weer in de film) dus het was eigenlijk ABBA voor ABBA zingen. On set playbackten we dus wel op onze eigen nummers.
Hugh; dit was zo anders dan bij Les Mis. Dat was echt live gezongen maar dit (Hugh zingt Waterloo in de film) was meer in een choreografie met storyboard, meer ook een comedy.

Hoe was het om de grote finale Super Trouper op te nemen met al die megasterren om jullie heen?
Jeremy: Al die sterren in hun lycra pakje en dan Cher die on set komt…  Alleen al de binnenkomst van Meryl Streep was genoeg om huilend op de grond te vallen. Overwelming…
Maar ik heb altijd wel dat als ik werk met iemand die ik bewonder, dat ik dat moment krijg waarop ik ook weet waarom zij een megaster zijn. Zo professioneel en zo goed in hun werk.
‘Ik vond het surreëel’, aldus Jessica. ‘De film zelf werd vaak op twee sets opgenomen op verschillende locaties en bij dit nummer kwam alles bij elkaar. Het was ook echt een mega operatie. Wij met onze oudere zelf, de choreograaf en dat was het. Bij de opname waren er zoveel mensen on set, ook om te kijken.’

Niet iedereen is een even goede danser, hoe was het om met de choreograaf Anthony van Laast te werken?
Alexa voelde zich hierbij duidelijk aangesproken. ‘Ik ben geen danser en hij zei laatst ook pas tegen mij dat hij zich wat zorgen maakte op mijn eerste dag.’ Jessica vult aan ‘Hij haalt ook uit je wat kan, Als het niet werkte paste hij het aan. Hij gaf ons nooit het gevoel dat we het niet zouden kunnen. En als we de pasjes dan onder de knie hadden mochten we het nog een keer doen met alleen maar lol maken, dat waren vaak de beste opnames.’

Josh (Bill) moest zijn Britse accent verruilen voor een Zweedse; hoe was dat?
Beste lastig, het Zweedse accent is op zich al lastig en Stellan (die de oudere Bill speelt) heeft van zichzelf ook een vrij unieke stem. We hadden wel een vocal coach en daar heb ik een paar lessen van gehad.

Hoe was het om te filmen op zo’n droomlocatie en was er tijd om jullie ‘oudere zelf’ te spreken, off set?
De film is opgenomen op een Kroatisch eiland en de gehele cast en crew verbleven daar.
Er waren vele etentjes en bijeenkomsten waar we echt ook met iedereen konden zitten, praten, zingen en lachen.
Jessica en Alexa hadden al zo’n vier weken opnames erop zitten voordat de ‘oudere’ Rosie en Tanya aankwamen. Zij hebben zich dan ook het meest gericht op de chemie tussen hun twee zelf i.p.v. het mogelijk kopiëren van Julie en Christine.
Meest leuke scene vonden de drie jongens toch wel de scene van ‘Dancing Queen’. We zaten er zelf niet in dus konden het vanaf het strand bekijken. Dertig boten met wat is het? 400 dansers. En dan helikopters die rondvlogen om alles te filmen. Het was echt vijf weken vakantie.

Mamma Mia 2 zorgt wel voor een nieuwe generatie liefhebbers terwijl door de timelaps de vragen van de oude generatie beantwoord worden. Als je een eigen timelaps kon kiezen waar zou je dan heen willen?
Jeremy zou heel graag naar de tijd gaan dat zijn ouders een jaar of 20 zijn. ‘Ik zou wel willen weten hoe slecht zij zich gedragen hebben in die tijd, lijkt me geweldig.’
Alexa hoeft niet lang na te denken; ‘Ik zou terug naar 1974 willen, naar Brighton gaan en daar naar een concert van ABBA bijwonen. Kan je het je voorstellen om ABBA live “Waterloo” te zien spelen?’

Jullie hebben onze cast van Mamma Mia de musical gisteren ontmoet. Hoe was dat?
Unaniem antwoord; ‘lovely people’. Mocht er van deze film ook nog een stageversie komen dan zijn de jongens zeker bereid om mee te doen. Ook daar een soort nieuwe cast met de oude cast (legacy cast zoals men genoemd wordt) zou geen slecht gegeven zijn wellicht. De dames zijn ook zeker in voor zoiets.
Alexa geeft ook aan dat het ontmoeten van onze cast maar weer eens duidelijk maakt dat het echt één Mamma Mia familie is. Iedereen die ooit een rol heeft gespeeld of speelt is direct onderdeel van. En dat is natuurlijk binnen musicalland al een bekend gegeven.

En dan is het echt tijd om af te sluiten. Van zowel de film als de cast kan gezegd worden dat er een nieuwe generatie Mamma Mia fans op kan staan en zich mag vervoegen bij de ‘legacy-fans’ en dat zijn er al immens veel. Je wordt er blij van, en voor iedereen wat wils.

Mamma Mia de film draait vanaf donderdag 19 juli in bioscopen door heel Nederland, voor de musical moeten we nog even geduld hebben. Die repetities beginnen over twee weken en zal in september i première gaan.
Kijk voor meer informatie over de musical op www.mammamia.nl

Premiere foto’s: Fotograaf Bart van der Putten Universal Pictures International Netherlands
Verslag: Mariska Steenbergen