Berend van den Brand, Kaylee Peters en Irmelijn Geerts zijn de laatste Musicaltheater studenten die hun eigen werk presenteren dit schooljaar. Het is altijd spannend om in het afstudeerjaar een eigen stukje te schrijven naast de stage in Vamos. Het is het uitgelezen moment om iets te laten zien wat ze nog niet hebben laten zien. Er wordt soms gebruik gemaakt van bestaande materiaal dat in een eigen context wordt gegoten, maar er wordt soms ook een eigen verhaal geschreven.

Berend van den Brand

Berend van den Brand trapte af met zijn solo ‘Zebra’. Hij opende met Alabama Song van Bertolt Brecht. Berend stelde zichzelf heel erg open en wat volgde was een zeer intrigerend stuk dat omlijst werd met mooie nummers die hij prachtig zong. Hij vertelde over zijn jeugd waarin hij gepest werd en zocht naar zijn identiteit. Hij heeft moeite om naar buiten te gaan en contact met anderen te zoeken. Hij durft niet eens een zebra over te steken. Ook kwam naar voren dat het liedje Berend Botje helemaal niet klopt. Er is geen water in Zuid-Laren en die plaats bestaat überhaupt niet. Razendsnel sprong Berend van het ene moment naar het andere en weer terug. Hij liet zijn lenigheid nog zien door op handen en voeten rond te lopen en zelfs een sigaret te roken. Berend werd geholpen door Alexandra van Marken ( coach), Hans Avontuur ( piano ) en Peggy Hegeman ( vocal coach )

Kaylee Peters

Ook Kaylee speelde een zeer persoonlijk stuk ( het Knutselkind ) waarin ook mooie symboliek zat. Kaylee is een reageerbuisbaby, een echt icsi kind. Na 18 pogingen was het de 19e keer eindelijk raak. Starend vanuit haar kamerraam wachtend op de Vamos bus vertelt ze over het contact met haar oma, haar ontstaan, de bevalling waarbij ze per ongeluk een mes in haar rug kreeg tijdens de keizersnede, het verlangen naar huis, hoe je haar naam uitspreekt en schrijft en verder alles wat haar bezig houdt. Kaylee heeft een prachtige stem waarmee ze mooi klein kan zingen maar ook heerlijk kan belten. Kaylee werd geholpen door Joep Onderdelinden ( coach ), Don Frints ( piano ), Cystine Carreon ( medespeler, viool ), Sofie Dirks ( vocal coach )

Irmelijn Geerts

Irmelijn Geerts sloot de avond af met het heftige ‘Zand’. Met behulp van zandcirkels vertelde ze over haar familie.  De strubbelingen binnen het gezin maar ook de mooie momenten in Oostenrijk. We zien haar als klein meisje dat zandtaartjes maakt en door haar vader in de vijver wordt gegooid. De zes cirkels staan symbool voor haar familie. De cirkels links roepen vervelende herinneringen op. De rechtse staan juist symbool voor de goede herinneringen. Razendsnel schakelt Irmelijn met de emoties. Op het einde maakt Irmelijn zich los door haar eigen cirkels te maken. Het verhaal kwam goed binnen bij het publiek en zorgde hier en daarvoor tranen. Dat is de verdienste van Irmelijn die met veel emotie speelde en prachtige nummers die ze mooi zong. Hymke de Vries ( coach ), Don Frints ( piano ), Jimi Hendrikse ( medespeler ) en Jack Breikers ( vocal coach ) begeleidden haar.

Voor de fotoreportage klikt u hier.