Is de meest voorkomende zin wat uit de mond van een choreograaf komt. Naast Boem, Ta, Tsa, Toem, Pam, Padadam en ander onzin/geluid wat eruit komt als je een dans staat voor te doen.Ik schrijf het woord choreograaf op en ik besef dat ik gewoon kan zeggen dat ik choreograaf van beroep ben en eerlijk gezegd vind ik dat best kicken!
Aanhakend op een vorig column (“OPROEP: Minder muren, meer openingen, meer cross-over, meer onderling respect en waardering) geschreven door Niels van Doormalen , waarin hij schrijft over de positie die het musicalgenre nu in de Nederlandse theaterwereld en het theaterwetenschappelijke veld heeft en gezien wordt als lage cultuurvorm, wil ik het graag hebben over 1 van de oorzaken hiervan.
Na een flinke periode van de ene na de andere productie doen, kwam na de tour van A Chorus Line dan wat vrije tijd in zicht. Beetje vreemd (je zit immers al zo lang in een bepaald ritme), maar wel lekker. Hoe intens ik ook heb genoten van het spelen van Cassie en Sheila, het lijf wilde even wat rust. Of in mijn geval: Overdag technieklessen doen en 's avonds onderuit gezakt op de bank hangen met twee katten op schoot... en chips... en chocola ;-)
Diverse mensen uit het vak hebben op onze site een column geschreven. Nu is het de beurt aan Allard Blom, musicalscriptschrijver en vertaler.
Als Sam Verhoeven, artistiek directeur van Judas Theaterproducties, belt om over een nieuwe voorstelling te praten, weet je als schrijver altijd dat er een spannend idee aan zit te komen. Dat was al zo met alle vorige voorstellingen die ik bij dit gezelschap heb mogen schrijven, waaronder Lelies, Josephine B., Pauline & Paulette, De Muze van Rubens en heel recent nog De Rozenoorlog.