De tweede groep vierdejaars van de Frank Sanders Akademie speelde deze week hun voorstelling ‘Een, twee, drie, vier’ in een van de studio’s van de Akademie. Als alles mogelijk is dan voel ik me vrij, dan zijn er geen onzekerheden, verwachtingen of regels. En ik ben ik. Hoera! Een verhaal over 4 personen en een deurklink. Dit was de summiere omschrijving van de voorstelling. Vier personen leven bij elkaar en schijnbaar is alles mogelijk

Regel 1: Blijf binnen de lijnen
Regel 2: Alles is mogelijk
Regel 3: Wij zijn vergeten
Regel 4: Als de deur gesloten is, blijft ie in het slot

Dit zijn de vier regels van vier personen die steeds bij elkaar zijn en alles samen lijken te doen. Boven hen hangt in het licht een deurklink die een uitweg lijkt te bieden. De vier leven in perfecte harmonie, lijkt het. Maar was als er buiten de lijnen ook leven is? Wat als je zelf dingen hebt beleefd buiten de lijnen. Die bagage draag je met je mee. Die verhalen spelen ze samen en vertellen ze aan elkaar. Daarmee besluiten ze elke keer met ‘We hebben niets nodig, niets hebben wij nodig. We moeten hier zijn, hier moeten wij zijn’.

Isa Gommers, Charlotte Ha, Jarno Korf en Rafaël Ravenswaaij spelen de personages in deze voorstelling die strak in elkaar is gezet. Ze leven in een wereld waar het bijzonder is als je hetero bent en ook als je kinderen hebt. Roken en drugs worden gestimuleerd. De eenheid wordt op een mooie manier gespeeld en ook de verstoring die er langzaam insluipt, is duidelijk zichtbaar.

De vier personen hebben niets nodig en moeten in deze afgeschermde ruimte zijn.  Samen als het ware een. De dag kent een vast stramien van geheel tegelijkertijd samen eten. De choreografie is strak uitgevoerd om de eenheid te laten zien. Binnen de lijnen en de groep is alles mogelijk. De wereld buiten de lijnen trekt aan ze hoe hard ze hun best ook doen. Wanneer bezwijk je aan de verleiding om toch buiten die lijnen te treden en je op de wereld, die daarbuiten ligt, te storten.

Isa Gommers, Charlotte Ha, Jarno Korf en Rafaël Ravenswaaij hebben een mooie indringende voorstelling gemaakt dat een actueel onderwerp aansnijdt gezien de gebeurtenissen in Ruinerwold.

De regie was in handen van Saskia Egtberts en de muzikale leiding was in handen van James Pollard.

er zijn geen afbeeldingen gevonden